In love with my brother's best friend [1] (Teen Wolf Fanfiction)

Hoofdstuk 5

EEN MAAND LATER

{Emily}

Ik ben nu al een maand een weerwolf en het is kut. Ik vind het kut. Iedereen denkt dat ik het onder controle heb maar dat is niet zo. Ik heb er moeite mee maar ik laat het niet zien. Dingen zijn nog steeds akward tussen mij en Stiles. We praten wel gewoon normaal tegen elkaar maar we hebben nog steeds die akward momenten. Vandaag kregen wij vrij van school dus had ik met Lyda, Malia en Hayden afgesproken om te gaan shoppen. Voor kleren en voor het bal. Want binnenkort is het weer schoolbal. Ergens hoop ik dat Stiles me mee vraagt maar ik denk niet dat hij dat gaat doen. Ik vind de situatie waar we ons nu bevinden echt vervelend. Sinds dat we weten dat we verliefd zijn op elkaar doen we afstandelijk. Ik word uit mijn gedachten gehaald omdat Malia me roept. "Ja ik kom al" roep ik terug. "En ben je er klaar voor?" Vraagt Hayden. "Nee, ik bedoel waarom moet ik mee ik heb toch geen date voor het bal." "Jij gaat mee, je hebt het beloofd." "Oke het is al goed." Na zo'n 10 minuten rijden ongeveer zijn we aangekomen bij het winkelcentrum. Eerst gaan we gewone kleren kopen en op het einde pas een jurk voor het bal. "Gaan we iets drinken?" Vraag ik. "Ja is goed." Nadat we iets te drinken hadden bestelt zat ik met mijn gedachten eventjes ergens anders. Maar ik werd er al snel uitgehaald omdat Malia een vraag stelde. "Em, waarom ga je eigenlijk niet met Stiles naar het bal." "Hoe graag ik het ook zou willen het gaat toch niet gebeuren. Maar kunnen we aub niet over hem praten." Toen we klaar waren met drinken gingen we weer verder. In de eerste winkel vielen mijn ogen al direkt op een jurkje. Het kwam net boven de knie, het onderste deel zag blauw en het boven stukje zat vol met zilvere glitters. Ik pakte mijn maat en ging het passen. Toen ik het pashokje uit wandelde vielen hun monden open. "Wouw Em. Die moet je echt pakken. Die staat je geweldig." "Denk je?" "Ja echt waar. Koop hem." Het was inderdaad een mooie jurk dus kocht ik hem.(zie foto voor jurk)

Toen we klaar waren met shoppen besloten we een meiden avond te houden bij mij thuis want dat hadden we al lang niet meer gedaan. Toen wel thuis waren keken Scot en Stiles ons net grote ogen aan. "Wow hoeveel hebben jullie wel gekocht?" Zei Scot. "Volgens mij heel het winkelcentrum." Zei Stiles. "Zoiest ja" antwoorde ik daar op. Boven op mijn kamer legde ik al mijn nieuwe kleren in mijn kast. Ik keek op de klok en zag dat het al 6 uur is geweest. Wow wij hebben lang geshopt. "Willen jullie iets eten?" "Ooh ja heb zin in pizza." "Oke laten we pizza bestellen." Even later was de pizza aangekomen en zette ik de radio op. Het liedje The Middle stond op en ik zette de radio luider en begon mee te zingen. "Wow Em je heb echt een mooie stem." Zei Lydia. "Nee dat valt wel mee." Nadat de pizza op was deden we onze pyjamas aan en gingen we een film kijken. Na lang disscusiëren heeft Lydia gewonnen dus gingen we de Note Book kijken weeral. Toen de film was afgelopen zette ik mijn tv uit. "Emily ik ga een vraag stellen die jij niet zo prettig ga vinden maar toch vraag ik het en ik wil dat je eerlijk antwoord. Waarom zijn jij en Stiles nog steeds niet samen?" Een zucht verlaat mijn mond. "Eerlijk weet ik het niet. Ik denk omdat ik hem niet wil kwijtraken." "Kom op Em, we weten dat dat niet de reden is. Je kan het ons zeggen er is hier niemand behalve wij." "Oke er is misschien een reden." "En dat is?" "Maar jullie moeten beloven dat jullie dit tegen niemand zeggen en zeker niet tegen Scot en Stiles." "We beloven het." "Er is iets dat niemand weet maar echt niemand. Tijdens de eerste volle maan kon ik het onder controle hebben. Maar toen ik mijn ogen onder controle kreeg kon ik mijn weerwolf kant niet onder controle krijgen maar dat wou ik niet zeggen. Ik hield mij sterk. Ik kan beide dingen niet tegelijker tijd onder controlen houden. Dat lukt mij niet. Maar ik heb geen zin om de hele tijd mijn ogen van kleut te laten veranderen want dat heeft geen prettig gevoel. Dus hou ik dat onder controle. Maar dan komt mijn weerwolf kan omhoog zeg maar. En aan Stiles denken kan niet want dan kleuren mijn ogen paars. Dus dat helpt niet. Dus heb ik een andere manier gevonden." En toen liet ik mijn handpalmen zien. Er stonden littekens op in de vorm van mijn nagels. "Als ik in een weerwolf verander dan doe ik dit. Ik duuw mijn nagels in mijn hand en door de pijn blijf ik onder controle. En dat is waarom ik niet met Stiles kan zijn. Als ik nog maar naar hem kijk dan kleuren mijn ogen al paars. Dus hou ik dat controle maar dan verander ik in een weerwolf. En ik ben bang dat ik op een moment niet meer onder controle kan krijgen en hem dan pijn doe. Ik ben bang dat ik hem iets aandoe." "My god Em dat is echt erg en langs de ene kant snap ik het wel je bent bang maar dit is niet de oplossing. Je moet dit tegen Scot zeggen. Hij kan jou hiermee helpen en als hem dat niet lukt dan kan Deaton wel helpen of zelfs Peter en Derek. Want dit kan zo niet verder" "Ja je hebt misschien gelijk."

