Kapitulli 24

718 55 62
                                    

"Mos guxo te thuash asnji fjale me teper"- I ngriti zerin Alandra

"Pse? Nuk te mjaftoi qe ai te perdhunoi, te mori virgjerine dhe ti tani e kerkon ate ta ndiesh serish. Per cfare arsye shkove ne shtepine e tij? Jam e sigurt qe ai nuk ka ndenjur pa te puthur. Ai digjet per ty, po ti sikur thua se do Krisin? Pse e bere? Cfare ndodhi midis jush? He Alandra kthe pergjigje"- foli duke e kapur Alandren prej krahu

Alandra nga ana tjeter ishte shashtisur komplet, nuk e kishte njohur aspak shoqen e saj dhe tani ndersa ajo fliste, asaj I vinin te gjitha si bombe. Jo vetem nga fakti se nuk e priste nga shoqja e saj, por dhe nga fakti se nuk dinte cpergjigje ti jepte, kur gjysma e tyre ishin te verteta.

"Xhesi pse flet keshtu me mua? Cfare dreqin te kam bere?"- e pyeste ne forme lutje dhe me lot ne sy

"Alandra vetem mu pergjigj cfare ndien per Albin?"- kerkoi me ton te bute

"Nuk dua tia per Albin ne ate menyre qe ti mendon, por ai nuk me ka perdhunuar. Kjo tregon se mbetet ai Albi I meparshem. Nuk mund ta besoj se cfare gjerash ti ke thene per te"

"Ti nuk e beson ehh. Ne rregull"- ne ate moment hap kopsat e bluzes se saj dhe nxjerr ne pah supet e mavijosura ne te cilat kishte shenja kafshimesh. Me pas hoqi bluzen fare duke qendruar para saj vetem me recipeta dhe duke treguar shenjat e tjera ne bark
"Ka akoma dhe ne kofshe, deshiron ti shohesh?"- e pyeti me ironi

Alandra nuk mund ti besonte syve, si ka mundesi qe Albi te ishte nje kafshe e tille. Ai nuk sillej kurre keq me te, por me Xhesin... Nuk do ia falte nji gje te tille.
Nuk foli asnji fjale me teper dhe e perqafoi te shoqen duke I kerkuar te falur. Tjetra edhe pse luftonte me veten e donte shoqen e saj te vetme sikur te ishte motra e saj dhe duke iu dorezuar dashurise e perqafoi forte.  Xhesi ia plasi nje te qare me ze. E qara e saj e mbytur e coptonte zemren e Alandres qe e ndiente veten fajtore per cka I tha shoqes se saj pak me pare.

"Me vjen shume keq qe te akuzova per dicka te tille, por une mendova..."

"Ti mendove se une do beja Krisin te dashurohej me mua, ashtu si ti bere Albin per vete"- vazhdoi fjaline e lene pergjysme nga shoqja e saj, ndersa kerkonte te ndeshej me syte e saj te ulura posht

"Xhesiii, mund te me falesh?"- e perqafoi serish duke qare

"Nuk kam cte te fal, thjesht me shuaj pak kureshtjen. Nga me pe e perqafuar me Krisin?"

"Isha fshehur ne cepin e kuzhines ne shtepine e tij"- foli sikur te ishte mbi gjemba

"Woww njona, pergjon te dashurin dhe sulet si egersire ta mbroj nga kthetrat e tjetres"- foli me nenqeshje dhe I shkeli syrin shoqes. Nga ana e saj mori nji perqafim te forte qe se priti dhe I beri te dyja vajzat te binin siper njera- tjetres. Filluan te qeshin nga e gjithe ajo e qare qe kaluan momente me pare.

"Si ia del qe je kaq e forte?"- pyeti pasi tani ndodheshin ulur ne divan

"Me ka bere jeta, Alandra. Qe ne momentin kur prinderit me vdiqen ne ate aksident, I premtova vetes se nuk do isha vetem motra, por dhe nena per Anen time te vogel. Nga ana tjeter jam dhe motra jote, kam pergjegjesi per ty. Deri pak me perpara mendoja se ndoshta Albi mund te kthehej njeri, por jo ai mbetet kafshe dhe cfardo qe te ndodhe nuk do lejoj kurrsesi te jesh me te"- fliste me vetebesim dhe e bindur

"Te vret kjo gje?"- pyeti e shqetesuar

"Mua, aspak. Nuk ia vlen per te. Ndihem pak xheloze per ty qe ke ne krah nje si puna e Krisit. Ndaj ruhu se mos ta marrin, por jo nga une. Dhe nese e kisha neper mendje do e largoj fare tani, e peson shume keq kur ke nji armike si puna jote. Prandaj duhet ta mbaj mire me ty, dua te kem aleate"- e kapi per qafe Alandren dhe e puthi ne koke

FajiWhere stories live. Discover now