Move ↯ Verkwan

40

Hansol looked at his wrist watch and fixed his coat.

Papunta sya ngayon sa opisina ni Wonwoo because they're supposed to have a one on one meeting about their project. Napag-usapan nilang sila lang dalawa ang mag-usap and they both know how to act formal since it's just about business and not about anything else.

Nang tumunog ang elevator ay mabilis syang naglakad papunta sa office ni Wonwoo. Nang nasa tapat na sya ng pinto nito, he fixed his neck tie and he was about to knock nang makarinig sya ng pamilyar na boses sa loob nito.

"W-Wonwoo! B-Bitawan mo ko!"

Hansol felt his heart skip a beat nang marinig ang boses na yun. It was loud and clear, ramdam nya din ang kaba sa boses nito.

"No Seungkwan! Not until you give me what I want! I'm tired of being too nice to you! Matapos ang lahat ng ginawa ko sa'yo? Lahat ng 'yun babaliwalaan mo lang?!"

Vernon knotted his brows nang marinig nya ang malakas at galit na boses ni Wonwoo.

"W-Wonwoo! W-Wag! M-Maawa ka!"

And that's the cue.

Hansol immediately barged into the door at agad na naiyukom nya ang palad nya nang makita si Seungkwan na nakahiga sa desk ni Wonwoo habang si Wonwoo ay inaalis ang butones ng polo ni Seungkwan. He could see kung gaano kahigpit ang kapit ni Seungkwan sa kamay ni Wonwoo na tila ba pilit inaalis ang butones ng damit ni Seungkwan.

Everything was fast and the last time Hansol knew, Wonwoo's sitting on the floor while wiping his lower lip.

Napalakas ata ang suntok ni Hansol sa kanya dahilan para magkaroon ito ng maliit na sugat sa ilalim ng labi nito.

Hindi narehistro sa utak ni Seungkwan ang lahat ng nangyayari kaya nanatili syang nakahiga sa desk habang nagbabadyang tumulo ang mga luha nya.

"What the hell? Anong ginagawa mo dito?!" Sigaw ni Wonwoo habang nakatingin ng masama kay Hansol at pilit na tumatayo mula sa pagkakabagsak nya sa sahig.

Hansol looked at Seungkwan to check if he's alright at lalong nadagdagan ang kanyang galit nang makitang umiiyak na si Seungkwan habang nangangatal na binubutones ang kanyang polo.

"I'm here because we're supposed to have a meeting but I am surprised to see you doing something dirty in here?" mahina at malumanay na sagot ni Hansol ngunit bakas sa boses nito ang inis at galit.

"Dirty?" Wonwoo smirked. "He's my boyfriend. Hindi masama ang ginagawa namin."

Hansol muttered a curse under his breath and balled his fist. "Really? Hindi masama? Kung hindi masama, why would I hear him scream and say no? Why would he be shaking and crying right at this moment kung hindi masama?"

He's mad. He's really mad.

"Why do you care? Kayo na ba? Wow! Just wow Seungkwan?!" Nagsisimula nang tumaas ang boses ni Wonwoo. "Is there something going on between the two of you?! Kaya ba nakikipaghiwalay ka na sa akin kanina lang?!"

Napatahimik si Hansol sa narinig at napatingin kay Seungkwan.

Seungkwan on the other hand stood up. Tila ba nanlalambot pa si Seungkwan but he took all of the courage that he has para makatayo.

"N-No Wonwoo. We're not together. As I have said earlier, t-things are not working out kaya—"

"Kaya hihiwalayan mo ako at babalikan si Hansol?" Wonwoo said as if he pointed out everything.

Seungkwan raised his head and balled his fist.

"Walang kinalaman si Hansol dito. It's between the two of us! It's how fucked up this relationship is!"

Wonwoo felt his heart sank nang marinig ang bawat salitang binitiwan ni Seungkwan.

"Sinabi ko na sa'yo Wonwoo noong una palang na susubukan ko. Susubukan ko Wonwoo and I did. Minahal kita Wonwoo. Minahal talaga kita maniwala ka pero tangina lang kasi hanggang ngayon, hindi ko magawang tapatan yung pagmamahal na binigay mo sa akin. Kaya nasasaktan ako. Nakukunsyensya ako. Kasi feeling ko noong una palang, niloloko na natin ang isa't-isa." Seungkwan wiped the tears that started to fall from his eyes. "Kaya nagpunta ako dito para sana itigil na natin 'to dahil kinakain na ako ng kunsyensya ko. Dahil mahal parin kita kahit kaibigan manlang, kahit hindi kagaya ng pagmamahal na binigay mo sa akin. Pero anong ginawa mo?" Nagsimula nang manginig ang boses ni Seungkwan.

Naalala nya ang nangyari kanina. Ang mahigpit na kapit ni Wonwoo sa pulso nya, ang pagpilit nitong buksan ang butones nya at ang galit na mata ni Wonwoo na nakatitig sa kanya kanina.

Agad na nagbago ang ekspresyon ni Wonwoo. Ang kaninang galit nitong mukha ay napalitan ng kalungkutan at ng awa. "I-I'm s-sorry..."

Wonwoo tried to touch Seungkwan ngunit mabilis na iniwasan ito ni Seungkwan. Nakita ni Wonwoo ang takot sa mata ni Seungkwan at halos madurog ang puso nya dahil dito.

Hindi na muling umimik si Seungkwan at mabilis na tumalikod paalis. He ran as fast as he can and left that office.

Wonwoo tried to follow him ngunit agad itong pinigilan ni Hansol.

"Get the fuck out of my way," pagbabanta ni Wonwoo.

"We need to talk," seryosong saad ni Hansol.

"Now is not the right time asshole, I need to tal—"

"It's about this," Hansol said as he get something inside the pocket of his suit.

It's a small envelop.

Kinunot noo itong kinuha ni Wonwoo at binuksan. Nang makita ni Wonwoo ang laman nito ay napaatras sya at halos mabitawan nya na ang laman nito.

"It's you right?" Bakas ang galit sa boses ni Hansol. "Why?"

Wonwoo gained his senses and he slowly raised his head.

Nagulat si Hansol nang makitang nakangisi pa si Wonwoo sa kanya. Bahagyang napaatras si Hansol nang tumawa ng mahina si Wonwoo.

"Yes it's me Hansol," nakangising sagot nito. "I killed Seungkwan's father."