Char Tate (Completed)

nine

Zawgyi

အလုပ္စားပြဲမွ ထကာ လက္မွ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆယ္ႏွစ္နာရီပင္ ထိုးေနၿပီ ျဖစ္သည္။

စားပြဲမွ ထကာ အိပ္ခန္းဆီသို႔ ေလ်ွာက္လာေနရင္း အခန္းေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ တံခါးက ခပ္ဟဟေလး ပြင့္ေနတာမို႔ Tae Hyung အသာေလးတြန္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ တိတ္ဆပ္ၿငိမ္သက္ေနေသာ အခန္းကို ျပာလဲ့လဲ့ မီးေရာင္ေအာက္မွာ ျမင္ေနရသည္။

အခန္းတြင္းမွာ ခ်ာတိတ္ မ႐ွိ။

ခ်ာတိတ္ ႀကိဳက္သည့္ဆိုေသာ Lavender ပန္းမ်ားျဖင့္ ပန္းအိုးေလးေတြက အခန္းေထာင့္ေတြမွာ ပန္းတင္ခံုေလးေတြျဖင့္ လွပစြာ ႐ွိေနျမဲ။

အခန္းျပတင္းေပါက္တြင္ တပ္ဆင္ထားေသာ ျပာလဲ့လဲ့ ခန္းဆီးစေလးေတြက ေလအေဝွ႔မွာ ဣေျႏၵရရျဖင့္ တဖ်က္ဖ်က္ လႈပ္ခပ္ေနၾကသည္။

ခန္းဆီးစေလးမ်ားကို ေလေျပႏုႏုသည္ အားယူတိုးေဝွ႔ေနရသည့္ အသြင္ျဖင့္ ညဥ့္၏ ေလေျပညွင္းသည္ အခန္းတြင္းဆီသို႔ တေနာ့ေနာ့ တိုးဝင္ေနဆဲ။

မဂၤလာဦးည ျဖစ္သည့္အတြက္ ခ်ာတိတ္ေလး၏ ႐ွက္ရိပ္ဆမ္းထားေသာ ခ်စ္စရာ အမူအရာေလးမ်ားကို ေထြးပိုက္ထားရမည့္ မဂၤလာ ခန္းေဆာင္ေလး။

အခုေတာ့ အခန္းေလးသည့္ တိတ္ဆိပ္လြန္းစြာပင္ အခန္းပိုင္႐ွင္ကို ႐ွာေဖြေနရသည့္ အျဖစ္ပါလား။

"ဒီကေလး ဘယ္မွာ သြားထိုင္ေနပါလိမ့္.....ဆယ့္ႏွစ္နာရီ ေက်ာ္ေနၿပီး အိပ္ေရးပ်က္ၿပီး ေနမေကာင္း ျဖစ္ေတာ့မွာဘဲ....''

အေတြးျဖင့္ Tae Hyung ေလ်ွာက္လာကာ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းသည္။

ထမင္းစားခန္းမွ ေရခဲေသတၱာကို ဖြင့္ကာ ေရဘူးထုတ္ၿပီး ေရေသာက္လိုက္သည္။

ေအာက္ထပ္တစ္ခုလံုးလည္း တိတ္ဆိပ္လ်ွက္ အခန္းတံခါးေတြ ျပတင္းေပါက္ေတြ အားလံုးကိုလည္း ပိ္တ္ထားသည္။

ေအာက္ထပ္မွာလည္း Jung Kook မ႐ွိ ျခံထဲကိုလည္း မဆင္း။

ဒါဆိုရင္ ဒီကေလး အေပၚထပ္မွာဘဲ ႐ွိေနလိမ့္မည္။

အေပၚထပ္ကို ျပန္တက္ခဲ့ကာ လသာေဆာင္ဘက္ ေလ်ွာက္လာေတာ့ ျပာႏုႏု ခန္းဆီးစမ်ားျဖင့္ လသာေဆာင္ႏွင့္ အဝင္တံခါးကို ကာထားသည့္ ေနရာေလးမွာ Dream Bad တစ္ခုေပၚမွာ လွဲေနရင္း ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။