ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΞΙ

507 40 40
                                    

''Roses are red, violets are blue
                        inside me are beating two hearts for you''

2 ημέρες μετά.

'' Ναι μαμά! Όλα είναι μια χαρά! Ναι, ναι θα τα πούμε αύριο'' λέω και τις το κλείνω.

Δυστυχώς η μαμά μου έπρεπε εχθές να φύγει πίσω, έτσι ώστε να επιστρέψει στην δουλειά της. Εννοείται πως ήθελε να κάτσει περισσότερο, αλλά με τις περικοπές που γίνονται τελευταία στην δουλειά της κανένας μας δεν ήθελα να το διακινδυνέψει.

'' Κλειώ θα βγεις επιτέλους από εκεί μέσα;'' Της φωνάζω μιας και που έχει κλειστεί μισή ώρα τώρα στο μπάνιο.

'' Ναι... Μισό λεπτό και βγήκα!'' απαντάει μετά από λίγο.

Με έναν αναστεναγμό ανοίγω την οθόνη του κινητού μου. Βλέπω ένα μήνυμα από τον Στράτο.

«Θα ήθελα πάρα πολύ τώρα να ήμουν εκεί πέρα μαζί σου😟»

«Και εγώ θα ήθελα πάρα πολύ να ήμασταν μαζί!😘» απαντάω με ένα χαζό χαμόγελο ζωγραφισμένο στην φάτσα μου.

Ο Στράτος πήγε μαζί με την μαμά μου εχθές, έτσι ώστε να δει για λίγο την μαμά του και να κανονίσει κάτι χαρτιά για μία επείγουσα δουλειά.

'' Βρε βρε καλώς την! Και είχα τρομάξει μήπως σε ρούφηξε το σιφόνι'' λέω καθώς βγαίνει η Κλειώ μέσα από το μπάνιο.

'' Όχι όχι... Όλα καλά'' λέει και μπαίνει μέσα στο δωμάτιο της.

'' Μυστήρια πράγματα...'' μουρμουρίζω και ανοίγω την τηλεόραση.

Πέφτω επάνω στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου.

'' Και να πως θα περάσει αυτό το αισχρά βαρετό απόγευμα!'' λέω στον εαυτό μου.

'' Άντε κούκλα μου πέρνα το!'' λέω σε μια προσπάθεια της ελληνίδας στο άλμα επί κοντώ '' Ναιιι!'' πανηγυρίζω μόνη μου.

'' Ααα έχει στίβο; Ωραία!'' λέει η Κλειώ και κάθεται με έναν αναστεναγμό δίπλα μου.

'' Μην ενθουσιάζεσαι τόσο θα πάθεις τίποτα!''

'' Άντε πέρνα τηηην!'' φωνάζω στην γαλλίδα που κάνει εμπόδια.

'' Ηρώ μπορούμε λίγο να μιλήσουμε;'' Λέει η Κλειώ.

'' Πες εσύ. Άντε αγόρι μου!'' συμπληρώνω στην τηλεόραση ''Εγώ σε ακούω!''

'' Ναι... Το βλέπω'' λέει κάνοντας μια μεγάλη παύση '' Ηρώ είναι σοβαρό.''

'' Ε κοίτα τον πόσο άργησε στην εκκίνηση! Τώρα εγώ φταίω που εκνευρίζομαι;''

'' Όχι όχι! Δεν φταίς και εγώ το είδα που άργησε! Να σου πω τώρα;''

The winter I lost youKde žijí příběhy. Začni objevovat