Faji

Kapitulli 8

Kishin kaluar dy jave qe prej asaj ngjarje, por nga Albi asnje shenje nuk kishte. Dy jave nuk i kishte dale para Alandres dhe ajo ishte ndier shume rehat, por ne te njejten kohe kishte frike. Ajo e njihte dhe e dinte qe kur ai qendronte per kaq kohe ne heshtje dicka do ishte duke planifikuar. Ajo duhet ta zbulonte po ne cmenyre as qe e kishte idene.

Ne ate moment bie telefoni dhe ajo ngrihet te shoh kush ishte.

"Kris cfare ka ndodhur? Pse po me merr kaq heret ne telefon?"- u pergjigj e shqetesuar

"Eja ne shtepine e Xhesit, duhet te flas urgjentisht me ty"
Mbas kesaj fjalie e mbylli menjihere telefonin pa pritur qe ajo te pergjigjej.

Alandra ngeli me goje hapur nga habia. Asnjihere nuk kishte reaguar ne kete menyre me te. Frika se mos kishte zbuluar te verteten e saj e beri te dridhej dhe te zverdhej ne fytyre.

Me nxitim dhe me nji frike qe e kishte kaptuar u nis drejt shtepise. Tashme nuk donte tia dinte per asgje tjeter vecse asaj qe Krisi donte te ti thoshte, prandaj injoroi cdo thirrje qe mamaja po i bente nga pas.

Kaluan minuta dhe gjithe rrugen as qe e kishte ndjere, mendja e saj kishte qene aq e bllokuar nga mendimet saqe vetem ne momentin kur sheh veten perballe deres se Xhesit erdhi paksa ne vete.
Doja te trokiste ne te, por dora I dridhej nga fika. Gjunjet sikur iu keputen dhe dora sikur nuk kishte ate fuqine si gjithe heret e tjera per tu ngritur dhe per ti rene deres qe deri me sot mund ta kishte bere mbi 1000 here. Me ate frike dhe mosvendosje, dyshime brenda vetes vendosi te trokiste. E ndau mendjen se per cfaredo lloj vendimi qe ai do merrte nese e kishte zbuluar te verteten, qofte edhe sikur ai te vendoste te ndahej nga ajo do e pranonte. Mjaftonte vetem te mos vriste Albin, pasi disa rrahje, gotitje, te nxirra nuk kishte shance te mos ndodhnin.

I ra deres dhe Xhesi e hapi ate. Ajo ishte prere ne fytyre dhe kjo gje nuk I shpetoi syve te saj. I kerkoi te pakten te merrte nie shenje nga ajo per cfare ishte duke ndodhur, por ajo pergjigje nuk i ktheu vetem sa i beri me shenje nga salloni ku ndodhej ai. Filloi te ecte me hapa te lehte drejt tij, por si per fat te keq duke e veshtruar humbi kontollin e u rrezua. Ajo tronditje bup e saja e beri ate te hiqte vemendjen e tij nga dritarja dhe te vraponte drejt saj.

Ajo e shikonte se me sa perkudesje e mori ne krahe dhe e vendosi ne divan. Shikonte veten qe po I dilte gjak nga krahu, por pa asnje emocion ne fytyre. Mendja e saj ishte duke punuar me mendime nga me te ndryshme, por e zeri I tij u duk sikur e shperqendroi nga ajo bote ku ishte vendosur

"Cpate moj, sikur je lidhur me breke? Gjithmone bie, do kesh ndonji rast kur do te shoh qe do kesh nji te ecur normale?"- u mundua te bente pak shaka, sikur e kuptonte vertete qe dicka e mundonte ate

Mendja e saj rrotullohej ne ane nga me te ndryshme dhe nuk po kuptonte asgje ne lidhje me sjelljen e tij, por ne syte e tij dallohej shushatja e saj

"Ejj ketu je?"- ishte prap zeri I tij qe e largoi nga bota e saj

"Emmm"- iu pergjigj pa vetedije

"Aha ti perfundimisht paske pjerdhur sot. Une thashe te kaloja kohe me ty sot se do te mungoj per 2 jave te tera, por me sa duket sikur ti e paske marr vesh dhe lajmi ka bere reaksion para kohe" - nenqeshte teksa shikonte me embelsine me te madhe fytyren e saj te habitur

Ne ate moment mendja filloi ti punonte, por kete here ajo nuk e kuptoi se po mendonte me ze:
"Nuk e kishte fjalen per .... Prit pak, uff dreqin udhetim tha ky? Ku ka ndermend te shkoj? Ai I ka prere lidhjet me ta pak kohe me pare. Nese e le te shkoj ... nuk kam ndermend qe ta humbas serish. Dy jave, po dy jave jane shume, nuk mund ta perballoj"

Ai e degjoi dhe nenqeshi me vete. Iu afrua shume prane fytyres se saj dhe I foli:
"Zemer mire je ti, mos ndoshta ke temperature",- i vendosi doren te koka dhe e puthi aty