In love with my brother's best friend [1] (Teen Wolf Fanfiction)

Hoofdstuk 22

{Emily}

Ik word wakker gemaakt door Stiles. Ik kan me niet herinneren dat ik in slaap ben gevallen. Als ik uit het raam kijk, zie ik dat terug thuis zijn. Ik en Stiles stappen uit de auto en we gaan naar de rest. "We spreken morgen wel af met de rest van de pack. De meeste zijn nu moe. Spencer en Jay, jullie kunnen bij mij en Emily in huis." We knikken allemaal maar, want de meeste zijn moe. We nemen nog afscheid van Lydia en Stiles en gaan dan naar binnen. "Scott, Emily? Zijn jullie dat?" roept onze moeder terwijl ze de gang inkomt. "Ja, wij zijn het." zeg ik. Mijn moeder heeft ons een knuffel. "Waar was je toch. Ik was echt ongerust?" "Ik was in Mexico. Ik moest mijn hoofd effe leeg maken. Mam, dit zijn Spencer en Jay, waar ik wel is over vertelde. Mogen ze hier een tijdje blijven want ze kunnen nergens anders naartoe?" "Natuurlijk, maar ik dacht dat je zei dat Jay dood was?" "Dat dachten we ook. Maar Gerard had hem?" "Waarom zou hij.... ah ik snap het. Ze zijn ook weerwolven." "Jep, ze zijn ook van de 5. Ze zijn de kinderen van Poseidon." "Voor mij is alles goed. Maar ik heb wel nog maar 1 kamer." "Geen problemen, Spencer komt bij mij." "Oké, maar niet zoals toen met Isaac. Ik wil niet dat mijn huis afbreekt door een ruzie tussen 2 weerwolven. Ik ga naar mijn werk, ik zie jullie straks." zegt ze en loopt de deur uit. "Ik laat jullie wel de kamers en de rest van het huis zien." zeg ik tegen Jay en Spencer. Ik doe een rondleiding, en ga dan samen met Spencer naar mijn kamer. "Ik claim de rechterkant van het bed, dat is tegen de muur." zeg ik terwijl ik op het bed neerplof. Ik hoor Spencer nog iets zeggen maar ik versta het amper want ik val in slaap.

______volgende dag____

Ik word wakker door het vervelendste geluid op heel aarde. Echt, alsof er iemand wakker word en denk 'yes, weer opstaan en weer een leuk weekje school. Ik heb er zin in.' Ik sta vermoeid uit bed en ik merk dat Spencer er niet is. Die is vast al wakker. Ik loop naar mijn kast en ik pak er een setje kleding uit en loop naar de badkamer. Ik stap snel onder de douche. Als ik klaar ben, doe ik mijn kleding aan en doe ik mijn make up.

Ik pak mijn spullen en loop naar beneden. Als ik beneden kom, laat ik me vermoeid op de zetel zakken. "Ughh, ik heb hier echt geen zin in. Echt, wie heeft er zo iets gevonden." "Geen zin in school?" vraagt Jay. "Nope. Nu moet ik weer op al die gezichten kijken van de personen die ik niet mag." "Jay lacht en zegt; jij bent echt ongelooflijk. Ik ben er gelukkig van af. Terwijl jullie sukkels op school zitten, zitten ik en Spencer hier gewoon in de zetel." "Dacht het niet. Jullie gaan mee. Jullie leeghoofden moeten ook leren hoor. Vooral Spencer." "DAT HOORDE IK. EN IN GEEN DUIZEND JAAR GA IK NAAR SCHOOL. WE ZIJN ZELFS NIET INGESCHREVEN!" hoor ik haar vanuit de keuken schreeuwen, en komt naar mij gewandeld. "Spencer toch. Emily was dan in Cancun een stil en verlegen meisje op school. Maar je hebt geen idee hoe ze hier op school is." zegt Scott die er bij komt staan."Inderdaad en daar nog bij. De eerste les van hebben we economie van coach en na een discussie van 5 minuten waar iedereen altijd geamuseerd naar zit te kijken, luisterd hij altijd naar mij." "En dat lukt letterlijk bij niemand." maakt Scott mijn zin af. "Dus kom op, maak je klaar want binnen 5 minuten vertrekken we." Ze zuchten allebei geïrriteerd en lopen dan naar boven. En 5 minuten later zitten we al in de auto op weg naar hel.

Als op we school zijn loop ik al meteen naar Malia en Hayden. Ik geef hun en knuffel en Jay en Spencer komen er ook bij staan. "Em, gaat het wel goed. Waar was je en waarom was je weg en wie zijn dat?" vraagt Hayden al meteen. "Het gaat goed. Ik was in Mexico eventjes weg van alles en alles op een rijtje zetten. En dit zijn Spencer en Jay. Vrienden van mij uit Mexico, die ik al heel mijn leven ken en ze zijn hier voor een tijdje en de redenen gaan we straks zeggen wanneer iedereen er is." beantwoord ik al haar vragen. "En dit zijn Malia en Hayden." Later komen Scott, Stiles, Liam en Mason er ook bij. Die ik ook voorstelden aan Jay en Spencer en ook weer uitlegden waarom ik weg was. De bel gaat en we gaan naar de les.

