In love but I hate it

Kapitulo Tres

Gago

Paolo Enrique Arandia's

I have an awful case of hangover. Umaga nang umalis ako sa bar. Walang nagawa ang management sa akin. I tolf them that I will pay loads of money if the let me drink and they did. I couldn't just igest the fact na nakipagbalikan si Mary kay Kairos nang ganoon na lang. Bakit ba palaging siya ang pinipili at bakit kahit anong gawin ko, hindi ako ang mapili – pili ni Mary? Anong kulang sa akin? I love her, I really do. I planned and dreamed of a life with her and her kids. Lahat naman sa kanya ay kaya kong tanggapin. Sapat ang pagmamahal ko – hindi nga, sobra pa sa inaasahan ko. Alam kong sobra iyon at kaya noong punan ang pag-ibig na hindi niya kayang ibigay.

Yes, I am a bad man, mali na siraan ko siya, but that was a part of my plan. I planted seeds of gossip in the minds of the people around her, making them believe that we are actually an item. I was hoping it will cross Kairos' path and he would get mad tapos itatapo niya si Mary at darating ako para saluhin siya and we will have a happy life together.

It almost happened, nang umalis si Mary kay Kairos, lumipat siya sa dati niyang bahay and I was there, I waited for her. I befriended her again. At noong masaya na ako, dumating na naman si Gago. Mang-aagaw talaga. I was willing to give Mary everything pero heto na naman ang Kairos na iyon. Gago siya! Napakawalang – hiya niya! Mang-aagaw siya!

I will and I can do everything for this love, kaya nga nandito ako ngayon, sa harap ng Aces and Queens, I was waiting for Mary, naisip kong baka kapag kinausap ko siya at kapag ipinaalala ko sa kanya ang pagmamahalan naming dalawa, bigyan niya ako nang pagkakataon, sigurado akong ako naman ang pipiliin niya.

Hindi ko siya sasaktan.

I will treat her like a Queen. I will do everything for her.

My heart throbbed with so much excitement when I saw her car arriving. Ibinaba siya noon sa mismong entrance ng Aces and Queens. She looked so beautiful in that purple halter dress. Nakalugay ang buhok niya.

Pumasok na siya sa loob ng building. Sumunod ako. Hindi naman ako pinansin ng guard kaya nagtuloy – tuloy ako. I found Mary in the receiving area with Jonas. Of course, I know Jonas, he's gay and he was our common friend, si Jonas ang naging tulay ko kay Mary noon. Kaya alam kong kapag nakita ako ni Jona, maiintindihan niya kung bakit ako nandito.

"Mary..." Anas ko. She heard me. Napatingin siya sa direksyon ko. She wasn't wearing any make up, wala rin siyang suot na alahas, maliban na lang sa singsing sa daliri niya. She was wearing it again. And I wanted so much to take that off. Akin siya. Akin lang.

"Mary..." Nakalapit ako sa kanya.

"Paolo, what are you doing here? Why are you like that?" Mary asked.

"Paolo, lasing ka. Anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Jonas sa akin pero hindi ko siya pinansin. Hinawakan ko asa braso si Mary. Napaurong siya but I pulled her closer. I enclosed my hand on her jaw. She was too beautiful and it hurts me that she's never mine.

"Akin ka..." Wika ko.

"Paolo, ano ba? Bitawan mo ako!"

"Akin ka..." Anas ko. "Ikaw ang mundo ko..."

"Tatawag ako ng guard!" Wika ni Jonas. Hindi ko siya pinansin. I was focusing on Mary. Paurong siya nang paurong, sunod naman ako nang sunod. Itinutulak niya ako but I was bigger and a lot taller than her.

"Akin ka. Ikaw ang mundo ko. Bakit ba hindi mo ako hayaang mahalin ka tulad noon?"

"Paolo, ano ba?! Let go!"