O'na Mektuplar

6.Mektup

Bazen yanlışın ortasında olsan bile doğruya dönmek istersin. O zaman heyecanlanır kalp. Kimi dönmek istemez yanlış yoldan. Çünkü yol yanlış ama çiçekli. Yol kötü, zehir gibi. Ama herşeyden önce insan düşünür nefsi.

Sen benim için ne doğru yol, ne yanlış yol. Sadece hiçbir yere çıkmayan bir yolsun. Bu yolda yürürken aldığım nefes havaya karıştığında iyilik soludum havaya. Ama o yolun havasını içime çektim. Yani değiştirdim kendimi.

Sırf sana olan sevgim için. Gözüm kör sanki. Biliyorum halbuki. Ama gel gör ki. Yol benim için çiçekli. Senin için bir önemi yok. Bunu biliyorum. Çünkü sen o yolun en güzel çiçeğisin. Ve ona herkes dokunamaz. Çirkin ve güzel bir arada olamaz deniliyor çünkü.

Hayatımız çünkülerle geçtikçe herşey imkansızlaşıyor. Halbuki ben o imkansız her şey içinde ufacık bir imkan aramışım.

Nasıl bir şey bilemiyorum. Birbirine zıt iki kavramı birbirinin arasından aramak. Ama bilmediğim şeylerin kalbim için bir anlam ifade ettiğini düşünüyorum.

Ne bileyim yol çiçekli olunca belki insan gönlünü çiçeklere kaptırdığı için giriyor o çıkmaz yola.

Anlayamıyorum. Rüyalarımda bağıran kızın ben olduğunu kabullenmek istemiyorum. Sevmiyorum lüzumsuz münasebetleri. Dokunmuyorum. Söz verirsem birinin canı yakarım diye kimseye dokunmuyorum.

...