Faji

Kapitulli 56

"Thuaje cfare ke per te thene Xhesi"- kerkoi teksa shihte ate qe dicka donte ti thoshte, po nguronte

"Nuk do merzitesh?"

"Pse duhet te merzitem?"- ia ktheu pa asnje problem, me koken e ulur nderkohe qe shihte djalin e saj qe e kishin sjellur bashke me inkubatorin ne dhomen e saj nga frika mos I ndodhte gje

"Po kjo?"- beri me shenje nga varsja floriri qe gjendej ne qafen e te birit

"Albi.."-  ndaloi te priste reagimin e saj

"Ia ka vendosur ai domethene"

Xhesi pohoi me koke.

"Kur erdhi?"- levizi koken per te pare ate tashme e qetesuar

"Qe kur ishte duke lindur brenda ne salle. Ka qene tere naten ketej dhe nuk merr guxim te hyj brenda"

Alandra qeshi dhe iu tha:
"E prisja nga ai. Ku eshte tani?"

"Mbrapa dere"

"Fute brenda cfare pret. Nuk do le babane e tim biri jashte kesaj dhome kur e ka vendin brenda"- ngriti zerin, e dinte qe ai ndodhej mbas dere dhe ishte duke pergjuar

Sapo degjoi ato fjale Albit iu rrit vetbesimi. Hapi deren, pa qe nevoja qe Xhesi ta lajmeronte.

"Veshet mbas dere pipez ti ehh"- I buzeqeshi dhe per here te pare pas kaq shume kohesh beri nje shaka me te

"Ehee"- kaloi doren ne floket e tij

"Une po shkoj te Leo" - u largua Xhesi, duke u ndjer e tepert mes tyre si dhe per ti lene bashke te bisedonin te qete

Ai u afrua te ajo. Por veproi ndryshe nga sa ajo mendoi. Kujtoi se do ta perqafonte apo do bente ndonje tentative per ta puthur si heret e tjera, por jo. Kete here ai buzeqeshi ndaj saj, po shkoi dhe puthi te voglin ne balle.

"Faleminderit per dhuraten. Eshte shume e bukur"- fytyrat e tyre gjendeshin aq afer

"Nuk eshte asgje, para krijeses engjellore qe gjendet para meje"- ia ktheu duke pare nga ajo me aq ndjenje, dukej se djalin e vogel e donte vertete shume

"Dua te pyes per dicka"- u be serioze

"Po"- u ngrit nga perkulja dhe qendoi ne kembe perballe saj

"Ekziston akoma mundesia qe djali te kete atesine tende?"

"Andrea doje te thoje?"- e ngacmoi ai

"Nese ti do mund t'ia ndryshojme emrin"- propozoi ajo

"Jo, ate emer ia ka vene babai biologjik dhe ate emer do mbaj"

"Ka mundesi mos ta rrotullosh gjithmone mubabetin vetem te Krisi?"- ia ktheu e revoltuar

"Ne rregull, qetesohu. Nuk e kisha per keq. Doja te thoja se ai e ka emrin e tij, nuk eshte e nevojshme ta ndryshojme"- ishte aq I qete ne fjalet e tij sa Alandren e la serish te habitur

"Athere?"

"Athere po normal. Andrea eshte djali im dhe une babai I tij. Do kujdesem per te sa te kem fryme, do I jap gjithe dashurine e nevojshme dhe nuk do ta keqtrajtoj se nuk eshte biri im biologjik"

"Jam e bindur per kete"- I buzqeshi ajo

"Thyerje rekodi, buzeqeshja e trete qe po me jep brenda disa minutash"

Batuta e tij e beri te buzeqeshte serish ate. Ai perfitoi nga rasti per tiu afruar me prane. Ne mendje kishte ta puthte, por vendosi tia bente me hile. Afroi fytyren tek e saja dhe kur ajo mbylli syte se kujtoi se do e puthte, ai e perqafoi. Kafshoi buzen dhe nenqeshi per ate torture te embel qe po I bente dhe do I bente derisa ajo te dorezohej vete. Kurse ajo syte I hapi si poca dhe u skuq ne fytyre qe ishte treguar aq e dobet, kishte filluar te imagjinonte gjera kur nuk po ndodhnin ashtu si ajo mendonte.