In love with my brother's best friend [1] (Teen Wolf Fanfiction)

Hoofdstuk 20

{Emily}

Het is nu een dag verder nadat Issabella me heeft gebeld. Ik, Scott, Stiles en Lydia hebben heel de dag aan een plan gewerkt. Aan sommige delen twijfel ik een beetje maar ik heb er veel vertrouwen in. Het feit dat Issabella niet weet dat ik ook een weerwolf ben, is een groot voordeel. Want daar kunnen we gebruik van maken. Ik neem daarom ook mijn pijl en boog en mijn Chinese dolken, die eerst van Allison waren, mee. Het plan gaat als volgt. Ik ga naar het huis waar ze Spencer houden. Ik ga daar 'alleen' naar toe. Dat is wat we haar gaan wijs maken. Ik ga zeggen dat ik de deal ga sluiten met haar maar dat ze eerst Spencer moet vrij laten, anders ga ik niet akkoord. Nadat ze dat hopelijk heeft gedaan fluister ik dat ze naar de Jeep van Stiles moet gaan en dat hij met haar weg gaat. Want ik wil niet dat er hem iets overkomt en dat is zij al zeker weg. Stiles gaat naar een plek waar ik vroeger altijd kwam als ik alleen wilde zijn. Isabella weet niks van die plek. Het is ook de plek waar we op het einde met zen alle afspreken en waar we samen terug naar Beacon Hills gaan. Nadat Stiles en Spencer zeker weg zijn, speel ik het spelletje nog een beetje mee. Maar nadat ze heeft vertelt wat ze wilt, begin ik me een beetje te verzetten. Ik probeer Issabella af te leiden zodat Scott achter haar naar binnen kan en een soort verdoving, wat misschien een beetje giftig is, in haar nek te doen met een naald. Als dat hopelijk allemaal gelukt is, gaan ik en Scott daar zo snel mogelijk weg. En gaan we naar de afgesproken plek en gaan we hier weg. Terug naar huis.

