Faji

Kapitulli 1

Ecte e vetme ne rruge pa e pasur aspak mendjen tek zhurma qe kepucet e saj benin kur shkelte gjethet e rena. Ne mendje I vertiteshin lloj lloj kujtimesh nga nata e kaluar te cilat disa fragmente as qe I mbante mend. Nderkohe qe ecte mundohej te mbante lotet e te mos rridhnin, por me kot ato filluan te binin pak nga pak derisa u shpeshtuan. Nuk mund te shihte me asgje, gjithcka iu mergullua dhe u ul ne nji stol aty afer.

"Pse me ndodhin vetem mua keto? Pse?"- peshperiste ndersa qante

"Ndoshta se e kishe vete fajin qe sot ndodhesh ne kete situate ku nuk mund te kesh nji zgjidhje te trete, vetem jeto ose vdis"- I fliste nji ze brenda mendjes

"Stop, mos vazhdo me tej, do krenohesh e do thuash mire te behet tani, kur nuk me degjove mua kur te thosha mos e bej???"

"Ti e ke fajin per te gjitha, ti e ke fajin qe sot gjendesh ne mes te kater rrugeve, nuk di se cfare ka ndodhur me ty dhe as se cfare do te ndodh qe tani e tutje"

"Ta haj dreqi jeten time tani. A thua se ka kuptim me te jetoj? A thua se mund te kete edhe me keq se kjo qe me ndodhi mua?"- vazhdonte te fliste vajza nderkohe qe qante tani me shume, me ngasherima

Monologonte me veten dhe qante, ndersa kalimtarve te rastit as qe I bente pershtypje qe ajo qante, po shikonin qe fliste me vete dhe e quanin " te cmendur"

"Po keni te drejte, e cmendur jam ta haje dreqi. Po me shume se kaq debile, idiote, mendjelehte qe sia ka njeri shokun"- donte te bertiste me te madhe, por nuk mundte

"Si tu dal para tij tani ne kete gjendje qe jam kandatisur, ku dhe te varfrit e ve me bast nuk duken aq keq sa une tani?"- pyeti nderkohe syte I ngriti nga qielli qe dukej sikur nga momenti ne moment do binte shi duke pasqyruar dhe anen e saj shpirterore

"Ku ta gjej guximin qe te vazhdoj jeten? Do humbas besimin e babit tim dhe mbi te gjitha do ndahem nga Krisi. Ai nuk do mi hedhi me as syte, e gjitha per faj te atij trapit, e gjitha. Pse dreqin nuk degjova Krisin kur me tha mos shko? Pse nuk degjova mendjen time? Kurre ne jete sjam ndjer kaq e turperuar. Si tia bej o zot? Me ndihmo te lutemmm"- qante akoma me shume me koken mes gjunjve dhe krahet qe I rrethonin ato

Ndjeu nji dore qe e preku lehte ne sup dhe ngriti koken per te pare kush ishte. Sapo e pa I dha nje shikim qe reflektonte te gjithe boten e saj te brendshme, ishte ne gjendje ta vriste. Sa u be gati ti thoshte dicka ai e e nderpreu

"Mos me shiko ashtu te lutem, e di qe bera gabim po une te ..."

"Mjaft, mos ta degjoj me zerin. Per fajin tend kam humbur gjithcka sot. Kam humbur besimin e prinderve te mi por dhe ate te Krisit. Tani se di a do ekzistoj me fjala ne te dy per njeri-tjetrin"- qante dhe dridhej sa here i kujtohej ai

Albi u afrua me shume tek ajo dhe I dha nji perqafim, por ajo u largua menjehere duke e shtyre. I dha nji shuplake turinjve aq fort sa me siguri shenjat e gishtave do mbeteshin ne fytyren e tij

"Te urrej njeri I ndyre. Urrej diten kur hyre ne jeten time per ti shkaterruar te gjitha. Mos guxo te me dalesh me perpara, perndryshe do te denoncoj dhe ..."- fliste tere mjellf

Por ai e kapi prej beli dhe e puthi aq fort sa sado e madhe te ishte forca e saj per tu larguar nuk mundte dot. Vetem ne momentin kur e gjuaji ne mes te kembeve me gjur ajo mundi te lirohej nga shtengimi I tij

"Ti je e imja, ti ke lindur e imja dhe do vdesesh e imja"- fliste nder dhimbjesh

"Nuk jam prona e askujt. Kush je ti njihere eee? Dhe Krisi nuk esht sjelle asnjihere kshtu me mua qe flet ti"

"Akoma nuk e ke njohur mir Krisin? Te gjithe e dine kush eshte ai, drogaxhi qe nuk le femer pa palluar. Mos bej sikur se di, te lutem, apo do qe te ndodh e njejta gje si te tjerat edhe ty? Cuditem se si tka lene ty kur keni aq kohe bashke. Po ti je imja, ai sdo te marr nga une kuptoje kete dhe ngulite thelle ne mendje"

"Mos guxo te thuash asnje fjale per Krisin. Ai nuk eshte aspak si thua ti. Je ti qe ben kontrast me te. Je ti qe ben te tilla gjera, je harbut, ordiner, nji mut je"

"Kaq pak me njeh?"- pyeti me trishtim

"Keto fjale as mjaftojne te tregojne gjithcka qe ti je. Jane vetem minimuni I furtunes qe mbaj brenda vetes. Ti .. Te urrej"- mbylli ate fjalimin e saj plot mllef. Nuk donte te qendronte me ne pranine e tij, nuk donte te zgjaste akoma me shume muhabetin me te. U largua me vrap, pa nje adrese te caktuar, me nje zemer te coptuar...

Hello!!!! Erdha prap una 😂😂😂
Kjo histori do kete shume momente trishtimi keshtu qe mos me thoni qe sju thash tbeni farcoletat gati. E gjithe historia ime esht trilluar brenda minutash ne mendjen time dhe tthem te drejten me ka pelqy mendimi se bazat I ka te jeta reale plus fantazine time

Shpresoj tju pelqej dhe juve po aq sa edhe mua. Besoj se e keni kuptuar per cfar behet fjale se jeni te zgjuar ju jo per gje 🙈🙈🙈😉😉😉
Deri ne PJ tjeter perqaputhje 😍😍😍😍😍😍😍😍😄😄😄😄😄😄