O'na Mektuplar

3.Mektup

İnsan çoğu zaman ister ki yazdığı şey istediği yere dokunsun. Dokunmayan yazının ne faydası olur karşıya. Çoğu insan okunsun diye değil dokunsun diye yazar zaten.

Sana yazdıklarım senin teninde rüzgar etkisi yaratmamış olması nasıl yaktı canımı. Düşüncelerim beynimin etini koparıyordu oysa. Ne isterdin diye sorma. Bu kadar acımasız olmanı istemezdim.

Senden vazgeçtim derken bile senin için herşeyi göze alabilecek olmak benim ruh halimi yansıtıyor. Yani tam anlamıyla vazgeçebilmek mümkün değil.

Sevdalar çok iğrençleşmiş ben seni paran ve tipin için sevmezdim mesela. İnsanları yöneten en büyük güç para alamaz dedikleri sevgiyi bile alır hale gelmiş.

İnsanlar dışı melek, içi şeytan geziyor. Menfaat en büyük temenni olmuş. Ve dünya büyük bir pislik içinde bunu sende biliyorsun. Sen o kadar pisliğin arasında bile bu kadar güzel kalmayı başarabilmişsin.

Biliyor musun insan acıyı en fazla üç gün çekiyor artık. Dördüncü gün eski haline dönüyor. Oysa söz vermişti. Bir ömür taşıyacaktı. İnsanlar verdiği sözleri tutamaz hale gelmiş.

Okunmak için okunur elbet kitap ama ister ki yazan birine de dokunsun. Ne anlamı kalır sadece okumuş için olmak. Ne anlamı kalır para için edebiyat yapmanın.