In love with my brother's best friend [1] (Teen Wolf Fanfiction)

Hoofdstuk 18

{Emily}

"Het spijt me." snik ik in de armen van Scott. "Het spijt me echt." "Het is niet erg. Ik moet ook sorry zeggen. Ik reageerde veel te overdreven." We laten elkaar los en lachen. "Waarom ben je hier. Ik dacht dat je niet kwam." "Het komt door je brief. Ik wou het absoluut niet lezen naar Malia dwong me er toe dus moest ik het wel doen. En ik ben blij dat ik het heb gedaan. Jou brief heeft me veel dingen laten in zien." We lopen terug naar de rest en ik stel Scott en Spencer aan elkaar voor. We praten over van alles en wat er op school allemaal is gebeurt. Het is heel gezellig en ik heb dit echt gemist.

We zijn klaar met eten en besluiten naar huis te gaan. Het huis van Spencer dan. Maar dat voelt ook aan als mijn huis. Ik heb er zelfs een eigen kamer omdat ik daar vroeger zo vaak kwam. We komen binnen en Stiles, Lydia en Scott staren met open mond rond. Waarschijnlijk omdat het echt een groot huis. "Moeten jullie iets drinken?" vraagt Spencer aan de drie. Ze knikken alle drie. Als ze de keuken binnen in begint Scott met dingen te fluisteren. "Er zijn weer mysterieuze moorden in Beacon Hills. Waarschijnlijk door shapeahifters." "Jullie hoeven niet te fluisteren hoor. Ik weet alles." Scott en de rest kijken me aan." "Je hebt het vertelt?" "Nee, ze weet het van zichzelf. Wat ik nog steeds raar vind. Hoe weet je alles. Ik heb jou nooit iets vertelt.?" Ze zucht een keer en laat zichzelf veranderen in een wolf. Ik kijk geschokt. "Ik ben net als jullie. Ik ben samen met Jay ook één van de 5. Ik ben de dochter van Poseidon. Dus ben ik ook geen normale weerwolf. Ik kan ook onder water leven. En ik kan water besturen." "Dat. is . zo cool!" zegt Stiles op een enthousiaste manier. "Waarom heb je het niet vertelt?" vraag ik aan haar. "Omdat je het niet vroeg." "Maar hoe weet je dat?" "Ik en Jay zijn de oudste van de 5. En telkens waneer en nog één bij kwam. Was er een teken van Poseidon. Want wij zijn zeldzaam en moeten elkaar beschermen." "Maar hoe weet je dan dat ik het was?" "Dat wist ik niet zeker. Maar ik heb altijd al het gevoel gehad. Maar genoeg er over. Ik praat er niet graag over. Ik neem aan dat jullie hier blijven slapen. Dus ik ga de logeerkamers klaar maken. Maar het kan zijn dat ik niet genoeg kamers heb want dit is misschien een groot huis maar de meeste kamers zijn hobby kamers." "Je moet 1 kamer minder doen want Stiles slaapt bij mij op mijn kamer." "Heb jij hier een eigen kamer?" "Tuurlijk. Ik kwam hier vroeger bijna elke dag." Spencer gaat naar boven om de kamers klaar te maken. "Ik mag haar wel." zegt Lydia als ze weg is. "Daar ben ik blij om." "Waarom praat ze niet graag over het fijt dat ze ook één van de 5 is?" vraagt Scott plots." "Ik denk omdat het met haar tweeling broer Jay te maken heeft." "En wat is er dan met hem?" "Hij is 5 haar geleden gestorven. Vermoord eigenlijk. En ze geeft zichzelf de schuld ervan." "Dat is echt erg."

Spencer komt naar beneden en zegt dat de kamers klaar zijn. Ze wijst de weg voor Lydia en Scott. En wijst ook meteen de badkamer en de kamer van mij en haar aan voor als ze iets nodig hebben. Ze bedanken haar en gaan dan naar hun kamer en ik trek Stiles ook mee naar mijn kamer. "Wow, jij hebt echt een aparte kamer. Mooi, maar anders dan verwacht." "Ja ik weet het. Ik mocht het naar mijn stijl inrichten en schilderen. Dus heb ik me zegmaar uitgeleefd. Alles heeft me mij te maken. De natuur en Boeddha, omdat ik een boeddhist ben."