EN GÜZEL GÜNAH

7. Bölüm

Keyifli okumalar :)

🌸🌸🌸

"Aloo ?"

"Kızımm..."

O sesi duyunca olduğu yerde kaldı kadın. İlk aşık olduğu sesi duyunca ne yapacağını bilemedi.
Cevap vermek istedi ne diyeceğini bilemedi.
Sustu.
Sadece sustu.
O sesi tekrar duymak istedi.
Gözleri doldu.
Ağlamayacaktı.
Ağlamamalıydı.
Kendisini ölüme terk eden bir adam için, herhangi bir adam değil babası için ağlamamalıydı..

"Kızım Bade'm orda mısın ?"

"..."

"N'olur affet beni kızım. Özür dilerim. Yanlış yaptım.. Böyle olmamalıydı.."

"..."

"Lütfen bir şeyler söyle. Bağır çağır ama susma. Beni duyduğunu biliyorum."

"Ne dememi istiyorsun ha ? Sinsi kızın için beni ölüme terk ettin. Ne yapmamı bekliyorsun ?! Ya bana bir şey olsaydı, arayıp affet bile diyemeyecektin hiç düşündün mü ?! 800 bin senin için çok az bir miktar ama onu bana çok gördün.! Lanet paranı da seni de istemiyorum.!!"

Kapatmıştı telefonu bunları söyledikten sonra.
Babasının ne diyeceğini dinlemedi bile.
Dinlemek istemedi.

Zaten ne diyebilirdi ki ?
Böyle bir şeyin nasıl açıklaması olurdu ?

Bağırdı kadın.

"SENDEN NEFRET EDİYORUM !!!"

Avazı çıktığı kadar bağırdı..

Gözyaşlarına engel olamadı.

Ağladı.
Tutmadı kendini yine ağladı.
Acınası bir hayatı vardı.
Kimse bilmiyordu belki ama çok acı çekiyordu.

Odasının kapısının çalma sesiyle o tarafa baktı.

"Abla iyi misin gelebilir miyim ?"

"İyiyim Selim yok bir şey. Yalnız kalsam daha iyi olacak."

"Abla emin misin ağlıyorsun."

"Selim iyiyim dedim git lütfen.."

"Peki abla.."

Onun ne suçu vardı ?
Babasına olan sinirini ondan çıkaramazdı.
Toparlanmak zorundaydı.
Sabah dersi vardı, derse girecekti.

Olduğu yerden kalkıp banyonun yolunu tuttu.
Elini ve yüzünü yıkadı.
Aynada kızarmış olan gözleriyle kendisine baktı.
Zavallı gibi görünüyordu.
Durumu içler acısıydı.

Kafasını sallayıp yatağına geri döndü. Yanı başında duran gece lambasını kapattı ve gecenin sessizliğine bıraktı kendini acılı kadın..

🌸🌸🌸

Çalan alarmın sesiyle gözlerini açtı.
Alamı durdurup banyoya girdi. Rutin işlerini halledip çıktı.

Dolabını karıştırıp giymek için bir şeyler aradı.
Beyaz dar pantolonu ve toz pembe sıfır kol t-shortü uygundu.
Hemen çıkardıklarını giydi.

Daha sonra düzleştiricisi ile saçlarını tutam tutam tarayıp düzleştirmeye başladı.
Zaten saç telleri ince olduğundan çok vaktini almadı bu işlem.

Saçlar da bittikten sonra kirpilerine rimelini sürdü ve toz pembe rujunu sürdü.
Hafif pembe allık fena olmaz diyip ondan da biraz sürdü yanaklarına.

Fondöten sürmezdi.
Sürmesine gerek bile yoktu zaten çünkü kusursuz bir yüzü vardı.

Yine de aynaya baktığında kendisini bitkin gördü.
Ne olmuştu ona böyle ?
Böyle biri değildi normalde.