Iedereen zit al op zijn plek, alleen ik en Spencer en Jay niet. "Ahhh, de Mccal tweeling. Hebben jullie besloten om ook weer op te dagen." zegt coach. "Hallo coach ook fijn om jou weer te zien." "Ik wou dat ik het zelfde kon zeggen over jou. Maar als ik vragen mag, waarom was je weg?" "Altijd even vriendelijk he. Ik zou het kunnen zeggen maar altijd als ik bezig ben, kap je me af. Midden in mijn verhaal. Dus ga ik mijn tijd daar niet aan verspillen." zeg ik en loop naar mijn plek maar voor dat ik ga zitten stop ik en draai ik me om naar coach. "En nog is iets. Deze 2 leeghoofden." En ik wijs naar Jay en Spencer. "Gaan ook voor een tijdje les hier volgen. En geen discussie er over. Daar heb ik namelijk geen zin in." Ik geef het teken aan dat ze mogen gaan zitten en draai me om, om zelf te gaan zitten maar zoals verwacht word mijn naam geroepen. Ik draai me geïrriteerd terug naar coach om. "Dat is mijn naam." zeg ik. "Waarom denkt u dat dat zo maar kan. Je hebt het hier niet te zeggen. "Maar coach, zoals ik al zei het zijn leeghoofden. U wilt toch niet dat ze geen les krijgen, dat ze niet afstuderen en zo geen diploma krijgen waardoor ze nergens werk kunnen vinden en ze geen geld verdien. Dan worden ze dakloos en begaan ze een langzame maar een pijnlijke dood. Dat alleen omdat u geen les wou geven. Dat wilt u toch niet op uw geweten hebben." antwoord ik. En lach vriendelijk naar hem. Hij kijkt me geïrriteerd aan maar stem dan toe. Ik lach tevreden en ga dan op mijn plek zitten terwijl coach de les begint.

De les is gedaan en we lopen het lokaal uit. "Dag coach." zeg ik wanneer we langs hem lopen. "Jij bent echt erg. Ik heb je nog nooit zo weten te praten tegen een leerkracht. Ik vind het nu al geweldig." lacht Jay. We gaan bij Etan, Aiden en Jackson staan. Ik stel ook nog effe Jay en Spencer voor aan hun. De bel gaat en we gaan weer naar de les. En voor de rest verloopt de dag saai, zoals gewoonlijk.

Het is avond en we zitten met heel de pack bij elkaar. Ik en Scott doen heel het verhaal waarom Jay en Spencer hier zijn. "Dus nu weten jullie alles maar ik ga ook effe zegge wat jullie allemaal zijn. Want dit klein kind hier naast me heeft heel veel gehoord over deze pack en wilt graag weten wat jullie zijn." zeg ik terwijl ik naar Jay kijk. "Dus van Lydia en Stiles weten jullie het al. Nee eigenlijk niet alles want Stiles was de nogitsune. Malia is een were-coyte, Liam is een weerwolf, de beta van Scot. Mason is een mens maar was een tijdje La Bête. Hayden is een chimera net zoals Corey. Ethan en Aiden zijn een Alpha tweeling. Jackson een kanima en een weerwolf. Derek een weerwolf. Peter ook, waarom is hij er eigenlijk? En dan heb je nog Breaden, zij is een huurling. En dan nog Deaton, hij is onze afgezant. (Een persoon die advies geeft aan de pack en ook helpt.)  En hij is ook natuurlijk een druïde." zeg ik. "Okey nu we dat weten. Wat zijn zo de onderlinge relaties en zijn er nog nieuwe roddels dat ik moet weten en dingen die in het verleden zijn gebeurd of...?" vraagt Spencer. "Ze is duidelijk een vriendin van Emily. Nu weten we waar ze dat heeft." lacht Jackson. "Jep er zijn er veel. De relaties van dit moment zijn. Ik en Stiles maar dat wist je al. Van Malia en Scott wist je ook al. Dan heb je nog Hayden en Liam, Aiden en Lydia, Mason en Corey, Jackson en Ethan, Breaden en Derek. Mijn moeder en Mr. Argent. En dat was het." Voor de rest van de avond bespreken we nog wat we kunnen doen met Gerard want Issabella is misschien wel dood maar Gerard niet.

Iedereen gaat zowat nu naar huis want het is al laat. Ik loop met Stiles nog mee naar zijn Jeep. We zeggen niet veel, we kijken elkaar alleen maar aan. Maar dat is genoeg om te weten wat we normaal in woorden zeggen. "Weetje hoelang ik niet heb gewacht op dit ,op ons." zegt Stiles uit het niks. "Echt waar Emily, vanaf het begin, de eerste keer dat ik je zag, ben ik al gek op je. Maar ik heb het nooit durven toe te geven. Ik was altijd bang om onze vriendschap te verliezen, om jou te verliezen." Verder komt hij niet, want ik heb mijn lippen al op die van hem gedrukt. Hij schrikt een beetje van mijn actie en valt en beetje naar achteren waardoor we nu tegen zijn Jeep staan. Hij trekt me aan mijn heupen meer naar zich toe en mijn armen liggen rond zijn nek. Hij vraagt om toestemming die ik hem geef. We worden onderbroken door Jay die 'get a room' schreeuwt. Ik trek me terug en ik zucht geïrriteerd. "Ik ga maar weer, ik zie je morgen." zegt Stiles. Hij geeft me nog een kus en gaat dan weg. Ik draai me om en ga naar binnen. Ik stop voor Jay en ik geef hem een klap achter zijn hoofd en loop naar boven. "Waar was dat voor nodig?" "Dat weet je. Ik ga slapen." Ik kruip in bed en ik hoor dat Spencer ook in bed kruipt. We praten nog eventjes en val daarna in slaap