In love but I hate it

Kapitulo Diecinueve

It hit him so hard

Maria Clarita Sihurano's

Nandito na naman si Molly. I don't know what's the deal with her. Araw – araw siyang nandito, nag-aalmusal, naghahapunan, minsan nagkukwentuhan lang sila ni Paolo, madalas ko ngang nakakatulugan ang paghihintay sa kanyang umalis pero hindi ko talaga siya nakikitang umaalis. Ano bang pinag-uusapan nila? Bakit kailangang araw – araw nandito si Molly?

I've been in this house for a week and she's always here. Parang bahay nga ito ni Molly at hindi ni Paolo.

"Good morning, Clarita!" She smiled at me. Kasalukuyan siyang nagluluto sa kitchen. Gusto kong sumimagot pero ayoko namang maging rude sa kanya. Ayokong ipakitang nabubiwisit ako sa kanya dahil palagi siyang nandito.

"Good morning." Matipid na bati ko. "Nasaan si Paolo?"

"He's asleep pa. I checked on him kaninang pagdating ko, tulog na tulog pa. Napagod yata."

Nagpanting iyong tainga ko noong narinig kong "I cheked on him kaninang pagdating ko." Ibig sabihin kanina pa siya rito at mukhang at home na talaga siya sa bahay na ito. Ako nga hindi ako mapalagay dito pero siya, parang siya ang nakatira dito.

"Anong oras ka dumating?" I asked.

"Mga six am. I always cook for Paolo. Pero natigil kasi iyon noong nasa Australia ako kaya bumabawi lang ako. He likes my fried rice and my omelette. Favorire niya iyon."

Lalo akong nakaramdam ng inis. Hindi kasi ako marunog magsangag. Nakakainis talaga dahil parang sobrang perfect ni Molly sa paningin ni Paolo. I am very sure na may flaws rin naman siya pero bakit hindi nakikita ni Paolo iyon?

"Morning." A deep voice came from behind me. It was Paolo. He was only wearing his power puff girls boxer shorts. Napatingin nga ako ng matagal sa shorts niya. Really power puff girls?! Really?! Hindi ko alam kung sinong mas bakla, si Paolo o iyong isang legal adviser ni Daddy.

Lumapit siya kay Molly – to kiss her forehead. Tiningnan lang niya ako tapos ay tumango.

"Okay na iyomng coffee mo, Pao."

"Thanks, Mols." He smiled at her. He never smiled at me like that.

"Kumain ka na," Sabi niya sa akin. Naupo siya sa dining chair. Si Molly naman ay inilagay iyong fried rice sa tapat ni Paolo. I just sat thre, umabot ako ng saging at saka gatas. I looked at him. Hindi niya ako pinapansin. Bakit hindi niya ako pinapansin?!

Siyempre, bakit niya ako papansinin, nandito naman si Molly. Si Molly ang bida. Gusto ko ngang sabihin kay Molly na bakit hindi na lang niya palitan si Jollibee tutal siya naman ang bida! I made a face when Molly put some bacons on Paolo's plate. I want to snort. How sweet!

Naiinis na talaga ako. Habang nakatingin ako sa kanila ay nakaisip ako ng plano.

Hinawakan ko iyong baby bump ko saka ngumiwi. "Aw. Aray."

It worked like magic. Biglang tumayo si Paolo. Iniwan niya si Molly at nagpunta siya sa akin.

"What's wrong?" Humawak ako sa kamay niya.

"Masakit. Aw."

To my surprise, Paolo carried me. Nagulat talaga ako. Isinakay niya ako sa kotse tapos ay pinalipad niya iyon. Hindi naman ako nakapagsalita. I got what I wanted, I got rid of Molly and now I think we are going tio the hospital, now what?

Hindi ko alam. Kinabahan ako bigla dahil baka malaman ng doctor na wala namang masakit tapos sabihin niya kay Paolo tapos maging gago na naman siya tapos kung ano – ano na naman ang sasabihin niya sa akin.