We nemen het plan nog een keer door. En gaan dan vertrekken. Maar als ik de deur wilt open doen en naar buiten wil lopen, staat er iemand voor de deur waarvan ik nooit had gedacht dat die voor de deur zou staan. Maar ook echt nooit. "Jay?" Ik krijg een lach, een verbaasde lach eigenlijk, op mijn gezicht en ik vlieg in zijn armen. "Hey, kleine nooit gedacht dat ik jou hier zou tegen komen." "Kan ik beter over jouw zeggen. Ik dacht dat je dood was." zeg ik met tranen in mijn ogen als ik me terug trek. "Dat ben ik niet. Want anders zou ik hier niet voor jouw neus staan." zegt hij lachend. Ik lach en ik geef hem terug een grote knuffel. Jay is altijd al een broer voor me geweest dus ben ik mega blij dat hij nog leeft. Ik draai me om naar de rest die een beetje verward toekijken. "Jay, dit zijn Scott, Stiles en Lydia. Oftewel mijn broer, mijn vriendje en mijn beste vriendin. En jongens dit is Jay, de tweeling van Spencer." Ze zeggen allemaal hallo tegelijkertijd. Dat gebeurt nu altijd, hoe doen ze dat toch. "Dus jouw broer is de Thrue Alpha?" vraagt Jay. "Ja hoe weet je dat?" "Ik heb er veel over gehoord door de gene die me al die jaren gevangen hield. Ik was nooit dood. Ik was door een man verdoofd zodat het leek dat ik dood was en ontvoerde me omdat ik zeldzaam ben. En daarom hebben ze Spencer ook nu." "Wie was die man?" "Ik ken de naam niet maar ik weet wel dat hij niet gezond was. Hij was oud en er kwam altijd zwarte vloeistof uit zijn neus, mond en oren." Automatisch grom ik Gerard. "Ken je hem?" "Ja een vijand van ons. Maar hoe ben je ontsnapt?" "Veel weet ik er niet van. Het ging allemaal zo snel en ik was zwak. Ik heb volgens mij wel gehoord dat het de zoon was van die ene Gerard." "Mr. Argent?" "Hem kennen jullie ook?" "Ja, hij is als een vader voor mij en Scott. Maar dat betekent dat jij al die jaren in Beacon Hills was. Dat is waar we wonen. Hoe kan het zijn dat we dat niet weten. En wat is er gebeurt nadat je daar bent weg gehaald?" "Zoals ik al zei weet ik niet veel want ik was zwak. Ik weet wel dat ik naar een persoon werd gebracht die me heeft geholpen. Volgens heette hij Deaton maar ik weet het niet zeker en er was nog een vrouw bij maar van haar weet ik alleen de achternaam en dat was Mccal." "Wat?! Deaton en mam." "En hun ken je ook al. Dat verbaasd me niks." "Ja, Deaton is ook als een vader figuur maar dan voor Scot en hij is onze afgezant. En die vrouw die er bij was, is mijn de moeder van mij en Scott." "Ik dacht al dat er iets niets klopte aan die man. Ik bedoel hoe kan een dierenarts zoveel over supernaturel weten. Maar het is een druïde dus is het een beetje logisch." "Wat weet je nog meer?" vraagt Stiles. "Niet veel want die Gerard zorgende er natuurlijk voor dat ik niets hoorde maar een paar dingen heb ik opgevangen. Bijvoorbeeld dat Scott de True Alpha is, dat jullie zowat de grootste pack van heel Amerika zijn, dat jullie echt wel een bedreiging zijn door de speciale die jullie in jullie pak hebben. En dat in jullie pack de voormalige nogitsune zit en de voormalige Bête Du Gevaudan, wat ik van de nogitsune trouwens echt cool vind. Hij heeft misschien wel veel mensen vermoord en was een echt monster. Maar het feit dat een 1000 jaar oude geest, het lichaam van een tiener overneemt is echt cool. Verder weet ik niks eigenlijk. Maar waarom zijn jullie hier eigenlijk. En wie beschermt Beacon Hills want jullie zijn er niet?" "Liam, de beta van Scott doet dat en we zijn hoe voor Spencer ze is ook ontvoerd maar dan door Issabella." "Je moeder?" "Ze is niet mijn moeder. En dat is ze ook nooit geweest." "Hoe bedoel je?" "Ik bedoel dat Issabella niet mijn biologische moeder is. Dat is die vrouw die je heeft geholpen samen met Deaton. Melissa Mccal. Zij is mijn echte moeder en Scott is mijn echt broer. Tweeling om precies te zijn." "Tweeling?! Dat ik dat niet eerder heb gezien. Jullie zijn de laatste, jullie zijn de kinderen van Aphrodite. We zijn eindelijk compleet. Maar Em, wat ben jij dan?" "Dat maakt nu niet uit. Het belangrijkste is Spencer, ze moet daar weg. En jij Jay, gaat ons helpen." Ik leg het hele plan uit aan Jay en we gaan weg.

Als we zijn aangekomen op de plek beginnen we meteen met het plan. Ik ga naar binnen, terwijl Scott al achter het huis is en Stiles een beetje verderop staat te wachten samen met Lydia. Ik doe de deur open en ik ga naar binnen. Als ik in de woonkamer kom zie ik niemand maar als ik me omdraai staat ze voor me met een grijns van hier tot in Tokyo. "Wat een verrassing. Aan welke eer heb ik dit verdiend?" "Ik kom de deal aanvaarden. Maar voor ik het doe moet je eerst Spencer vrijlaten anders doe ik het niet." "Intressant. Maar hoe weet ik dat je je aan jouw woord houd. Wat dacht ze van eerst die dolken aan mij te geven want liefi ik ben niet dom." Ik geef de dolken aan haar en ze gaat naar de deur waar Spencer achter zit. Scott is ondertussen al binnen en verstopt zich. Tot hier toe loopt alles goed. Hopelijk blijft dat zo.

