The winter I lost you

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΠΤΑ

'' If only we were together''

Σε όλη την διαδρομή για το σπίτι κανένας μας δεν έβγαλε άχνα.

Η πιτσαρία δεν ήταν ο κατάλληλος τόπος για να γίνει αυτή η συζήτηση και έτσι αποφασίσαμε να πάμε στο σπίτι του Θωμά.

Μπαίνουμε μέσα και κάθομαι δίπλα στην Κλειώ.

Ο Θωμάς αφού κάνει τέσσερις πέντε βόλτες πάνω κάτω σταματάει μπροστά από το παράθυρο.

'' Μπορείς να μου πεις γιατί κάνεις έτσι; Τουλάχιστον έλα να το συζητήσουμε!'' λέει η Κλειώ.

'' Είσαι σοβαρή; Καταλαβαίνεις πόσο σοβαρό είναι το θέμα;''

'' Εννοείται Θωμά.'' Λέει με παραπάνω υπομονή από ότι θα το έλεγα εγώ στην θέση της.

'' Κλειώ έχω ακόμα έναν χρόνο για να τελειώσω την σχολή και εσύ τρία ακόμα χρόνια. Πως πιστεύεις πως θα το κάνουμε; Με ένα μπιμπερό στο χέρι;''

'' Θα το κάνουμε όπως όλα τα υπόλοιπα παιδιά στην ηλικία μας που τους έτυχε μία εγκυμοσύνη.''

'' Πως συνέβη αυτό ρε γαμώτο... Πως;'' Ρωτάει πιο πολύ στον εαυτό του.

'' Με τον φυσιολογικό τρόπο ρε Θωμά.''

'' Κλειώ έπρεπε...'' λέει και ευτυχώς σταματάει εκεί.

'' Θωμά δεν έπρεπε να προσέχω μόνο εγώ, και εσύ έπρεπε. Μαζί το κάναμε αυτό.'' Λέει υψώνοντας την φωνή της και ακουμπάει στιγμιαία το χέρι στην κοιλιά της.

'' Και δηλαδή τώρα τι θέλεις από εμένα;''

'' Με δουλεύεις; Ακούς τι λες;'' Λέει η Κλειώ και σηκώνεται όρθια.

'' Κλειώ εγώ δεν είμαι έτοιμ-''

'' Γιατί εγώ είμαι; Πιστεύεις πως ήθελα να γίνω μητέρα στα 19 μου;''

'' Υπάρχει λύση...'' λέει σιγανά ο Θωμάς.

'' Θωμά μη...'' τον προειδοποιώ.

'' Εγώ τελείωσα εδώ'' λέει η Κλειώ και αρπάζει την τσάντα της και πάει προς την πόρτα.

'' Κλειώ!'' φωνάζει ο Θωμάς και την πιάνει από το χέρι σταματώντας την ''Μπορούμε να το σκεφτούμε; Να το συζητήσουμε; Δεν ξέρω! Κάτι!''

'' Εγώ τελείωσα. Κάτσε και σκέψου μόνος σου'' λέει τινάζοντας το χέρι του και ανοίγει την πόρτα '' Ηρώ έρχεσαι;'' Με ρωτάει και την βλέπω να κατεβαίνει τις σκάλες.

'' Θωμά αυτό ήταν απαράδεκτο!''

'' Τι θέλεις ρε Ηρώ; Δεν ξέρεις πως είναι.'' απαντάει το ίδιο έντονα.