In love with my brother's best friend [1] (Teen Wolf Fanfiction)

Hoofdstuk 13

{Scott}

We waren onderweg naar huis en het was al heel de rit stil. "Gaat het?" vroeg ik om de stilte te verbreken. "Bwaa, niet echt. Jij?" "Een beetje..." "Moeten we het aan mam vertellen?" "Dat is wel het beste denk. Dan kunnen we ook ineens vragen waarom je weg was. En ze verdiend het gewoon om te weten." "Ja, dat denk ik ook." Het was weer stil in de auto. Toen we thuis aankwamen, kregen we weer het zelfde gevoel als bij Deaton. We gingen naar binnen, deden zoals bij Deaton het teken dat ze stil moest zijn en we onderzochten het huis. Ik zocht beneden en Emily boven. Na ongeveer 5 minuten zoeken hadden we 3 camera's gevonden. 2 boven en 1 beneden. "Wat is dat toch met die camera's?" vroeg Emily. Ik haalde mijn schouders op. Onze moeder keek ons raar aan. "Mam, kunnen we met je praten?" "Ja, tuurlijk. Wat is er?" Ik en Emily keken elkaar aan. "Oow, zo'n gesprek. Ik zal maar gaan zitten zeker." We knikten allebei en gingen ook zitten en Emily begon met praten. "Waarom was ik weg zegmaar. Wat is er gebeurt met mij bij de geboorte. Heb je me afgestaan?" Haar gezichtsuitdrukking ging van verward naar schuldig. "Nee, helemaal niet. Ik heb je niet afgestaan." Ik en Emily keken haar raar aan. "Ik zal het jullie uitleggen. Emily jij bent de oudste. Maar niet zo veel ouder want Scott werd al 2 minuten erna geboren wat redelijk snel is. En zoals bij elke normale bevalling worden de baby's meegenomen voor een controle. Ze hebben alleen Scott terug gebracht." Toen ze verder ging kreeg ze tranen in haar ogen en Emily ook waardoor ik een arm rond Emily deed en mams hand vastpakte. "Ze brachten jou niet terug Emily. Ze zeiden dat je was meegenomen door een persoon die zich voordeed als een verpleegster. Je vader en ik zochten 2 jaar naar jou maar we vonden je nooit . Ook de politie niet. Want je was al meegenomen naar de andere kant van de USA." En toen begon ze te huilen en bij Emily rolde er ook een traan. "Het spijt me..... Dat ik dit niet eerde vertelde." "Wat, dat is niet erg. Ik snap het wel. Die kut mensen, die moeten sorry zeggen. Die hebben me meegenomen. En nog 15 jaar me leven zuur gemaakt." Ze begonnen allebei nog harder te huilen en namen elkaar in een omhelzing. En toen kreeg ik ook natuurlijk tranen in me ogen en uiteindelijk werd het een groeps knuffel met tranen. We lieten elkaar los en toen gingen ik en Emily verder met het plan om alles te vertellen. "Mam, we moeten nog iets zeggen." begon ik. "Zoals je weet gingen we naar Deaton voor meer info over Emily en we zijn paar belangrijke dingen te weten gekomen die je moet weten." En toen vertelde we alles wat we wisten maar dan minder gedetailleerd als Deaton.

-------------------------
De volgende dag besloten we om op alle plekken waar we komen te kijken of we daar ook zo'n raar gevoel krijgen. En ja, dat gebeurde. Overal hangen camera's, maar nu niet meer natuurlijk. Ik vraag me af vanwaar die komen en van wie. Omdat we die dingen gingen doen hebben we eigenlijk school geskipt dus moeten we morgen maar op school kijken of er daar ook hangen. Waarschijnlijk wel. We hebben vandaag ook nog naar Lydia gezocht maar we vonden haar niet. Ik begin me nu ook heel erge zorgen te maken. Waar zal ze toch zijn. Emily gaat er echt kapot aan maar dat laat ze niet zien. Ze wilt Lydia echt niet kwijt. Niet na Allison en Kira. Om ongeveer 5 uur gaan we met ze alle naar mijn huis en vertellen we alles van gisteren. De meeste keken geschokt en de andere verward. Nadat iedereen weg is gingen we slapen want morgen moesten we natuurlijk naar school.

{Emily}

Ik werd wakker door mijn wekker. Ik ging uit bed en meteen liep ik naar de badkamer. Ik ging douchen en klede me om. Het was weer warm buiten en de sneeuw van de afgelopen dagen was verdwenen. Ik deed mijn haar en make-up. Mijn haar deed ik in een knot maar mijn haar was vanboven ingevlochten en de meeste plukken hingen nog los.

