17. Bölüm

332 100 89
                                    


Keyifli Okumalar :)

Beklenen gün gelmiş, Özlem'in nişanına saatler kalmıştı sonunda.
Herkeste tatlı bir telaş vardı. Hazırlıklar büyük bir hızla devam ediyordu.
Gizem herkesten daha heyecanlıydı. Yavaş yavaş hazırlanmaya başlamıştı bile. Kendi nişanı olsa neler yapardı kim bilir?

"Ya Bade, seni buraya boşuna mı cağırdım? Biraz yardımcı olsan bana diyorum. Karar veremedim bu elbiseye hangi çanta güzel olur baksana."

"Canım ikiside çok uyumlu aklına hangisi yatıyorsa onu al işte."

"O zaman soldaki iyi mi? Sağdaki de güzel aslında. İkisini alma gibi bir şansım yok değil mi?"

"Gizem... Abartmaya başladın artık. Soldaki iyi onu al."

"Hmm, yok ben sağdakini alacağım."

"Beni niye çağırdın o zaman?"

"Yardım et diye."

"Yardımcı olmama izin vermiyorsun ki. Neyse hazırsın değil mi, bitti mi artık?"

"Evet hazırım!"

Ayağa kalkıp arkadaşının önünde yavaş bir şekilde döndü. Belden sıktırmalı, kırmızı, diz üstü elbise ve uzun kıvırcık saçlarla muhteşem görünüyordu.
Her zaman, her ortamda giyimine özen gösterirdi. Bunu bir erkeğin dikkatini çekmek için yapmazdı. Aksine çevresindeki kızlara onlardan daha üstün olduğunu kanıtlamak için yapardı. Zaten sevdiği adam yanındaydı diğerlerine ne gerek var?

"Bade sen de gelsene yanıma. Yan yana durup bakalım bir aynaya nasıl görünüyoruz diye."

Arkadaşının isteğini yerine getirmek üzere aynanın karşısındaki yerini aldı kadın. Bembeyaz, uzun, salaş elbise ve dağınık topuz olan saçlarıyla birlikte dünyaya inmiş bir melek gibi görünüyordu.
İkisi yan yana daha bir muhteşem görünüyordu. Özlem'e biraz ayıp olacaktı bu gece ama artık yapacak bir şey yoktu.

"Hadi o zaman, hazır olduğumuza göre gidebiliriz artık!"

"Gizem biraz sakin ol ne bu heyecan?"

"Farkında mısın bilmiyorum ama arkadaşımız evliliğe bir adım daha atıyor. Nasıl heyecanlı olmam?"

"Tamam ama abartıyorsun, biraz ağırdan almalısın olayları."

"Of Bade, sen bir konuşmaya başlayınca susmuyorsun. Rahat bırak beni."

"İyi ya doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlarmış zaten. Sustum ben tamam."

"Hey, alınmadın değil mi?"

"Sana mı?"

"Evet."

"Asla."

"Biliyordum. Hadi gidelim."

🌸🌸🌸

"Nisa, ben geldim!"

"Canım, hoş geldin. Neden gelmeden önce mesaj atmadın?"

"Müsait değilsindir diye rahatsız etmek istemedim. Ee nasıl gidiyor hazırlıklar?"

"Yorucu ama güzel."

"Özlem Abla için değer. İki gün önce gördüm ama çok özledim onu."

"Ya tabi özlersin. Ablamı özlediğin kadar beni özlemiyorsun, bir de benim en yakın arkadaşım olacaksın."

"Seninle her an birlikteyiz zaten bıktım artık, bırak peşimi." diyerek güldü Sude, arkadaşına.

"Sude..."

EN GÜZEL GÜNAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin