Lime

22

I'm back! Kujt i mungoi Megi? Ngrini duart 😂🙋🏻

Anyway jam kthyer plot energji dhe me kapitull te ri. Tani qe jane edhe pushimet me gjithe qejf do bej sa me shpesh ❤️. (Ndoshta edhe e perfundoj, o zot ca kam ne mendje 😁)
Here we go sweethearts 💕

Hapa syte me pertese. Jashte ishte ende dite e zymte.

(Cfare nuk kuptohet nga keto dite te vrenjtura me shi eshte qe nuk mund ta dallosh ne eshte mengjes apo pasdite)

Mendoja se do e gjeja veten plotesisht te zhveshur por ne fakt nje bluze e gjere me mbulonte deri ne kofshe. Karteri duhet te ma kete veshur me siguri. Kthej koken per ta puthur por nuk gjej gje. Tani filloi te me dilte gjumi mire dhe shoh qe krevati ishte bosh.

Ka ikur. Ose eshte ne ndonje nga dhomat e tjera te shtepise.

Teksa vesh edhe nje pale pantallona (cunash) ndjej nje arome kuzhine.

Dikush po gatuan.

Hap deren per te gjetur Karterin sa me pare.

Duke ndjekur aromen kembet me shpien perballe nje dere te bardhe.

"Karter?" them teksa e hap.

Nuk kishte Karter. Ishte thjesht nje i panjohur me sy blu te celet dhe me nje kapele sportive ne koke qe po me shihte drejt ne sy me ate tiganin ne dore.

"Kaila apo jo?" foli ai, pastaj u kthye per te rrotulluar petullat.

"Kush je ti?" e pyes me frike.Karter ku je? Nuk lihet femra me nje tip vetem ne shtepi.

"Mos ki frike nuk kafshoj. Une quhem Piter. Por njerezit me therrasin Pan."

"Vertet?"

"Jo po tallesha me ty" dhe qesh lehte.

Gjaku po fillonte te me shkrinte. Ky nuk duket njeri i keq. Eshte muskuloz por fytyren e ka vertet te embel.

"Ulu." me ftoi "Tani do provosh petullat e mia namkeqe por te pakten i bej me mire se Karteri."
Qeshi serish.

"Ku eshte ai?" e pyes.

"Ai ka pak qe ka dal por me tha qe ti ishe ne dhomen time. Me qe ra fjala me ne fund mund te hyj dhe te nderroj pulovren e piset duke qene se u zgjove"

Petullat ishin vertet te mira, te kishte pak mjalte do ishte me mire.

Bisedoj ende me Piterin deri ne momentin kur...

"Nderpres gje?" thote nje ze pas meje.
"Shoh qe qenkeni njohur tashme"

"Hajde biri ha ca petulla. Me te mira se te tuat si gjithnje, apo jo Kaila?"

Nese do te isha pergjigjur do te isha mbytur.

Karteri i dha nje veshtrim dhe
"Kaila mbarove? Nese po te pres pak jashte"

Pershendes me dore Piterin dhe ngrihem per ti shkuar pas.

Ai ishte ulur te shkallet e vogla.

"Je gati?" Me pyet.

"Gati per cfare?"

"Per te dale pak, te bejme ndonje vrap. Shendeti mbi te gjitha" thote dhe qesh.

Kthen koken dhe e shoh. Duket kaq ndryshe ketu. Me duket si tjeter njeri.

"Po gati jam me keto veshjet extra large" kap bluzen e gjate per ta treguar.

"Je shume mire" me bind.

"Ne rregull" dorezohem.

Ecem deri ne park dhe me pas filluam te benim nje vrap te lehte.

"Atehere c'pate qe u zure me mamane tende?" me pyeti pas nje heshtjeje te shkurter.

"U zura sepse...Ahh! Ajo po fillonte te me bertiste dhe te me ofendonte mbi pafajsine time dhe u ndjeva shume keq. Ajo ka ndryshuar shume qe..."

"Po ti sje dhe aq e pafajshme" me nderpreu.

"Jo ne ate pike, dhe po do isha ende e virgjer dhe pa probleme po mos te ishte per ty i dashur." ia ktheva. Ci duket vetja ketij?

Ai nuk foli po vetem buzeqeshi pak.

"Dhe keshtu ika pa idene se ku dreqin te shkoja."

"Zoti te coi te une" qeshi ai. "Pra te ka marre malli? Ke pothuaj 24 ore larg shtepise."

"As mos ma kujto. Nuk kthehem me atje. Une do qendroj me ty"

"Seriozisht e ke?" qeshi me te madhe. "Me mua ske asgje ne rregull ta dish qe tani"

"Po ti pse u zure me babin?" e pyes

"Nuk eshte hera e pare qe zihem me te. Te dy jemi mesuar por une mendoj se kete rradhe skam per tu kthyer me te ai."

"Cila eshte arsyeja?"
Ai hesht dhe nderron teme menjehere.

"Sot ne mbremje do vish me mua. Me keto gjera duhet te mesohesh."

"Keshtu e kalon kohen?"

"Dal, festa, behem dru, pi etj. Keto gjera te zakonshme."

"Une nuk i bej keto gjera"

"Do i besh, eshte gallat. Je me mua. Je adoleshente, je e lire te besh c'te duash. Nuk ke as mamane tende te fiksuar mbi koke."

Kush e di sa merak do te jete bere.
Jo Kaila mos mendo me per te. Ajo te mendonte dy here para se te thoshte ato fjale.

"Zot sa te tunden!"

Nuk po e kuptoja se ku e kishte deri ne momentin qe shoh fytyren e tij te perqendruar poshte qafes sime.
E godas lehte me shaka.

"Mua po me bien pantallonat, me mire kthehemi" them duke qeshur.

"Sa skene e bukur qe do te ishte" kafshon buzen.

"Mjaft Karter dhe mendo pak se me cfare rrobash te shkoj sonte te ajo gjeja qe the ti."

Ai me gjuan lehte nga mbrapa dhe kthejme rrugen.