Being His Slave [ UNDER REVISION ]

Chapter 27

Zyril's POV

I just found this place when I found a job nearby. I have my favorite cafe here where I used to drink coffee and eat dahil swak na swak talaga sa budget. Matapos namin kumain ng mga ihaw ay nag-aya ako sa ibang lugar.

"Dun tayo sa cafe na iyon." I pointed to the cafe where I used to go before. Tumango naman si Kevin at pumunta kami sa gawing iyon. He opened the door for me kaya hindi ko siya maiwasang hindi asarin. Inirapan niya ako kaya natawa ako sa kanya. He used to be like this naman but I can't stop myself from teasing him. He kinda being a gentleman.

Umupo ako sa favorite spot ko. Iyon ay sa may malapit sa bintana kung saan makikita ko iyong tatlong magagarang resto rito. Itong tatlong 'to, hindi ko afford ang mga nasa menu dahil sobrang mamahal para sa akin. Isang plato lang iyong order mo pero babayaran mo na nasa 800. 'Wag na lang.

"Ano oorderin mo ba?" tanong niya.

"Sabihin mo diyan, dating order ni Zyril. Kilala na nila ako."

Tumaas kilay nito. "At paano mo nasabi? Gold ka ba?"

"Gaga! Kilala ko 'yung nasa counter. Sabihin mo na run." sabi ko rito.

Kilala ko naman talaga iyong nasa counter. Si Kiya, iyong manager nito. Matagal na raw siya rito kaya hindi niya mabitawan iyong trabaho at sakto lang naman kinikita niya para sa kanya dahil siya na lang bumubuhay sa sarili niya.

Medyo malaki itong cafe, meron silang 8 table for customer. Ngayon ay iilan lang ang customer na nakatambay rito dahil most of them puro naka take out.

Bumalik si Kevin. "Kaloka, kilala ka talaga nun." agad na bungad niya sa akin at umupo sa may tapat ko. 

"Asan na 'yung order natin?"

"Siya na raw magbibigay."

"Sabi sa'yo e." natatawang sabi ko.

"Edi ikaw na."

Natawa ako sa naging tugon niya pero agad din ako napatigil ng may tumawag. Kinuha ko agad ito sa bag na dala ko dahil baka si Renzo ito pero nakita kong unknown number na naman kaya kinakabahan na sinagot ko ito.

"Hello?"

"Hi! Have you ever remembered me?"

Umirap ako sa hangin dahil boses na naman ni impakta naririnig ko. "Oh ano na naman?" asar na tanong ko.

I heard her laughs so I rolled my eyes. Kevin was looking at me while his brow was raised. He pointed at my phone with his lips and gave me a look asking who I was talking with. 

I muted the call. "The woman before." I answered.

He nodded his head. I unmuted the call at sakto tapos na ang impokrita tumawa. 

"Your belly is so big ah."

"So what? Edi palaki ka rin."

"Naaaah! Hindi ako katulad mo na magpapabuntis agad agad sa taong akala mo e mabuti ang atensyon."

"Hindi rin ako katulad mong pakialamera sa buhay ng iba." Inis na tugon ko na ikinatawa niya lang.

"Try to look around outside the cafe. You will see him."

Hindi ko alam pero ginawa ko sinabi nung babae. I looked around outside the cafe hoping that I could find his shadow. 

"Not that side, try the other side." 

I bit my lower lip. "You saw me?"

"Of course, isn't that obvious? Just look at the other side."