In love with my brother's best friend [1] (Teen Wolf Fanfiction)

Hoofdstuk 11

{Emily}

Ik schiet wakker en als ik op de klok kijk, schiet ik helemaal in paniek. Ik spring mijn bed uit en loop naar de kamer van Scott. "Scott, je moet nu wakker worden, komen nog te laat!" schreew ik als ik zijn kamer kom ingestormt. "Wat?" hoor ik hem mompelen. Ik reageer niet terug, inplaats van dat begin ik hem uit bed te trekken, maar met weinig sucses. "Wat doe je!?" "Jou uit bed trekken, komaan we komen te laat voor school!" "Em! Het is weekend!" "Ow... ja sorry dat was ik vergeten." antwoord ik terwijl ik zijn kamer uit wandel. Ik ga terug naar mijn eigen kamer en probeer nog wat te slapen. Na een uur ben ik nog steeds niet aan het slapen, maar de rest van mijn vrienden slapen nog waarschijnlijk aangezien het 8 uur 's morgens is. Dus besluit ik maar naar Deaton te gaan om achter die rare dingen die er met mij gebeuren te vragen. Ik kleed me  om (foto) en doe men haar.

Als ik bij Deaton ben aangekomen ga ik naar binnen. "Hey." "Hey, Emily. Wat doe jij hier het is weekend en dan nog wel zo vroeg in de ochtend." "Ik dacht dat het school was dus was ik vroeger wakker en ik ben dan naar Scott zijn kamer gegaan om hem wakker te maken maar het is geen school dus is hij nu kwaad ondat ik hem vroeger heb wakker gemaakt. En ik heb een paar vragen." "Oké, maar eesrt weet Scott dat je hier bent?" "Nee, hij weet er niks van." "En over wat heb je prescies vragen?" "Over mezelf. Er zijn een paar dagen geleden rare dingen gebeurd. Eerst zag ik rond Theo en een meisje een paarse gloed hangen en volgens Stiles had toen ik dat zag paarse ogen, wat juist zo raar is want ik heb die nooit laten veranderen. En later op die dag zag ik weer Theo en dat meisje ruziën, dat deden ze ervoor ook. En ik zie toen; Theo wees toch geen watje. Draai je om bied je excusens aan en zeg wat je echt voor haar voel. En het enge is dat hij dat ook nog deed. Hij deed gewoon wat ik zei terwijl ik aan de andere kan van de straat stond toen ik dat zei. Ik leek op dat moment cupido wel." "Hmm, als ik echt eerlijk moet zijn Emily. Ik weet echt niet wat er aan de hand is. Ik weet niet wat het is. En dat is waarschijnlijk omdat jou soort is zelfzaam, maar dit is de eerste keer dat ik hoor dat iemand dat kan. Want alle andere voor jou hebben dat nooit gekunnen. Dus ik kan er geen antwoord op geven. Maar ik ga het wel uitzoeken. En als ik iest weet laat ik het weten maar op dit moment kan ik niet meer zeggen." "Oké, toch bedankt dat je wou luisteren." "Dat is geen probleem. Maar ik geef je een tip. Zeg zo'n dingen als ze gebeuren tegen Scott. Hij kan helpen." Ik knik en loop naar mijn auto. Ik check mijn gsm nog eens voor als Lydia iets van haar liet horen. Ik keek maar ik had niks aangekregen. "Waar ben je toch?" zucht ik. Ik had geen bericht van Lydia maar wel 10 van Scott. Die jongen is soms te bezorgt. Ik start de auto en ga terug naar huis.

Als ik thuis aankom zie ik net Stiles uit mijn hus wandelen. Ik stap uit mijn auto en ik was van plan om naar Stiles te gaan maar hij stond al tegen mijn auto met zijn rug. "Hey." groet ik hem en ik geef hem een kus. "Hey. groet hij me terug. "Van waar kom jij?" "Deaton." Hij kijkt me verward aan, waarschijnlijk omdat ik daar nooit alleen naar toe ga. "Gaat het over waarom je de vorige keer in paniek in mijn kamer stond." "Voor een groot deel wel ja..." "En kom ik ooit nog te weten wat er is?" "Later, nu nog niet. Pas als ik weet wat er prescies aan de hand is. Want Deaton weet het zelf ook nog niet." "Maar ik mag toch wel weten wat er is gebeurt?" "Tuurlijk, maar later als ik meer weet. Kunnen we er nu over ophouden, aub?" "Okey, maar als je meer weet ben ik de eerste die het hoort okey?" "Okey." "Ik heb nog iets voor je." Ik kijk hem nieuwsgierig aan. Hij haalt een klein blauw doosje uit zijn zak en doet het open. Er zit een ketting in met het infinity teken met onze namen erin gegraveerd in. "Ik weet dat het klein en niks voorsteld..." "Het is prachtig, het is perfect Stiles." onderbreek ik hem. "Bedankt." Hij glimlacht opgelucht en doet het kettinkje bij me aan. Ik lach naar hem en hij drukt me tegen zich aan. Hij plaats zijn lippen op de mijne en al snel word het een vurige kus. Hij drukt me steviger tegen zich aan en zijn tong vraagt om toestemming die ik gelijk geef. Na een tijdje laat ik los. "Ik hou van je." zegt Stiles. Dit is de eerste keer dat hij dat zegt dus ben ik een beetje verbaasd. Ik kijk hem aan in zijn ogen waar ik wel in kan verdrinken en ik lach. "Ik hou ook van jou, zielsveel." Ik plaats terug mijn lippen op die van hem en het duurt weer eventjes voor we elkaar weer loslaten. We laten elkaar los en we staren elkaar voor een paar seconden aan. Na de staarsessie nemen we afscheid en ga ik naar binnen.

{Scott}

Emily komt binnen gewandeld met een grote glimlach op haar gezicht dus het heeft vast iets met Stiles te maken. "Hey Em waar was je ?" "Bij Deaton ik moest met hem praten." "Over wat dan?" "Over dingen die een paar dagen geleden gebeurt zijn met mij. Maar voor je me ga overvallen met vragen en bezorgt gaat doen. Ik ga het allemaal uitleggen." En met die woorden ga ik in de zetel zitten en Scott volgt mijn voorbeeld. Ik vertel alles wat er die dag is gebeurt. "Dus eigenlijk ben je een soort van cupido." lacht Scott. "Daar lijkt het wel op ja." lach ik terug. "En wat zei Deaton?" "Hij zei dat hij niet wist wat er is omdat wat ik nu meemaak met die krachten zegmaar dat heeft nog nooit iemand meegemaakt van mijn soort. Dus ben ik zeldzaam in een een zeldzame soort. Maar hij zei dat hij onderzoek ging doen en zodra hij iets meer wist liet hij het me weten." "Okey, als je iest hoort zeg het meteen tegen me want dan kan ik mee dan moet ik het niet weer een paar dagen wachten tot dat ik het weet." "Sorry." "Het is niet erg. Maar ik heb wel graag dat je zo iets  tegen me zegt en niet een paar dagen later pas. Want ik kan je misschien helpen. Beloof je dat?" "Ik beloof het." We geven elkaar een knuffel en voor de rest van de dag kijken we tv.

--------------------

Ik schiet wakker met een slecht gevoel. Een slecht gevoel over Spencer mijn vriendin uit Cancun. Het voelt niet goed aan. Er is iest met haar ik kan het voelen maar ik weet niet hoe een waarom. Met die gedachten val ik terug in slaap.