Let's Play My Game

🌹👑Κεφάλαιο 15🌹👑

-Πριγκίπισσα, άκουσα τον ψίθυρο του πατέρα μου και ξύπνησα από τον λήθαργο μου.

-Μπαμπά, που πας ? Είπα νυσταγενη

-Στην Ιταλία κορίτσι μου, το ξέχασες ? Γέλασε

-Μην φύγεις τώρα! Τι θα κάνω μόνη μου? Άρχισα να κλαψουριζω

-Μικρή μου , έχω αρκετές τύψεις πάνω σε αυτό το θέμα, μην το κάνεις χειρότερο!

-Συγνωμη μπαμπάκα μου.

Τον αγκαλιασα σφιχτά και τον είδα να φεύγει από το δωμάτιο μου. Συκωθηκα και πήγα στο παράθυρο, η μηχανή του μπαμπά μου είχε εξαφανιστεί από την θέση της μαζί με τον πατέρα μου. Άραγε ο Αλέξης να μου κάνει παρέα αυτές τις δύο μέρες ?
Άνοιξε την ντουλάπα μου και έβγαλα ένα απλό άσπρο συνολακι. Και αφού, ακολούθησα την συνηθισμένη-πρωινή -ρουτίνα μου έβαλα τα ακουστικά μου στα αφτιά και βγήκα από το σπίτι. Μόλις κλείδωσε την πόρτα πάτησα το play στο κινητό μου και άρχισα να περπατάω τον δρόμο του σχολείου.

-Πιστεύω ότι θα κουραστείς μέχρι να φτάσεις στο σχολείο, άκουσα μια φωνή από δίπλα μου μετά από ένα κορναρίσμα.

-Το περπάτημα κάνει καλό αν θέλετε να ξέρετε, κύριε Αλέξη!

-Μπες μέσα γατάκι, χαμογέλασε και άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού.

-Πολυ ευγενικό εκ μέρους σου,ειπα μολις έβαλα την ζώνη μου.

-Μιας που έφυγε ο πατέρας σου, πρέπει κάποιος να σε φροντίζει, και το βλέμμα του έμεινε προσηλωμένο στο δρόμο.

Γιατί ήταν τόσο καλός μαζί μου? Τα κάνει όλα για το παιχνίδι ή μηπως τελικα υπάρχει κάτι βαθύτερο?Με έχει μαγέψει αυτός ο άνθρωπος! Ο εσωτερικός του κόσμος,οι ανασφάλειές του,ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα πράγματα, το σχήμα που περνούν τα χείλια του όταν χαμογελάει , ο ήχος που βγάζει όταν γελάει, το πως κοκκινίζουν τα μάτια του όταν κλαιει, το πως γίνονται τα βλέφαρα του όταν έχουν γίνει μούσκεμα  από τα δάκρυα,ακόμα και το πως στενεύουν τα μάτια του όταν θυμώνει, σκεφτόμουν και τον κοιταγα καθώς οδηγούσε.

-Γατάκι, δεν είναι αυτό το καλό μου προφίλ, δήλωσε βγάζοντας με από τις σκέψεις.

-Ορίστε?

-Τόσο σε έχω μαγέψει? Γέλασε ενώ βγαίναμε από το αμάξι.

-Εγώ κάπου εδώ φεύγω, μην μας δουν και μαζί! Έβγαλα ένα πικρό χαμόγελο και προχώρησα μπροστά.

Νόμιζα, ότι θα τρέξει από πίσω μου και θα πει "θέλω να μας βλέπουν μαζι", νόμιζα, ότι θα με κρατήσει από το μπράτσο και θα μου ψιθυρισει "Δεν θα πας πουθενα" και με κάθε πνοή, που θα έβγαζε και θα κατέληγε στο αυτι μου, εγώ θα ανατριχιαζα. Αλλα τίποτα δεν έγινε, τα κάνει όλα για αυτό το παιχνίδι, λες και εγώ δεν τον έχω ερωτευτεί. Μα καλά, εγω δεν πρέπει να κάνω και κάτι άλλο, πέρα από την ωραία εμφάνιση για να τον κάνω να τρέχει από πίσω μου?