Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, εικόνες από τις στιγμές στο υπόγειο ερχόντουσαν στο μυαλό μου και όταν επιχειρούσε να με πάρει ο ύπνος οι στιγμές προχωραγαν σε πράξεις που δεν έγιναν πραγματικότητά ποτέ. Καπως έτσι κατάλαβα ότι σήμερα δεν έχει ύπνο. Σηκώθηκα απο το κρεβάτι μου και άναψα το φως. Παρατήρησα το δωμάτιο μου ξανά, ήταν γκρι όπως και το αγαπημένο μου χρώμα, γκρι με άσπρα έπιπλα και άσπρα φωτάκια που έπεφταν στο μήκος της κουρτίνας. Κατέβηκα στην κουζίνα και άρπαξα από το ντουλάπι τα αγαπημένα μου πατατάκια! Η ώρα ήταν 5 και σε λίγο θα έβγαινε ο ήλιος, ανυπομονούσα πολύ να το δω!Πίστευα πως το φως της μέρα θα κρύψει όλα αυτά τα άσχημα που μου ερχόντουσαν συνεχώς στο νου.. Ανέβηκα πάλι στο δωμάτιο μου,έβαλα κλασσική μουσικη που συνηθως με χαλαρωνει και άνοιξα την μπαλκονόπορτα.Αρχισα να παίρνω βάθιες αναπνοές,για να μπορέσω να γεμίσω τα πνευμόνια μου, με αυτόν τον παγωμένο αέρα, που ένιωθα πως καθαρίζει τα σώθηκα μου.Η μυρωδια από την μούχλα του υπόγειου που με είχε βάλει αυτός απαίσιος,είχε κατακλεισει το σώμα μου και ενιωθα βάρη και ασήκωτο.Σαν να μην μου ανήκε,Σαν να μην ήταν δικό μου.Πως έγινα Έτσι?Πως νιωθω?Τι μου συνεβει?Θέλω να ουρλιάξω,αλλά και από την άλλη νιώθω τέτοια εξάντληση,Που δεν έχω το κουράγιο να κάνω το παραμικρό.
+
-Μπαμπά, έχεις δει την τσάντα μου? Θα αργήσω στο σχολείο. Με είχε πάρει ο ύπνος στο μπαλκόνι και σηκώθηκα από το θόρυβο ενός αμαξιού.
-Στο σαλόνι την έχεις αφήσει,όλα είναι οπως τα άφησες, τον άκουσα από κάτω.
Και κατέβηκα τα σκαλιά του σπιτιού.
-Μπαμπά μου φεύγω.
-Πριγκίπισσα μου, Δεν θες καλύτερα να κάτσεις σπίτι να ξεκουραστείς;
-Όχι πατέρα μου,τώρα το έχω πιο πολύ ανάγκη από ποτέ,να βγω έξω από το σπίτι,Για να ξεχαστώ.
-Όπως νομίζεις κορίτσι μου.
-Ευχαριστώ, τον φίλησα στο μάγουλο, αμέσως μετά έβαλα την τσάντα μου, άρπαξα τα ακουστικά μου και τα κλειδιά μου για να φύγω.
Το "Logic" ηχουσε στα αυτιά μου κάνοντας με να νιώσω καλύτερα, τις χειρότερες στιγμές της ζωής σου τις περνάς μονο με μουσική, αυτό είναι το μόνο πράγμα που ήμουν σίγουρη πλέον. Μπήκα μέσα στο σχολείο και πολλα ματια αρχισαν να με κοίτανε,καθώς σιγομουρμουσαν μεταξύ τους, προφανώς για μένα .Δεν άργησα να καταλάβω πως η απαγωγή μου,ειχε γινει γνωστη στο χωρο του σχολειου.Δεν εδωσα καμία σημασία,άλλωστε δεν είχα καθόλου όρεξη να ασχοληθώ με αυτό. Πήγα στην τάξη μου και έβγαλα να διαβάσω ένα βιβλίο το "Θέλεις να κάνουμε τσατ? " μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι.
YOU ARE READING
Let's Play My Game
Teen Fiction-Εγώ μικρή μου δεν ερωτεύομαι, μόνο με ερωτεύονται.Kαι ξερω, οτι εισαι ερωτευμενη μαζι μου, είπε και ήρθε υπερβολικά κοντά μου, σε απόσταση αναπνοής. -Ξέρεις, ότι μπορώ να σε κάνω να με ερωτευτείς, απάντησα κοιτάζοντας τα γαλάζια μάτια του , χωρίς...