Ik ging naar beneden en nam een appel. Ik merkte na 5 minuten pas dat Scott nog niet wakker was. Ik was in een goede bui en ging hem wakker maken maar op een vervelende manier. Namelijk met een toeter. Ik ging naar zijn kamer zo stil mogelijk natuurlijk. Ik ging naast zijn bed staan en deed de toeter naast zijn oren en drukte lang op de knop. Hij schoot meteen wakker en keek me kwaad aan maar ik was weer kei hard aan het lachen. "EMILYYYY!" schreeuwde hij kwaad. Hij gooide me over zijn schouder en liep naar de badkamer. Hij zette me neer onder de douche en deed het aan. Het water stroomde over me heen en ik werd helemaal nat. En nu was ik kwaad en hij was aan het lachen. Ik trok hem er mee onder waardoor hij nu ook helemaal nat was. Ik liep snel maar mijn kamer en deed de deur op slot zodat hij me niks kon aandoen. Ik deed mijn natte kleren uit en deed andere kleren aan. Eerst had ik een zwarte rok aan een een witte croptop nu een witte croptop want ik heb er 2, een schort en een bloosje.

Mijn haar droogte ik deed het weer zoals ervoor. Ik ging maar mijn auto anders was ik weer te laat op school. En ik vertrok met Scott vlak achter me op zijn .

------------------------
Op school aangekomen, waren we net te laat waardoor Scott me woest aankeek. "Kijk niet zo naar mij. Jij gooide me onder douche terwijl ik je alleen maar wakker maakte." "Ik was bijna doof!" "Niet mijn probleem, maar gaan we nog naar binnen want we hebben les van coach en hij gaat niet blij zijn." We liepen naar het lokaal en gingen naar binnen. "Kijk hier eens, de tweeling. Ze komen ook nog naar school. En van waar komen jullie?" "Thuis..." antwoordde ik met een dhuu gezicht. "Een waarom zijn jullie zo laat?" "Wel, ik wou Scott wakker maken omdat hij anders te laat kwam. Dus dat deed ik door een toeter naast zij oren af te laten gaan. Maar toen werd hij kwaad en..." "Ik hoef het niet te weten." onderbrak hij me. "Okay, wat jij wilt. Het is anders wel een grappig verhaal." "Naar jullie plaatsen!" We lachten en gingen zitten. Stiles zat maar me te kijken en ik gaf hem een knipoog waardoor hij moest grinniken en ik ook.

Na economie hadden we geschiedenis. Tijdens geschiedenis gingen we het over de Griekse mythologieën hebben, hoe toevallig. Maar toen de leerkracht over Aphrodite begon, kregen ik en Scott een naar gevoel. We moesten hoe dan ook de les stil leggen maar hoe? En toen kreeg ik een idee. Ik heb vroeger acteerlessen gehad en ik was er super goed in ik kan makkelijk doen alsof ik flauwviel en dat deed ik ook. Scott wist wat ik van plan was en kalmeerde Stiles die in paniek raakte. "Scott, Stiles. Ga met haar naar de verpleegster." zei de leerkracht. Ze knikte alle bij lieten we op hun schouders leunen. Eens dat we het lokaal uit waren ging ik terug normaal lopen. "Omg doet dat nooit meer, ik verschoot super had." zei Stiles. "Sorry, moest wel. We moesten dat lokaal uit zodat we de les kunnen stil leggen." zei ik. "Maar hoe?" "Zo..." en ik liep met die woorden naar het brandalarm en deed die aan. Ze keken me geschrokken aan en we liepen weg.

Nadat school klaar was en de meeste mensen naar huis waren gingen ik Scott en Stiles naar de lokalen waar we een slecht gevoel kregen. We vonden overal weer camera's en maakte ze kapot. "Hopelijk waren dat de laatste."  zei Scott. Ik knik alleen. We gaan naar huis maar ik rij met Stiles mee aangezien ik mijn sleutels in mijn kluisje ben vergeten op school. Het is ondertussen al donker geworden. Onderweg zag ik een meisje op straat staan. "STOPP!" riep ik naar Stiles die meteen stopte en me geschrokken aankeek. Ik keek beter naar het meisje  en ik zag dat het Lydia was. "Lydia?!" Ik stapte uit en liep naar haar. "Lydia!" Riep ik naar haar. Ze draaide zich om en ze zag er slecht uit. Wat is er met haar gebeurt?

{Lydia}

We zien de camera's één voor één uitvallen. En met we bedoel ik, ik en die persoon waar ik niet van weet wie het is. Ik moest mijn lach inhouden maar de persoon was echt kwaad. Hij liep naar me toe en begon me te slaan en te schoppen. Dat deed hij altijd als er iets mislukte. Hij maakte me los en gaf me een jurkje die ik moest aandoen. "Tijd voor plan B." zei hij en toen voelde ik een harde klap op mijn hoofd en alles werd zwart.

Ik werd wakker op straat. Ik stond op met veel pijn aan mijn hoofd en begon te wandelen. Ik hoorde plots een auto hard remmen maar ik had de energie niet om te kijken wie het was. Toen hoorde ik iemand mijn naam roepen. Ik draaide me om en zag dat het Emily was. De auto die remde was dus Stiles zijn jeep. Ze liep naar me toe en nam me in haar armen. Ik begon te huilen.