Char Tate (Completed)

fifteen

Zawgyi

ေနေရာင္ျဖျဖက ျပတင္းမွန္မွ တစ္ဆင့္ အခန္းအတြင္းသို႔ မွိန္ဖ်ဖ် က်ေရာက္ေနသည္။

အခန္းေလး အတြင္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လူသားႏွစ္ဦး။

တစ္ေယာက္ေသာ ေကာင္ေလးက ခပ္ေသးေသး ေကာင္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္၍ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖတ္ထားသည္။

မ်က္ႏွာထက္သို႔ ေနေရာင္က်ေရာက္လာေသာေၾကာင့္ Tae Hyung ႏိုးလာခဲ့သည္။

ေစ့ေစ့ေတြးရင္ ေရးေရးေပၚသလို ညကအေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိရင္း ျပံဳးလိုက္မိသည္က လႈိက္လႈိက္လဲလဲ။

ခ်ာတိတ္က ညက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းလြန္းေနသည္။

အခုမ်ားေတာ့ ဒီကေလး အရမ္းပင္ပန္းသြားသည္ ထင္ပ သူ႔ရင္ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူကာ ခပ္ေကြးေကြး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္။

ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္သည့္ ျဖစ္ခ်င္း။

ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးက ညက သူ႔အနမ္းေတြေၾကာင့္ သာမန္ထက္ ဖူးျပည့္ေနသေယာင္။

လည္တိုင္ေဖြးေဖြးႏွင့္ ရင္ဘက္ေတြမွာပါ မက်န္ နီညိဳေရာင္ အမွတ္အသားေတြေၾကာင့္ အိပ္ယာက ႏိုးရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာင္းက်န္းအုန္းမည္မသိ။

မတက္ႏိုင္။

ေနာက္အခါလာ ေနာင္အခါေစ်းေပါ့။

သူ႔လႈပ္႐ွားမႈေၾကာင့္ အနည္းငယ္ လူးလြန္႔သြားတဲ့ ခ်ာတိတ္ေၾကာင့္ ေခါင္းေလးကို ေခါင္းအံုးထက္ အသာခ်ေပးလိုက္သည္။

ေတာ္ေသးတယ္ မႏိုးသြားလို႔။

ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ကာ ေစာင္ေလးထပ္ျခံဳ ေပးၿပီးေတာ့မွ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။

ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ ခ်ာတိတ္က အိပ္ယာေပၚမွာ အိပ္ခ်င္မူးတူး မ်က္လံုးေတြ မဖြင့္ေသးဘဲ ထိုင္လ်ွက္သား။

သူ ခ်ာတိတ္ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြ ပုတ္ခတ္ပုတ္ခပ္ႏွင့္ ျပန္ဖြင့္ၾကည့္ၿပီး ျပန္မွိတ္သြားျပန္သည္။