Faji

Kapitulli 33

"Me siguro qe do te kujdesesh per veten, qe femija im nuk do te mbetet pa baba"- lotet e saj lagnin kemishen e Borisit, teksa e mbante ne perqafim

"Te premtoj mbretereshe, ju jeni arsyet e jetes sime. Femija im nuk do rritet pa baba. Nuk eshte hera e pare qe une kam kaluar te tilla rreziqe, por serish mendoj se ato hormonet te kane bere me te ndjeshme"

"Mos harro qe te dua shume"- foli dhe e puthi ne buze. Ne te njejten kohe perkedhelte me gishtat e saj faqet e tij me pak mjeker teksa gjendej e ulur ne preherin e tij.

"Edhe une mbretereshe, por mos luaj kaq shume me mua. E di sa po permbaj veten te mos eksitohem nga keto prekjet e tua qe te fusin dridhma ne trup dhe arsyeja eshte vetem ky camarroku qe ti ke ne barke. Se te ishte per mua te kujtoja pak kohen e shkuar ku kjo tavoline behej shtrati yt..."

Fjalet e tij e bente te qeshte ate dhe ta perqafonte forte duke rrethuar qafen me duart e saj dhe koken e pozicionoi ne kraharorin e tij.

Borisi gjithmone kishte aftesine te kthente nje situate nga serioze ne humoristike. Ne fakt sjellje te tilla i kishte vetem me njerezit e dashur dhe te afert, kurse me te tjeret ishte aq I serte saqe te gjithe e kishin frike. Mjaftonte shikimi I tij I eger dhe te gjithe heshtnin. Ne shkimin e tij nuk mund te gjeje asnjehere se cfare ishte duke menduar, nuk mund ta lexoje, sepse kur fliste per dicka me grupin e tij nuk e shoqeronte asnjehere me nji mimike fytyre te qeshur. Gjithmone mbante nje fytyre te vrazhde serioze, por grupi I tij e repektonte, vinin ne zbatim cdo urdher qe ai vendoste. Ndoshta mund te kishte ndikuar edhe frika se Borisi ishte pak I pameshireshem me ata qe e tradhetonin dhe ata qe nuk zbatonin urdherat e tij, por me shume anonte te e para. Te gjithe e respektonin sepse gjate gjithe kohes ata e kishin njohur shpirtin e tij te mire, e dinin se ai burri me cehere te eger I gjendej prane kurdohere, I ndihmonte sa here kishin nevoje ne lidhje per gjera te ndryshme dhe kujdesej per to ashtu sikurse per familjen e tij.

Dera trokiti dhe menjihere Albina kerceu pupthi nga preheri I tij. Borisi qeshi me ate veprimin e saj te shpejte dhe me faqet paksa ta kuqe se kujtoi mos ishte Antonio apo ndonje nga grupi I tij. Por ne fakt ishte Krisi.

"Te rafte pika Kris, kujtova mos ishte Antonio dhe kerceva menjihere nga preheri I ngrohte I tim shoqi"- foli tashme e lehtesuar dhe aspak me turp

"Hip prap athere pra"- ia ktheu duke I shkelur syrin dhe u leshua menjihere ne kolltukun perballe tyre

"Ate kam qejf te bej, por do ishte me mire te ikja. Do shoh nese kam harruar ndonji gje pa marre me vete, nderkohe ju te dy flisni mbare e prape tani qe nuk do me keni rrodhe neper kembe"- ia ktheu e merzitur dhe u nis te largohej duke rrudhur buzet, por dora e Borisit qe e kapi nga kycet e ndaloi. Nuk e terhoqi, por qe ai qe u ngrit dhe u vendos perballe fytyres se saj gati per ta puthur

"Puthe, puthe aman se u dogje"- ia priti Kris me nji nenqeshje ne fytyre

Asnjeri prej tyre sfoli, por zhurme u degjua serish. Qe e pllaquritura e buzeve te tyre qe e beri Kris te shfrynte si fillim pastaj leshoi nje "ehhh". Me kete psheretime beri qe ata te ndalonin dhe te kthenin syte nga ai.

"Cfare pate Kris? Une e perjetoj dhe ti eksitohesh?"- pyeti I habitur Boris

"Pse ndaluat ju? Une po kujtoja veten me Alandren. Aman edhe nji te fundit, qenka bukur te shihte film pa leke"- buzeqeshte duke ngritur vetullen

Ata te dy filluan te qeshnin. Kthyen syte nga njeri- tjetri dhe u puthen serish. Por kete here Boris e rrotulloi Albinen duke I kthyer b*then Krisit dhe duke I nxjerre gishtin e mesit mbrapa kurrizit.

"Me hile, thash perballe jo skic"- ngriti zerin Kris

"Nji te fundit ja ta plotesuam. Eshte apo jo skic nuk ka rendesi tani"- i shkeli syrin Albina sapo u shkeput prej Borisit dhe vendosi doren te ulte dorezen e zyres