O'na Mektuplar

1.Mektup

İçimde o kadar güzel bir acıydın ki seni parçalamaya kıyamadım bu acı bana senden kalan armağandı. Sen benim sevdamdın. Aşk diye gördüğüm bana kördüğümdün. Gitmem demiştin. Gittin. Acımıda bana emanet edip gittin. Umurunda olmak istemiştim olmadım.

Beni parçalayan adam sen kendine iyi bak ben yarım kaldım. Kabullenmek istemediğim tüm gerçekleri kabullendim. Yaralarını sarmak istediğim adam bana yara oldu. Acılarını paylaşmak istediğim adam bana acı oldu.

Kalbine girmek istediğim adam bana kalp acısı oldu. Sonra acılarım büyüdü çığ oldu ve ben bunların hepsinin altında kaldım. Sonra ben acı oldum, büyüdüm ve kendi kendime yok oldum.

Sonra ben kıvılcım oldum, kendi kendime büyümeyi öğrendim, büyüdüm, ve yanıp kül oldum. Katlanamam dediğim tüm acılara nasıl katlanılır onu öğrendim. Zaman o kadar hızlıydı ki acım içimde kendine mezar edindi ve gömüldü. Her gün biraz daha gömülüp unutturdu ama hep bir parçası bende kaldı. Ben o sevdayla bu mektupları yazdım. İçimde tarihe karışan bir yara hediye ettin bana, bu yara benim yoldaşım oldu. Bir yangının ortasında bırakıp gittin. Hiç acımadan, hiç umursamadan.

Şimdi söyle adam kaç mektup unutturdu seni? Yerimi alabildi mi diğerleri.