انهت نعمات حوارها مع سهير وقامت للمطبخ لتجهيز وجبه
العشاء الى سهير و جينى و فريد بك
فهو رجل منظبط جدا و يهتم باسرته كل الاهتمام و يحافظ على ان
يتناول معهم دائما الوجبات
جاء فريد ودخل الى غرفت المكتب و نادى على سهير
سهير: ايه يا فريد مالك فى ايه شكلك مش مطمنى
فريد: بصى يا سهير بنتك لازم تتزوج من فارس
سهير:طيب افرض يا فريد ما حصلش استلطاف بينهم هنجبرها عليه
فريد بعصبيه على غير العاده : انا قلت لازم بنتك تتجوز فارس
سهير: طيب ليه
فريد: انا مش هقدر اقولك اى حاجه دلوقتى يا سهير و لو
سمحتى بلاش ضغط عليا
سهير:طيب و بنتى اللى هتتجوز غصب عنها
فريد: انتى شوفتيها رفضته و بعدين فارس ولد اخلاق جدا و ابن
ناس و مهذب و انا متاكد انه هيعرف يحافظ على جينى
سهير : بالله عليك ما تجبرها
فريد: صدقينى مش بايدى يا سهير والله خوفى عليها هو الدافع الاساسى
سهير: و سى فارس بتاعك ده بيشتغل ايه
فريد: وكيل نيابه
سهير: ايه ده يعنى حقوق زيها
فريد: لا و يمكن كمان يساعدها فى انها تشتغل بدراستها مش دى
امنيه حياتها
سهير: يمكن الموضوع ده يكون حافذ ليهاعلى الموافقه
فريد: ربنا يجعل القبول من غير اى مشاكل
سهير: هو هيتقدم بكره ولا زياره
فريد: لالا لسه يتعرفوا على بعض الاول هو مش خبط لزق دى
بنتى برضوا و انا هرميها
سهير : طيب ربنا يقدم اللى فيه الخير
و عادت جينى الى المنزل و وجدت داده نعمات
جينى: داده امال فين بابا و ماما
نعمات: الله يحظك يا ست جينى خضتينى
هتلاقيهم اعدين فى اوضه المكتب البيه و الهانم
جينى: والنبى انتى اللى هانم يا عسل انتى
و ذهبت اليهم و لكن اوقفها صوت رنين هاتفها
فميكى كانت تريد الاطمئنان على صديقتها كى تطمئن عليها انها
وصلت الى منزلها بسلام
جينى: ايون يا ميكو
مى: ايه يا روح ميكو وصلتى البيت
جينى : ايون الحمد لله اهه انا داخل منزلى
ميكى: يا واد يا بتاع اللغه العربيه
جينى : امال زيك يا خبيتها يا بتاعه اداب انجلش
مى: ومالهم اداب انجلش بقا يا ست جينى
جينى : دول حبايبى بس عمرى ما هقف اترافع امام القاضى ب
الانجلش
مى: امال لو ما كنتيش حقوق انجلش
جينى : اوبااااااااا تصدقى كنت ناسيه الموضوع ده
مى \ جينى : هههههههههههههههههه
و تمت المكالمه على خير دون ان تستمع جينى لحديث والديها
سهير: فريد جينى جت من بره اهى
فريد: ماشى خلاص كتمى بقا لحد بكره بس خليها تلبس شيك و
تبقى حلوه
سهير: اخص عليك ومن امتى بنتك وحشه دى قمر يا فريد
فريد: الله اكبر عليها و عايز اقولك فارس ده كمان مش قمر ده بدر
سهير: ربنا يقدم اللى فيه الخير
و هنا خبطت جينى على الباب و دخلت : خير ايه اللى ربنا يقدمه
ايه يا ماما هتتجوزى على بابا
ما تخافش يا بابا هرفعلك عليها قضيه واجبلك حقوقك منها
انهال فى الضحك فريد و سهير على ابنتهم المشاغبه
و قام الجميع كى يتناولو وجبه العشاء
جينى: انا اعفونى انا عايزه انام البت ميكى اكلتنى كميه اكل بطنها
مش بتشبع ابدا فاقده حاسه الشبع البت دى
سهير: ربنا يخليكو لبعض و تفضلو صحاب كده
جينى: مرسيه يا مامى
فريد: جينى حبيبتى اعدى شويه انا عايز اكلم معاكى فى حاجه
جينى : اتفضل يا فيرو
فريد: تانى انتى تانى يا لمضه
جينى : والله ما قدر ما اشوفش الضحكه الحلوه دى كل يوم
وطبعت قبله على وجنه ابيها
فريد: بصى يا جنجون
جينى: قول يا فوفو
سهير: بت ماحدش بيقوله فوفو غيرى اتلمى
جينى: لا انا بنته مش هتغير لكن انتى مراته ممكن فى ثوانى يغيرك و اخرجت لسانها لوالدتها بطريقه طفوليه كعادتها
سهير: بقا كده يا جينى
جينى جرت نحو والدتها و احتضنتها و قبلت رأسها ده انتى
الخير والبركه يا حبيبتى يا سوسكا
فريد: عايز اقول الكلمتين يا مصيبه
عادت وجلست فى مقعدها و قالت اتفضل يا بابا الغالى
فريد: بكره جايلنا ضيوف وعايزك تكونى قمر كالعاده يا جوجو
غمزت له بطرف عنيها ايوه ايوه يا ابو الفرافير يا جامد
فريد: بنوتى حبيبتى هتبقى ايه بكره
جينى: قمر يا بابا
و انتهى اليوم ولكن جينى مستغربه هذه اول مره يقول لها
والدها ان تبقى مهتميه بنفسها فهى دائما كده
لماذا كل هذا الالحاح و الطلب المباشر
يالا الله اعلم بكره هعرف
كل حاجه