{Scot}

Toen ze naar Emilys kamer gingen besloot ik om samen met Stiles naar mijn kamer te gaan om te kunnen luisteren wat ze zeggen. Ja ik weet het, het is fout en ik heb aan Emily beloofd om dat niet te doen maar ik maak me zorgen over haar. Sinds dat ze een weerwolf is, doet ze raar. En ik wil weten wat er aan de hand is. Met mijn gehoor hoor ik alles van het gesprek en eerlijk gezegd ben ik geshockt. Waarom heeft ze dit niet verteld en zeker niet aan mij. "En wat zeggen ze. Aan je gezicht te zien is het erg." Zegt Stiles. "Stiles ik weet waarom jij en Emily nog steeds geen relatie hebben. Het is niet omdat ze jou niet wil verliezen, oke dat ook wel een beetje maar het is vooral omdat ze jou geen pijn wilt doen." Stiles kijkt ne verward aan. "Luister ik zal het in het kort uitleggen. Emily heeft er geen controle over en daar bedoel ik mee met dat weerwolf gedoe. Ze kan haar ogen en haar weerwolf kant niet allebij tegelijkertijd onder controle houden dus ze moet een kant kiezen. Maar ze wilt niet dat haar ogen de hele tijd van kleur veranderen dus doet ze zich pijn door haar nagels in haar handpalmen te steken zodat ze niet in een weerwolf veranderd. En aan jou denken helpt niet want dan kleuren haar ogen paars. Dus ze is bang Stiles. Ze is bang omdat telkens als jij in haar buurt ben verliest ze de controle en ze is bang om jou pijn te doen." Stiles kijkt ne geshockt aan. "Het is mijn schuld." Zegt hij. "Wat?" "Het is mijn schuld dat ze lijdt. Als ik die avond nooit haar handen had vastgepakt was dit nooit gebeurd. Dan was ze geen weerwolf, hadden we die vreselijke afstand niet en dan deed ze zichzelf niet pijn. Het is gewoon mijn schuld." "Wat Stiles dat moet je niet zeggen want dat is niet waar en dat weet jij ook. Ik zal morgen met haar gaan praten.

{Emily}

"Hye Em kan ik met je praten" hoor ik Scot vragen. "Ja tuurlijk." "Ik heb iets gedaan waar ik langs de ene kant spijt van heb maar langs de andere kant ook weer niet." "Wat heb je gedaan?" "Ik heb gisteren het gesprek tussen jou Lydia, Hayden en Malia afgeluisterd. En ik heb alles gehoord dus ik weet dat je geen controle heb. Ik heb ook alles gezegd tegen Stiles dus hij weet het ook. Ben je boos want als je dat bent begrijp ik dat wel want dat heb ik niet mogen doen maar je moet het ook langs mijn kant begrijpen. Ik ben bezorgt over je." "Ik ben niet boos op je ik begrijp het wel alleen vind ik het niet tof dat je het tegen Stiles hebt gezegd." "Dat begrijp ik maar ik moest wel. Hij is echt bezorgt om je en hij geeft zichzelf de schuld over alles." "Oh nee echt. Waarom is dit zo ingewikkeld. Ik weet niet wat ik moet doen Scot." Hij slaat een arm over me heen en troost me. "Hye, het komt wel goed. Maar ik denk dat je met Stiles moet gaan praten." "Je hebt gelijk ik ga morgen met hem praten."