How to be a Black

Hoofdstuk achttien: Wie niet snel is, moet slim zijn

Hoofdstuk achttien: Wie niet snel is, moet slim zijn

Ik vloog op mijn nieuwe bezemsteel door de lucht. Mijn ouders hadden er geen voor me willen aanschaffen omdat ik niet voor Slytherin maar voor Gryffindor speelde. Nou ja, eigenlijk moesten ze blij zijn want door mij ging Gryffindor enorm falen en Slytherin heel erg winnen.

Ik vloog een beetje rond over het veld en ik had nog geen Snitch gezien. Waar was dat ding? Ik hield de Seeker van Huffelpuf nauwlettend in de gaten maar ook zij leek de Snitch niet te zien. Georgina Gringe had donkerbruin haar dat ze in een staart had gedaan en volgens mensen had ze de beste ogen van heel de school omdat haar oudere broer haar per ongeluk een verscherpdrankje had laten drinken toen ze drie was. Geweldig dus, maar niet heus…

Faith Campbell was zoals gewoonlijk weer de commentator en ze schreeuwde allerlei beledigende dingen over Huffelpuf. Ik was een beetje aan het wegdromen op mijn bezemsteel toen ik een vreemd gefladder hoorde. Ik dacht dat het een mug was dus sloeg rond mijn hoofd maar ik raakte iets kouds en ronds.

‘SHIT!’ Riep ik net iets te luid en Georgina Gringe keek op. Haar donkerbruine ogen werden groot en ze vloog op mij af. Ik wist niet goed wat ik moest doen dus vloog ik maar een rondje en daar zag ik de Snitch. Meteen leunde ik voorover op mijn bezemsteel om erachteraan te gaan maar per ongeluk raakte een Bludger het achterste puntje van mijn bezem waardoor ik rondjes tolde. In allerijl probeerde ik mijn evenwicht terug te vinden maar dat was onmogelijk. Door het geraas in mijn oren kon ik niets horen en ik wist alleen dat ik me maar beter vooruit kon gaan bewegen, rondtollend of niet.

Als een soort van boemerang vloog ik over het veld, mijn bezemsteel allemaal mensen onderuit halend, Hufflepufs en Gryffindors. Af en toe ving ik een glimp op van Georgina Gringe die achter iets aanvloog en ik besloot haar maar te volgen.

Na een poosje stopte mijn bezemsteel eindelijk met tollen en tot mijn grote ontsteltenis zag ik dat beide Beaters van Hufflepuf, plus een Chaser op de grond lagen. Gryffindor had ook één Beater verloren door mijn actie en een Chaser. Oepsie…

Blijkbaar had mijn rondtollende bezemsteel niet als een overtreding geteld en ging het spel gewoon verder. Ik was een beetje misselijk door het ronddraaien en mijn beeld was wazig en draaide om me heen. Het enige wat ik kon denken was Snitch, Snitch, Snitch…

Omdat er nu drie Beaters uit het spel lagen en er twee Bludgers waren vlogen die nu als een stelletje ongeregeld over het veld terwijl ze de ene na de ene leerling van hun bezem afsloegen.

‘Oh help,’ zei ik hardop. ‘wat heb ik gedaan?’

Vlak voor me vloog een Bludger langs maar die ging nu op Georgina Gringe af. Blijkbaar hoorde ze hem aankomen want zonder om te kijken bukte ze. Blijkbaar had ze ook nog eens het scherpste gehoor van heel de school.

Ik accelereerde en ik schoot vooruit totdat ik ongeveer achter Georgina vloog. Ik liet mijn bezem zo snel vliegen als ik kon en even later vloog ik naast haar, mijn arm uitgestrekt naar de Snitch. Opeens kreeg ik een ingeving.

‘Pas op! Bludger!’

Georgina’s ogen werden groot en ze opende even haar mond maar bukte meteen. Dit koste haar net die fractie van een seconde en ik strekte mijn arm nog een beetje verder uit waarna mijn handen zich om de Snitch sloten.

Een bulderend applaus steeg op uit de tribune van de Gryffindors en ik hoorde Faith een gilletje van verrukking slaken.

‘EN GRYFFINDOR VANGT DE SNITCH!’

Georgina keek naar me op met een open hangende mond. ‘Hoe…’

Ik glimlachte. ‘Wie niet snel is, moet slim zijn!’

Waarschijnlijk hadden de Marauders me keihard uitgelachen als ze hadden gehoord dat ik dat zei want iedereen verbleekte bij de slimheid van Remus. Georgina keek me vreselijk geërgerd aan en ik grijnsde nog breder. ‘Adios amigo!’ en ik vloog naar beneden, richting de menigte die me juichend stond op te wachten.

‘GEWELDIG GEDAAN AURORA!’ Sirius sprong op me en de Marauders volgden zijn voorbeeld. Ik voelde hoe ik zowat geplet werd maar het kon me niets schelen. James propte een heleboel Smekkies in Alle Smaken in mijn mond waardoor ik een vreselijke mengeling van allerlei gerechten proefde.

Ook hij stopte een hand vol Smekkies in zijn mond en gaf toen de zak aan Sirius. ‘Zwozwijnzwehutlukkurst,’ mompelde hij met volle mond. Ik slikte ze in een keer naar binnen en goot daarna snel mijn Pompoensap erachteraan.

‘Om te vieren dat we de beste Seeker hebben van heel de school!’ Sirius gooide een kussen in de lucht en alle leerlingen in de Leerlingenkamer juichte.

‘Ik ben doodop,’ zei ik. ‘Ik ga naar bed.’

‘Nu al?’ zeiden vier stemmen in koor.

‘Jup, jullie weten niet hoe vermoeiend het is om Seeker te zijn. Adieu,’ ik wurmde me tussen de leerlingen door en liep stilletjes de trap op, het geschreeuw en gejuich van Gryffindor nog in mijn hoofd nagalmend.