In love with my brother's best friend [1] (Teen Wolf Fanfiction)

Hoofdstuk 3

{Stiles}

Ik zit al ongeveer een uur naar het plafond te staren en na te denken. Gewoon lacross dinge. Serieus Stiles na alles wat je hebt kunnen kiezen kies je dat. Het meest ongeloofwaardige. Ik werd uit mijn gedachten gehaald omdat Emily mijn kamer binnen stormt en begint te ratelen. Dat doet ze vaker dus ik ben het al gewoon. Ze rateld over wat ze vanmorgen had gezegd. Ik begon te grinniken wanneer ik zag wat ze aanhad.(dit had ze aan)

"Wat waarom lach je?" "Omdat je weer staat te ratelen en ben je echt zo over straat gegaan?" "Ja, I know het is lelijk maar I don't care." "Wat bedoel ja het staat je mooi." Heb ik dat nu echt hardop gezegd. Ze bloosde en we staarden elkaar eventjes aan. Maar dat werd al onderbroken omdat mijn vader binnen kwam. "Stiles ik ben naar het bureau, ik zie je straks." Toen mijn vader weg was hoorde ik een plof. Toen ik mij omdraaide zag ik dat Emily op mijn bed is gaan zitten. Ze staarde naar de grond en begon weer te praten. 'Stiles het kan toch niet, maar langs de andere kant gaan ze daar ook toch niet over liegen." Ik hurkte voor haar neer en pakte haar handen vast. "Het komt wel goed." Nadat ik dat zei kleurder haar ogen paar, fel paars. Toen ik er iets van wou zeggen werd ze gebeld. "Stiles ik moet gaan. Ik zie je morgen." Toen ze mijn huis had verlaten en de straat uit was ging ik in mijn jeep zitten en reed ik naar Deaton. Daar aangekomen zag ik dat hij al aan het afsluiten was. "Stiles wat doe jij hier nog zo laat?" "Er is iets met Emily maar ik weet niet wat." "Oke kom maar binnen het regent. Oke vertel wat is er gebeurt?" "Daarnet was ze bij mij en ze was weer aan het ratelen over van alles en toen ik haar handen vastpakten en zei dat alles wel goed komt kleurden haar ogen paars." "Paars zeg je interssant. Stiles dit is misschien vreemd dat ik dit vraag maar hebben jullie gevoelens voor elkaar?" "Ik wel voor haar maar zij dat weet ik niet." "Wat" hoorde ik Emily achter mij zeggen

{Emily}

Toen ik op mijn bed zat moest ik terug aan Stiles denken. "Em waarom zijn jou ogen paars?" Hoorde ik Scot vragen. "Wat" vroeg ik verward en ik liep naar de spiegel en zag dat mijn ogen paars zien. "Scot waarom zijn mijn ogen paars?" "Weet ik toch niet daarom vroeg ik het net aan jou. Kom we gaan naar Deaton hij weet wel wat het is." Bij Deaton aangekomen liep ik naar binnen en zag dat hij met Stiles aan het praten was. Ik hoorde het laatste van hun gesprek. "Wat!? Stiles is dat waar, heb je echt gevoelens voor mij?" Stiles keek geschrokken naar achter, naar mij maar hij zei niks. Ik hoorde hem alleen shit mompelen. Scot was er ondertussen al bij komen staan maar hij zei niks. "Emily jij hebt ze ook maar dan voor Stiles dat is waarom jou ogen paars kleurden." "Hoe weet jij dat?" "Omdat het toen je bij Stiles was ook gebeurden." "Iedereen keek hem verward aan. "Laat het me uitleggen. Emily jij bent geen mens. Je bent een weerwolf maar dan een zeldzame. Nog zeldzamer dan de True Alpha. Jij kan je gevoelens uiten door je ogen van kleur te veranderen. Zo betekent rood woede, blauw angst en geel blijheid. Maar dat zijn ook de kleuren van de alfa, beta en omega wat betekent dat je ze alle 3 in één bent waardoor je nog sterker bent." "Maar wat betekent paars dan?" "Simpel, paars betekent liefde." Ik viel stil want ik was in een kleine shock. Deaton ging verder. "De redenen waarom het zo lang heeft geduurd dat je een weerwolf werd is omdat het eerst geactiveerd moest worden. Maar dat kan alleen een gevoel dat sterker is dan al de andere gevoeles en in jouw geval was dat liefde dus dat is jouw hoofd gevoel. Het gevoel dat je het meest gaat uiten in jou leven." "Maar waarom activeerde dat dan niet toen Allison dood was want mijn verdriet was toen ook heel groot." "Maar niet groter als jou liefde voor Stiles." Ik en Stiles keken elkaar aan. Ik zag dat Stiles iets wou zeggen maar uit paniek rende ik weg, weg van Stiles.

{Stiles}

Toen Emily weg rende wou ik haar achterna gaan maar Scot hield me tegen. "Laar haar, ik ga wel met haar praten." Zei hij.

{Scot}

Toen ik thuis kwam, kwam ik mijn moeder tegen en ze vroeg wat er aan de hand was met Emily omdat ze overstuur naar haar kamer liep zonder iets te zeggen wat ze nooit doet. "We zijn er net achtergekomen dat Emily ook een weerwolf is en dat haar liefde voor Stiles groter is dan haar verdriet om Allison." "Aah als het dat maar is.... wacht wat Emily is een weerwolf?" "Ja blijbaar wel. Maar ik ga effe met haar praten ze is erg in de war nu."

{Emily}

"Em gaat het een beetje?" hoorde ik Scot vragen. "Ik weet het niet Scot ik kan het gewoon niet geloven." "Over het feit dat je een weerwolf bent of dat met Stiles?" "Beide maar het meeste dat van Stiles. Hij is echt één van mijn beste vrienden en nu blijken we verliefd te zijn op elkaar en geen klein beetje ook. Vanaf het begin vond ik hem wel leuk maar zo heb ik er nooit overna gedacht en nu ben ik een bang dat ik hem ga verliezen." "Hye, je gaat hem nooit verliezen. Het komt wel goed. Maar het beste is dat je met hem gaat praten. Maar nu niet. Ga maar eerst slapen want morgen is het school." Hij verliet mijn kamer en ging naar zijn eigen kamer. Na ongeveer zo'n 15 minuten vielen mijn ogen dan toch nog toe en viel ik in slaap.