Ang Girlfriend Kong Panget

Chapter 8: First Date

April's POV

"Kamusta kana Alice?" Malungkot na tanong ko. Haaaay! Ano bang nangyare dito? Ilang weeks na syang ganyan. Hindi mo makausap, hindi pa namamansin.

Lumapit ako kay Yari para magtanong. Alam ko magka-away silang dalawa ni Alice pero parang sobra naman ata ngayon. I mean yes dati hindi talaga nila maiwasan ang mag-away but it's different now. Ilang weeks na silang walang pansinan. Nakakailang na tuloy.

"Hey. Hindi pa rin ba kayo okay ni Alice?" I ask. He just shrugged. Tsk! Walang kwenta naman 'to kausap. Bumalik nalang ako sa upuan ko, mababaliw lang ako sa magka-ibigan na 'to, though pareho ko silang friend.

"Haaaay grabe girl ang bigat nito sobra ha!" Reklamo ni Prince na kararating lang dito sa department namin. Pfft. See mas maarte pa 'to sakin. "Para dun lang napagod kana? Ikaw ah nagiging girl kana talaga this weeks."

He just flipped his hair. Hahaha. As if mahaba. "Cr lang ako" Napatingin kami ni Prince kay Alice na biglang tumayo. "Ah Alice kung gusto mo pwede kitang samahan para makapag-retouch nadin ako hihi."

"Okay" walang ganang sagot ni Alice, sumunod naman si Prince sakanya. As they leave lumapit ako kay Yari. Ibinagsak ko sa harapan nya ang napakaraming papel. Nalipat ang atensyon nya sakin at nakasimangot na tumingin. "What is this for?"

"Mag-le-leave ang Chairman ngayon together his family except for Sir Jerome, he ask me to hand you this." I said. He just sigh at walang ganang tinignan ang mga paper works. "I don't really know the story between you and Alice pero pwede bang pag oras ng trabaho wag kang magmuk-mok dyan? Nakakawalang gana e. Tss." Wala syang imik kaya mas lalo akong nainis. "Bahala ka nga sa buhay mo!"

~

Alice's POV

"Anong ginagawa mo naghahanap ng barya?" Napatunghay ako at mabilis na naglakad. Ayokong kausapin si Yari. Wag muna ngayon. "Alice sandali." Mabilis akong naglakad hanggang sa makarating ako sa tinutuluyan kong apartment. Agad kong isinara ang pinto para dina nya ako kausapin. Haaay. Pasensya na Yari.

Nalulungkot talaga ako sa nangyare samin pero wala naman akong magawa. Pag naiisip ko yung mga sinasabi nya ng gabing iyon naiiyak ako. Huhu. Pero welling naman ako magpatawad e, hindi naman mahirap gawin yun. Haaay hayaan na nga bukas makikipagbati na ako kay Yari.

Binuksan ko ang ilaw at nagulat ako sa nakita ko. "Waaaaaaah!" Sigaw ko. Huhu. Ikaw ba naman makakita ng lalaking naka-dekwatro sa salas habang patay ang ilaw e, buset akala ko kapre na. "Anong ginagawa mo dito?" Takhang tanong ko.

"So dito ka pala nakatira." Sabi nung amo ko na napatayo pa habang ini-scan ang paligid. "Ang dumi"

Waaaaaaah! Madumi? Malamang walang naglinis. Huhuhu. Bad.

"Hehe ano po bang ginagawa nyo dito?" Magalang na tanong ko. Mahirap na baka umatras sya sa deal namin. Kumunot ang noo nya kaya napaatras ako. "Where's my baby?" He said. Huh? Anong baby ang sinasabi nya?

"Baby? May anak na po ba kayo Sir?" Nanlalaking mata na tanong ko. Grabe hindi manlang nya sinabi na may anak na pala sya. "BABY! Diba sabi ko pag tinatawag kita tawagin mokong baby." Ahh yun pala yun teka--"Ang corny mo naman Sir Jerome wag na baby 'BABE' nalang hehe." He just smiled at lumapit sakin. Hehe. Anong gagawin nya? Napakapit ako sa doorknob ng maglakad sya papalapit sakin.

I gulp when he stared at me. Ngayon ko lang napansin na ang tangkad nya pala. Nakayuko syang nakatingin sakin habang ako naman ay nakatingala sakanya. In just blink of eye my heart beats so fast. Halos magdikit na din ang mga katawan namin sa sobrang lapit. "BABE, can we do it?" He said in a husky voice. Shit. Ngayon lang ako napamura pero waaaaah. Ano bang sinasabi nya? Inilapit nya ang kanyang mukha sakin kaya magka-level na ang mukha namin. Ilang inches nalang at magdadampi na ang aming mga labi. I was about to close my eyes when the door behind us open.