EN GÜZEL GÜNAH

GİRİŞ

Merak edip kitabıma uğradığın için teşekkür ederim.
Hoş geldin benim dünyama ! :)
Umarım sıkılmadan keyifle okursun. :)

🌸🌸🌸

Narin bir müzik eşliğiyle, alev alev yanan şöminenin hemen yanında kitap okuyordu.

Kahve dalgalı saçları ve uzun bir boyu vardı. Yemyeşil o derin gözleriyle okuyordu elinde ki kitabı Bade.

Dışarıda fırtınalar kopuyordu adeta. Daha düne kadar sıcak olan İzmir şimdi buz gibiydi. İnsanın içini istemsizce bir hüzün kaplıyordu. Sanki bir şeyler ters gidiyor gibi hissetmişti. Bir an duraksadı. Neden böyle düşünmüştü, kötü bir şey mi olmuştu acaba ?
Hisleri her zaman kuvvetliydi o yüzden endişelenmeye başladı.

Elinde ki kitabı birden bıraktı. Arkasında birinin olduğuna emindi. Dönüp baktığında, kendisi gibi uzun boylu kahve saçlı ve o mavimsi gözleriyle kendisine bakmakta olan adamı tanıyordu. Altı aylık evli olduğu kocası Emre'ydi bu.

Bade onu görünce gülümsedi. İçi biraz da olsa rahatlamıştı. Emre ona huzur veriyordu. Onun yanında kendisini güvende hissediyordu. 

Emre Bade'nin yanına oturup,

"Her zaman ki gibi çok güzelsin Bade. Seni çok seviyorum. Evlilik aşkı öldürür derler ama öyle değil. Ben her geçen gün sana tekrar tekrar aşık oluyorum."

"Bende seni çok seviyorum Emre. Bir anda karşıma çıkıp tüm hayatımı değiştirdin. Kimseye güvenemeyen ben, sana güvenmekte tereddüt bile etmedim. İyi ki eşimsin. İyi ki diğer yanımsın."

"Güvenini asla boşa çıkarmayacağım. Seni asla bırakmayacağım. Aramıza hiçbir şeyin girmesine izin vermeyeceğim."

"Hastalıkta sağlıkta her zaman her koşulda yanındayım."

"Canımsın sen benim." demişti Emre ve sarılmıştı sevdiği kadına.

Bade okul turuyla gitmiş oldukları bir gezide tanışmıştı Emre ile. Emre çok dikkat çeken tüm kızları peşine takabilecek biriydi. Öyle bir tipi vardı. Olması gerektiğinden fazla yakışıklıydı. Ama hiçbir zaman kendini bilmiş tavırlar sergilemezdi. Hiç kimseyi küçük görmez kimseyi aşağılamazdı. Görünüşünün aksine çok iyi biriydi.

Bade'yi ilk gördüğünde tuhaf hissetmişti. Gidip tanışmak istemişti ama cesaret edememişti. Şaşırıyordu kendine, gayet rahat istediğiyle istediğini konuşabilen açık sözlü  biriydi.
Ama bu kızda bir şeyler vardı.
Tuhaf bir şeyler..

Bade'yi izlemeye başlamıştı artık. Onun her adımını ezberliyordu sanki . Bade'nin de dikkatini çekmiş olacak ki arada dönüp bakıyordu Emre'ye.

Bir süre böyle devam ettikten sonra Bade'nin gitme vakti gelmişti. Emre ise şaşkınlıkla bakıyordu, ne yapacağını bilemiyor bir çözüm yolu bulmaya çalışıyordu. Telefon numarasını isteyecekti ama ya vermezse ?
Denemekten zarar çıkmazdı bu yüzden yanına gidip konuşmaya başladı.
Normal halinin aksine kelimeleri ağzından zor çıkarıyordu Emre. Ne olmuştu ona böyle ?

Herkes hazırdı artık gideceklerdi bir Bade kalmıştı. Emre'nin konuşmaya başlamasını beklemeden çantasından bir kalem çıkarıp Emre'nin avucunun içine yazmıştı numarasını ve hiçbir şey demeden uzaklaşmıştı yanından. Emre arkasından öylece bakakalmıştı. Ve gidene kadar Bade'yi izlemişti. Ve o gitmişti artık.

Ertesi gün Emre Bade'yi aramıştı daha sonraki günler Bade Emre'yi aramıştı ve o şekilde konuşmaya başlamışlar ve tanışmışlardı. İyi ki gitmişti o geziye Bade. İyi ki o sırada Emre oradaydı.

Bade gözlerini kapatmış  sımsıkı sarılıyordu Emre'ye.
Emre de Bade'ye sarılırken saçlarını okşuyordu.

O sırada dışarıdan birtakım sesler gelmişti. Bade birden irkildi hemen ayağa kalktı. Içinde kötü bi his vardı zaten ve korkmaya başladı. Bade,

"Ne sesi bu, kim olabilir bu saatte ?"

"Korkma canım kim olabilir ki sen dur burada ben gider bakarım."

"Hayır olmaz Emre bende seninle geleceğim."

"Bade burada kal hemen bakıp döneceğim. Bekle beni."

Ve Emre sesin geldiği yöne doğru gitmeye başladı. Evin içi karanlıktı, şöminede yanan ateş ile aydınlanıyordu ev.

Aradan bir kaç dakika sonra bir silah sesi duyuldu. Bade korkmaya başladı. Bu da neydi ?

"Emreee..!!" diye seslendi ama ses yok. Korkarak yavaş yavaş bahçeye doğru yürümeye başladı Bade.

"Emreee..!!"

İlerliyordu. Bahçeye çıkmıştı sonunda. 
Etrafa göz gezdirdi ve çimlerin arasında bir karaltı gördü.
Yaklaştı. Korkarak karaltıya yaklaştı. Ve eğilip karaltıya baktığında onun Emreden başkası olmadığını gördü. Mavimsi gözleri yarı açık yerde yatan adam biraz önce sarıldığı adamdı.

Dolmuş olan gözlerindeki yaşlar yanaklarından aşağı doğru  süzülmeye başladı. Sevdiği adamın yüzüne eğildi.
Şaşkındı.
Olamazdı bu.
Yemyeşil gözlerinden akan yaşlar sevdiği adamın gözlerine düştü. Sanki ikisi de ağlıyordu. Kim yapmıştı bunu ?
Neden yapmıştı ?

Bağırdı.
Avazı çıktığı kadar bağırdı Bade,

"EMREEEEEE..!!!!!"

♡♡♡

Ne kadar bir SON gibi  görünse de aksine
Her şey yeni BAŞLIYOR !