The winter I lost you

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΝΑ

"Apples and Books"

Μετά το μεσημεριανό η Ηρώ πήρε κάτι φάρμακα για τον πόνο και έτσι αποκοιμήθηκε κατευθείαν.

Είναι επτά η ώρα και ακόμα δεν έχει ξυπνήσει.

Περπατάω πάνω κάτω στον διάδρομο μην μπορώντας να κάτσω άλλο στην καρέκλα. Η μέση μου έχει πιαστεί και νιώθω πως χρειάζομαι μπάνιο.

'' Γιατί δεν πας για λίγο σπίτι σου; Να ξεκουραστείς κιόλας, όχι τίποτα άλλο'' λέει ο Άρης.

'' Μμμ'' λέω και κάνω ότι το σκέφτομαι '' Μάλλον όχι! Είμαι καλά''

'' Τότε κάτσε τουλάχιστον, γιατί πάνω κάτω με ζάλισες!''

'' Πάω να πάρω ακόμα έναν καφέ.'' Λέω.

'' Και εγώ θέλω έναν.'' Λέει και μου τείνει κάτι ψηλά '' Θα μου πάρεις έτσι;''

Με ένα απαξιοτικό βλέμμα γυρίζω και φεύγω χωρίς να τα πάρω.

Μπαίνω μέσα στο κυλικείο και παίρνω δύο καφέδες.

Καθώς βγαίνω συναντάω την κυρία Μυρτώ με τον Θωμά.

'' Στράτο αγόρι μου, νομίζω πως πρέπει και εσύ να πας λίγο να κοιμηθείς'' λέει η κ. Μυρτώ.

'' Είμαι καλά. Αλήθεια''

'' Στράτο φύγε. Θα είμαστε εμείς εδώ. Σοβαρά φίλε'' λέει ο Θωμάς.

'' Καλά... θα έρθω αργά το βράδυ''

'' Το πρωί να έρ-''

'' Αργά το βράδυ.'' Τον διακόπτω χωρίς να αφήνω περιθώρια για περεταίρω ερωτήσεις.

Δίνω τους καφέδες στον Θωμά και μόλις αυτοί βγαίνουν πατάω το κουμπί για να κατέβω.

Μπαίνω στο αμάξι και φεύγω κατευθείαν σπίτι μου.

Ανοίγω την πόρτα και μόλις μπαίνω παρατάω τα κλειδιά και το μπουφάν μου στο τραπέζι της κουζίνας.

Κάνω ένα γρήγορο μπάνιο με καυτό νερό, αν και έξω έχει ζέστη, και μετά ξαπλώνω στον καναπέ κοιτώντας το ταβάνι.

'' Τι κάνεις εδώ; Σήκω πάνε να είσαι δίπλα της!'' λέω στον εαυτό μου.

Αλλά προτού προλάβω να σηκωθώ τα μάτια μου κλείνουν και αποκοιμιέμαι.

Ένας ενοχλητικός ήχος σε συνδυασμό με έντονο φως με κάνει να ανοίξω τα μάτια μου...

Το κινητό μου...

Που είναι το κινητό μου;

Η Ηρώ. Λες να έγινε τίποτα;

Φως. Ξημέρωσε...