Lime

11

Kishte kaluar nje dite e bukur ne shkolle per mua. C'ka e bente edhe me te bukur ishte fakti qe nuk e ndesha fytyren e Karterit. Ai njeri eshte kaq... Me qe ra fjala nuk mund te vazhdoj te le klasen e frengjishtes vetem per shkak te tij. Me duhet te perballem me te por nuk kam guxim, ai me poshteroi mua. Me duhej te flisja me mamin dhe sidomos tani qe erdhi pak me heret nga puna.

Zbres shkallet per ne kuzhine, ku mami po bente shume zhurme me enet.

"Mami? C'po ben? Darke qe tani?" E pyes teksa ajo vrapon sa andej kendej.

"Zemer eja me ndihmo shpejt me darken, gjithcka duhet te jete gati per sonte, une sa do te therrisja."

"Cfare ka sonte?" O zot u kujtova. "Kur do vijne saktesisht?"

"Nga ora 8 besoj se do jen ketu" thote mami ne pune e siper pastaj sheh oren ne mur "Pas me pak se nje ore zemer, dhe une skam bere asgje! Me duhet te fus pulen ne furre, a mund te kujdesesh pak per sallaten?"

Ashtu ne kuzhine une duke u kujdesur per ushqimet dhe mami qe nuk rrinte ne nje vend nga nervozizmi minutat po kalonin. Duhet ta pranoj qe ndihesha pak ne siklet, duhet te njihja "njerkun tim" bashke me djemt e tij. Te pakten jo aq sa mami qe vrapoi drejt e ne dhome per tu rregulluar. Qenka teper e dashuruar, me ne fund pas 4 viteve...

Them dhe une te iki te rregullohem pak. Nuk mund te prezantohesha keshtu, me nje topuz te crregullt dhe me keto rroba shtepie.

Ding! Dong!

Me sa duket do prezantohesha keshtu.

Shkova per te hapur deren. Perpara me del nje burre me sy blu i gjate dhe shume i pashem.

"Pershendetje e dashur, une jam Simon Hening" Me zgjat doren dhe buzeqesh. Qe nga fytyra duket shume njeri i mire. Prit nje sekond Hening?

"Gezohem zoteri, une quhem Kaila, hyni brenda" e ftoj. Nderkohe mami po zbriste nga shkallet.

"Kaila?!" Degjoj nje ze djali mbas shpines se tij.

Pune e dhjere.

"Oh ky eshte djali im i vogel, Karter" dhe hapet per te nxjerr surratin e tij perfekt.

Te dy ngrim ashtu. Me sa duket ai ishte me i surprizuar se une.

"Simon urdhero brenda te lutem, leri te rinjt te njihen. Karter pershendetje djale" i flet mami im. Mami e njeh? Kur i ka bere keto gjera ajo pa me thene asnje fjale? Mire qe u kujtua nje dite para darkes te pakten.

I hap rruge Karterit qe te hyj. Smund ta besoj. Ne do bashkejetojme dhe se shpejti mund te krijojme nje familje. Por ta kem kete si... Ose edhe sikur ta shihja cdo mengjes sdo me pelqente aspak.

"Uluni ju lutem" thote ajo. Simoni i afrohet dhe e puth lehte ne faqe.

Zyrtare. Mami me siguri ka me shume se nje muaj qe e njeh.

Por jo me te. Jo me babain e tij.

"Simon ,Aroni?" E pyet ajo.

"Nuk mundi te vinte, eshte ende jashte shtetit. Kishte nje provim te rendesishem sot."

"Sa keq. Nejse shpresoj shume qe te njiheni sa me mire. Jam e sigurt qe do ja kalojme shkelqyeshem"

Jo mami. Jo me kete.

*       *       *

"Kur ishte e vogel Kaila njehere perdori per fytyren kremin tim depilues. Dhe keshtu kishte ngelur pa vetulla kur ia shplava futyren" dhe filloi te qeshte.

Po qeshnin te gjithe. Karter po zgerdhihej. Mami faleminderit qe me nxorre bojen. Vera te ka bere keq me siguri.
Simoni sikur e mori veten dhe foli "Mjaft Tina mos e ve vajzen ne siklet, nuk dua ta mbaj mend kete darke per keq." Pastaj drejtohet nga une "Ti dukesh vajze shume e mire" dhe jep nje buzeqeshje perfekte.

