EN GÜZEL GÜNAH

3. Bölüm

🌸🌸🌸

"Evet Bade baban parayı vermemekte kararlı. Aslında tam verecekti ama bir kızı daha varmış yani senin küçük kız kardeşin babanın aklına girdi ve parayı vermekten vazgeçirdi. Seni kaçırmakta hata yaptım kız kardeşini kaçırsaydım benim için daha iyi olacaktı ama artık geri dönüşü yok. Seni de bir şekilde değerlendireceğiz."

Bade gelen sese doğru yöneldi,

"Ne demek değerlendireceğiz, Ne demek istiyorsun sen ? Seni polise veririm. Beni bulamayacaklarını mı sanıyorsun?"

"Şimdiye kadar kimse bulamadıysa bundan sonra da kimsenin seni bulacağını sanmıyorum güzel kız. Sen de çok fazla umuda kapılıp sonra hayal kırıklığına uğrama. Seni kimse bulamaz."

Dedi ve çıktı patron olan adam.

Bade korkuyordu, ağlamaya başladı tekrar. Gözyaşlarına hakim olamadı, ne olacaktı şimdi? Buradan kurtulması gerekiyordu ama nasıl olacaktı? Peki o yakışıklı adam, acaba dediği gibi kurtarır mıydı onu? Neden kurtarsın ki bundan o da kazanacak. Ellerini yüzüne götürdü ve yüzünü kapattı. Yüzünü kapatarak hıçkıra hıçkıra ağladı. Kimse yoktu bulunduğu odada, sesi yankılanıyordu. Nerden geldim buraya diye düşündü. Nerden geldim İzmir'e?

🌸🌸🌸

Kapı hızlı bir şekilde açıldı içeriye o yakışıklı adam girmişti.
Ne oluyor dercesine baktı Bade yakışıklı adamın gözlerine. Yakışıklı adam,

"Hadi Bade toparlan gidiyoruz, hemen gitmemiz lazım buradan."

"Ne nereye?"

"Soru sorma. Kurtulmak istiyorsan hadi! Kapının önünde şu an kimse yok. Şimdi çıktık çıktık, çıkamazsak bir daha asla çıkamayız buradan.
"Peki bunu neden yapıyorsun, neden bana yardım ediyorsun?"

"Soru sorma dediğimi yap. Hadi hızlı ol!"

Bade adamın bu sözünden sonra hızla hareket etmeye başladı çok heyecanlıydı, korkuyordu. Ya yakalanırlarsa ne olacaktı?

Yakışıklı adamın 'Hadi!' diye bağırması ile düşünceleri son buldu. 'Tamam.' dedi. 'Hadi gidelim.' Adam önden yürüyordu. Etrafa göz gezdirdi önce, sonra arkasından Bade'yi yavaş yavaş dışarı çıkardı. Kimse yoktu ortalarda. Dış kapıya doğru yaklaşıp kapıyı açtıklarında bahçede bir adam gördüler. Adamın gitmesini beklediler. Bade korkuyordu adamın gitmesini beklerken ya başka biri evin içinden çıkarsa... Ama korktuğu gibi olmadı kapının önünde ki adam çoktan gitmişti. Yakışıklı adam Bade'yi hemen dışarı çıkardı. Karşıda durmakta olan arabaya doğru ilerlediler. Bade'yi arabanın arka tarafına bindirdi ve hızla sürmeye başladı. Bulundukları yerden uzaklaştılar. Nereye gittiklerini bilmiyordu. Peki bundan sonra ne olacaktı, onu rahat bırakırlar mıydı?

Kulübe gibi bir eve geldiler. Yakışıklı adam arabayı durdurup indiğinde Bade'ye de inmesi için kafasıyla işaret etti. Bade de hemen arabadan inip yakışıklı adamın peşine takıldı. Kulübeye doğru yürüyorlardı. Adam kapıyı açıp içeri Bade'ye girmesi için yol verdi. Ardından da kendisi girip kapıyı kapattı.

"Bura da nere?"

"Bi süre burda beklemende fayda var."

"Ne yani, şimdi evime gidemeyecek miyim ben?"

"Başına bi iş gelmesini istiyorsan buyur git."

"Neden bu kadar ters davranıyorsun?"

"..."

"Heyy sana diyorum."

"..."

Yakışıklı adam oturmuş elini alnına götürmüş bir şeyler düşünüyordu. Ona cevap vermiyordu. Kafası karışık gibiydi ama bunu dile getirmiyordu.
Olduğu yerden onu izlemeye başladı Bade. Giyimi, hareketleri, yüz hatları ve o tebessümü çok çekiciydi. Onun bu sessizliği bile insanı baştan çıkarabilirdi.