{Spencer}

Ik hoor alles van een gesprek tussen Em en die bitch. Ik hoorde ook iemand langs binnen komen, dus ik neem aan dat Scott en de rest er ook bij is. Maar als ik goed luister, hoor ik 6 harten kloppen in plaats van 5. Wie is die 6de? Lang tijd om na te denken want de bitch komt naar beneden en maakt me los. "Goed nieuws, je mag vrij ik heb namelijk de jackpot gekregen." zegt ze met een grijns van hier tot in Tokyo. Ze trekt me brut mee en gaat naar boven naar buiten en gooit me naar buiten en loopt terug naar binnen. Ik begrijp niks van wat er gebeurt maar ik word meegetrokken door iemand met een bekende geur. Een geur die ik al te goed ken. Het kan toch niet waar zijn. Als ik me omdraai, kijk ik recht in de ogen van Jay. Ik zeg niks, ik huil en ik vlieg in zijn armen en begin nog harde te huilen. Allebei zeggen we niks. Ik word wel weggerokken van hem door Stiles. Hij sleept me mee naar zijn Jeep. "Sorry, Spencer dat moet later maar Jay moet nu Scott en Emily helpen en wij moeten hier snel weg." Ik zeg niks en laat hem doen. Nog steeds in shock van net. Hij leeft nog. Mijn broer leeft nog.

{Emily}

Ik zie hoe Issabella, Spencer brut naar buiten gooit. Daarna komt ze terug naar mij en gaat ze recht voor me staan. Ze streelt over wang waardoor ik rillingen krijg over heel mijn lichaam. "Zo mooi. Spijtig dat een schoonheid als jou, misbruikt moet worden." En toen stopte de wereld voor me wang ik voelde 2 armen rond mijn middel slaan. En die grip, herken ik uit duizenden. Het was Alex. Hij is de persoon die mijn zogenaamde vader was, en de persoon die me heeft verkracht. 2 keer. Ik kon niks doen, ik verstijfde helemaal en er rollen tranen over mijn wang. Maar toen ik gegrom hoorde, wist ik dat het plan helemaal was mislukt. Want ze hebben Scott kwaad gemaakt. En hem niet alleen. Jay komt ook woedend aan gelopen. Aan het gezicht van Issabella te zien, is ze duidelijk niet verbaasd. Alsof ze het wist dat dit ging gebeuren. Dat ze er op was voorbereid. Maar dat was niet zo. Want ze wist niet wat ze moest doen. Ik werd op een rare manier uit mijn trans gehaald en ik gooide Alex op de grond. Aan zijn hoofd te zien is hij dood. Fuck ik heb iemand vermoord. Ik zag hoe Scott en Jay, Issabella aan het aanvallen zijn en ik loop naar hun toe. Ik zie hoe Issabella Scott en Jay heeft verwond en nog geen klein beetje ook. Ik viel woede in me opborrelen en mijn ogen rood worden. Ik raak de schouder van Scott aan en ik voelde meteen een vloed van macht en sterkte door me heen gaan en Scott voelde het ook. We keken elkaar aan en raakte elkaar nog een keer aan. Maar deze keer pakte we elkaars handen vast en toen we dat deden kwam dat gevoel er weer naar dan sterker en er kwam een soort licht uit onze handen vandaan. Issbella keek geschrokken toe en Jay grijnsde alleen en deed stappen naar achter omdat hij precies weet wat er gaat gebeuren. Ik en Scott vallen Issabella aan en ze valt met een harde klap op de grond waardoor we wel elk bot in haar lichaam hoorde breken. Ik en Scott lieten elkaar los en keken geschrokken naar Issabella die nog heel zwak ademde. Scott zakte ineen van de pijn waardoor ik weer kwaad werd. Ze heeft hem pijn gedaan. Ik voel net zoals bij Alex weer de sterkte en ik loop in een soort van trance naar Issabella en ik snij haar keel open net mijn klauwen. Als het gedaan is, realiseer ik me pas wat ik heb gedaan. En mijn handen beginnen te trillen.

____________________

(Foto Jay)