Gdyby świeca płomień mogła utrzymać
Ach wspaniały byłby to dla mnie świat
Takie ramy wolności mógłbym zachować
Zamiast z wodą trzymać się szklanych krat
Serce z ołowiu ciepłym spojrzeniem formować
zaprzestać doszywania rdzą glinianych łat
Usiadłbym na drewnianej znajomej podłodze
Choć wolałbym towarzystwo do świecy się zwrócę
Której zimny płomień nakręca pozytywkę
Tej zmęczonej cichą gadaniną dodającą lat
Moje skostniałe palce wystukują kołysankę
O tym jak to mały wróbelek na pianinie gra
Ach byłby to dla mnie świat
YOU ARE READING
Byłby niczym...
PoetryByłby? To chyba dużo mówi. Prawie tyle co nic. Niezmiernie zabawne ile w tym myśli i faktów się przewinęło. Byłby czyli nie jest, uniknął tego. Pytanie pozostaje dlaczego?