"Do kemi kohe te njihemi qe neser kur te fillojme te jetojme bashke" flet mami im qe pi edhe gllenken e fundit te veres.

"Cfare? Qe neser?" Themi njekohesisht une dhe Karteri.

"Pse u ngritet menjehere ju? Normalisht qe do jetojme bashke" habitet ai.

"Eshte lajm i shkelqyer" "Pse kaq shpejt?" Thote ai dhe une njekohesisht.

E pash njehere. Njeri i poshter.

"Me behet qejfi keshtu, fundja Kaila se shpejti do behemi nje familje" dhe me hedh krahun shpatullave.  Sa bukur!

* * *

U bene dy dite qe jetoj ne shtepine e Simonit tashme. Ne apartamentin e tij luksoz. Ne vendin ku pata kujtimet me te bukura.

Une po qendroja te dhoma e Aronit nderkohe. Sa per dhomen time, ai kishte porositur mobiliet menjehere. Ishte vertet i dashur dhe perpiqej te fliste me mua hera heres. Sa per Karterin, si ka mundesi qe e ka djale? Nese sdo ngjanin sdo e besoja fare.
Karterit keto dy dite nuk ia kam varur fare. As ne shtepi, as ne shkolle. Sa moren vesh qe jemi ne nje shkolle mami im u hodh nga gezimi. Por une behesha vone vetem qe mos te nisesha me te.

Ishte e tmerrshme te kishe ne nje shtepi personin qe u tall me ty. Personi im me i urryer tashme.

Ha darke shpejt e shpejt dhe shkoj ne dhome. Shumicen e kohes e kaloj ne dhome. Me duhet te mesohem ketu, mami ndihet e lumtur dhe me behet qejfi. Nuk kam pse tia prish vetem per nje gabim timin. Sikur ta dinte mami cka pas midis nesh.

Ora kishte vajtur 10. Mund te degjoja mamin dhe Simonin qe bisedojne ne sallon , pak dobet por degjohej. Une qendroja shtrire ne shtrat me njeren krahe siper ballit teksa mendohesha kot.

Papritur dera ime hapet. Nga drita jashte deres mund te shihja shpatullat e tij te gjera.

"Largohu" them pa e prishur terezin.
Por ai mbyll deren. Mrekulli.

Vazhdon deri sa arrin ne krevat. Ngrihem paksa.

"Karter largohu!"
Por ai hipen siper meje.

"Cfare do?"

"Mos me bej si injorante, ti e di shume mire se cdua. Dhe ti do" thote teksa heq bluzen.
Me pas vendos njeren kembe ne mes kofsheve te mia duke i ndare.

"Karter, ik perndryshe do bertas"
Ai nuk degjoi.

Po me puthte ne qafe. Me pas njeren dore e coi ne barkun tim ku ngriti bluzen dalengadal duke me treguar gjoksin. Dora e tij po fillonte te zbriste me poshte, drejt pantallonave te shkurtra. U shkeput nga qafa ime dhe u ngrit disi. Vemendjen te pantallonat.

Filloi ti ulte.

"Te kuqe?" Buzeqeshi.

"Karter, do bertas"

Teksa dora e tij udhetonte atje poshte koka vazhdoi serish punen ne qafe.

Po dridhesha e gjitha nga prekjet e tij. Kur kuptova se po renkoja mblodha veten dhe thirra me sa kisha ne koke.

"Maaaaaaa! Mamiiiii! Po me perdhuno..." por dora e tij me qepi.

"Hej cpo ben keshtu?" Me pyet me sy te shqyer.

Me pas vazhdon punen e tij siper meje. Behet te me zberthei sutjenat kur papritur dera hapet...

"Kaila? Cpate ze..." mund te shihja shprehjen e mamit dhe te Simonit teksa hapen deren dhe na pane ashtu. Une pothuajse e zhveshur dhe ai siper meje.

Pjesa shkon per Alden. Alda ska account ne wattpad 😂 Alda e lexon nga faqja zyrtare. Behuni te zgjuar, mos u beni si Alda 😂❤️❤️. (Do me vrasi sa ta shohi)

Te gjithe ju qe vute bast per Karterin fituat, sa per ju qe menduat per Aleksin u dogjet 😂😂❤️

|Lots of love and potatoes 🥔❤️|