Being His Slave [ UNDER REVISION ]

Chapter 9: Him

Zyril's POV

My eyes widened as I saw him. I can't even move and speak. I gulped and felt so sweaty even though the room is cold. I looked at him and he smirked while staring at me. Rinig na rinig ko ang tibok ng puso ko, sobrang lakas at bilis nito. I bit my lower lip and looked away. 

Napatingin ako sa aking paaan at doon ko nakita ang lubid.

“You can't escape now, Zyril.”

Hindi ako kumibo.

Naramdaman kong gumalaw siya ngunit hindi ko siya pinansin. Iniisip ko lang ngayon ay kung paano ko aalisin itong lubid sa paa ko. Hinawakan ko iyong lubid at pilit na inaalis.

“Don't try. You can't remove it.”

“Wala kang pake.”

“Don't piss me off.” seryosong sabi niya.

Binitawan ko na at saka huminga ng malalim. Naramdaman kong may nilapag siya sa kama. “Here, eat your food.”

Naglapag siya ng isang tray na may lamang gatas at pancake na may strawberry and honey syrup. Ayoko matakam kahit favorite ko iyon. 

'Till now ba alam niya na favorite ko iyon?

I sighed. Bakit ko ba tinatanong sarili ko sa ganiyan? Of course, he will forget about it!

“Ayoko.”

“You have not yet eaten.”

I didn't mind talking back.

I heard him sigh. “Okay, if you are going to eat. Fine.” Kinuha niya iyong tray at saka umalis. Kasabay rin noon ng pagpatay ng ilaw.

The fxxk?

Lumapit ako sa lampshade at hinanap iyong switch. Nang mahanap ko, hindi bumubukas. “I hate you!”

Bumalik na lang ako sa pagkakahiga at nag-takip ng kumot. Ramdam ko ang luha ko na dumadaloy sa mata ko papuntang sintido. Nakakainis! Tinali niya na nga ako rito pinatayan niya pa ako ng ilaw.

“Anuba!” 

Nagulat ako ng may humatak ng kumot. Kasabay nun ang pagbukas ng ilaw sa tabi ko. Nakita ko siya na nakatayo sa gilid ko at naka-topless. Umirap ako sa kanya at tinalikuran siya. 

I heard him sigh again. “Please, eat.”

“I won't.”

“Stop being stubborn.” 

“Then stop being annoying.”

“Huwag mo kong iniinis.” seryosong sabi niya.

Kinabahan tuloy ako dahil sa sinabi nya. Pag siya nag tagalog na ng ganyan, natatakot na ako. Madalas kasi siyang ganyan sa akin dati pag nagpapalipas ako ng gutom o di kaya nagtatampo ako sa ka— Teka? 

Napakagat ako ng ibabang labi ko. Bakit ko ba naiisip iyon? Iba na ngayon, Zy! Hindi na kaya baka nga anytime e pagnainis yan e sakalin ka ng biglaan.

“Isa.”

Tumingin ako sa kaniya. “Binibilangan mo ko?” taas kilay na tanong ko.

“Kumain ka.”

“Wala kang karapa—”

“Who told you that I have no rights? Tandaan mo, Zy. Alipin na kita simula ngayon.” may diing sabi niya.

Alipin.

Alipin.

Alipin.

Ang sakit sa tenga.

Wala na akong magawa kundi kumain ng binigay niya kahit labag sa kalooban ko. Nakatayo lang siya habang ako kumakain. Kaya binagalan ko ng unti para mangalay siya pero mukhang nahalata niya. “Make it a little bit faster. Aalis ako at kailangan kong pumunta ng Hawaii.”