5. Bölüm

775 337 515
                                    


Keyifli okumalar :)

🌸🌸🌸

"Badeeee..!!"

Hilalin sesiydi bu.
Kapıyı açar açmaz gözlerine inanamamış ve çığlık atmıştı.
Hemen sarıldı Bade'ye.
Bade tutamadı gözyaşlarını aynı şekilde Hilal de.
Sımsıkı sarıldılar ve ikisi de ağlamaya başladı.

Arkadan annesinin sesini duymuş olan Selim,

"Bade abla..!!"

Hilal Selim'i duyunca geri çekildi.

Bade ellerini iki yana açarak Selim'e gelmesi için işaret etti.
Selim koşarak sıkı bir şekilde sarıldı.

"Abla neredeydin,  seni çok merak ettik, ne oldu, iyi misin.."

"Şşşt yok bir şeyim iyiyim ben."

"A-abla nasıl yok kaç gündür haber alamıyoruz senden polise bile gittik ya.."

Polisin bilmesi biraz sıkıntıydı ama bi şekilde atlatacaktı onları.

"Ağlama tamam bak bende ağlıyorum böyle yapınca. Hey yapma hadi içeri girelim."

Kapıyı kapatıp içeri geçtiler.
Selim Bade'nin bir anda ortadan yok olmasından çok etkilenmiş olmalıydı. Ona çok düşkündü öz ablası gibiydi.

"Bade anlatacak mısın neler olduğunu ? Çok endişelendik senin için. Bir anda yok oldun şimde de ansızın geri geldin. Ve gülümsüyorsun. Neredeydin, iyi misin ?"

Hilal'in sesini duyunca kafasını ona çevirdi.

Hemen bir şeyler bulması gerekiyordu ama ne ?

"Abla noldu anlatsana."

"Şeyy, benim liseden bir arkadaşım vardı, o doğum yapmış kocası ise onu terk etmiş. Şu an İzmirde olduğundan tanıdığı kimse de yok haliyle beni aradı onun yanına gittim bende."

"Kızım sen haber verirdin hiç haber vermedin üstelik telefonuna da ulaşılmıyor. Araban da sahil kenarında bulundu."

Hay aksi ya !

"Ya arabam bi an bozuldu çalıştıramadım orda bırakmak zorunda kaldım. Telefonum da denize düştü yanlışlıkla."

"Arkadaşından arayamadın mı, tüm karakolu ayağa kaldırdık resmen. Özellikle Gizem ortalığı karıştırdı bulun onu diye."

"Numaranız ezberimde yoktu, evi de çok uzaktı, dağ başı gibi bir yerdeydi. Gelip haber vermek istedim ama onu bi an bile yalnız bırakamazdım küçücük bebeğiyle."

"Ah be abla çok korktuk ya. Fikret amca da evi arayıp seni sorunca daha çok endişelendik bir şey oldu sandık."

"Babam evi mi aradı ?"

"Evet."

"Niye ki ne sordu, siz ne dediniz ?"

"Sadece senin nerde olduğunu sordu bizde bilmediğimizden bir şey diyemedik."

Kahrolası adam. Baba demek bile istemiyordu ona. Onu orda ölüme terk etmişti o cici kızı yüzünden.

"Her neyse ben Gizem'i aramalıyım gerçekten merak etmiş olmalı. Sonra da duşa girerim."

"Tamam canım aç mısın bu arada hemen bir şeyler hazırlayayım sana."

"Evet ya çok iyi olur Hilal abla duştan çıkınca yerim."

🌸🌸🌸

Saçlarını da kuruttuktan sonra yatağa attı kendini.
Tavana öylece bakarak başından geçenleri düşündü.

Son bir kaç günde ne de çok şey yaşamıştı.
Artık dışarıya tek başına çıkamayacak kadar etkilenmişti.
Neyse ki yakışıklı kurtarıcısı iyi biriydi.

Sahi ne yapıyordu acaba şu an. O babasından kalma pislik adamlardan kurtulmalıydı.
Zeki birine benziyordu bunun üstesinden gelebilirdi.

Bu rahatlığı çok özlemişim diye düşündü ve gözlerini kapattı. Bir süre öyle kaldıktan sonra açlığı iyice artmıştı ve yattığı yerden kalktı.

Alt kata indiğinde yine o mis kokuları duymaya başladı. Evin en çok sevdiği kısmı mutfaktı. Bu kadar çok yemesine rağmen kilo almıyordu. Bu güzel bir özellikti.

"Hilal hanım ellerine sağlık bu ne güzellik böyle ya özlemişim bunları."

"Kaç gündür yoksun tabi özlersin. Hadi afiyet olsun tabakta bırakmak yok."

"Ayıp ettin bırakır mıyım hiç.."

"Bu arada yarın sabah karakola gitsek iyi olur ifade vermemiz gerekecek."

"Tamam abla hallederiz."

🌸🌸🌸

'Hmm yarın günlerden pazar olduğuna göre okul yok.'

Diye söylendi kendi kendine.

'Karakoldan sonra eve döner akşama kadar uyurum, yataktan çıkmam.'

'Sonra akşam Gizem gelir oturur konuşuruz. Sabah da gelir de dinlenmem lazım olmaz sabah.'

Yatağa uzandı ve odanın içinde göz gezdirdi.

'Beni ölüme terk etti. Hiç mi sevmedi beni, hiç mi canı yanmadı ağladığımı duyunca ? Bu nasıl bir baba ya ?!'

'Annem hayatta olsaydı böyle olmazdı. Başkasıyla evlenip sinsi bi şeytan gelmezdi dünyaya.'

Evet üvey kardeşiydi. Ne kadar üvey de olsa bu kadar kötü olunmazdı. İstediği her şeye sahipti zaten.

Hadi o üvey olduğundan bu kadar kötü.
Ya babası ?

Bir kızın ilk aşkı babası olur.
Ama o adam kendisinin ilk nefret ettiği kişi olmuştu.
Dahası yoktu. Onu hiçbir zaman affetmeyecekti.

Gözünden akan o bir damla yaşı eliyle sildikten sonra gözlerini kapattı.

Babasının yüzünü bir kez daha görmüştü.
Ve yaşadığı onca acıyı, her gün yaptığı gibi tekrar bastırarak uykuya daldı bunları haketmeyen eşsiz güzellikteki kadın.

Teşekkür ederim hepinize :)
Yanımda olduğunuz için :)

EN GÜZEL GÜNAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin