Ang Girlfriend Kong Panget

Chapter 18: Someone

Alice's POV

Halos magtalsikan ang mga kinakain namin. Grabe lang ah. Ano 'to? Titigan challenge with matching kuha ng ulam then ibabagsak sa plato?

Hays! Nakakaagaw nadin kami ng atensyon. Nasa iisang table lang kami nila Yari, amo ko, si April, si Charles at si Tiffany. Hindi ko alam pero parang natutuwa pa si Charles sa mga nangyayare, batukan ko na kaya?

"Hi Jerome, hi Charles can I join with you guys." Isang mala anghel na babae ang biglang dumating. Ngumiti ito samin dahilan para makita ang mapuputi nyang ipin. Woah!

Mabilis na tumaas ang kilay ni Tiff at biglang natawa dahil sa sinabi ng babae. "Yeah of course!" She said

"Really?" Excited na sabi naman nung magandang babae. "No!"

*Chuckle*

Napatingin ako kay Charles ng bigla syang matawa. "Sorry Miss, but she's not in the mood. But if you want, my room is open 24/7." Isang nakakalokong ngiti ang sumilay sa labi nya.

Hays! Babaero talaga kahit kaylan.

~

Tiffany's POV

Matapos kumain ay napag isip-isip kong magpahangin muna sa labas. I took my cigarettes out of my pocket and face the dark ocean.

The winds are cold and freezing. I wonder if what she wants to say with me. I smirk, how pathetic! She hide her self into someone, pretending all time.

"Mas maaga ka kesa sa inaasahan ko." I stop for a second. She's here. Naglakad sya patungo sakin at sabay naming pinagmasdan ang madilim na dagat.

She didn't face me. Napahithit ako sa sigarilyo ko ng maramdaman ko ang lamig ng hangin.

"What took you so long?" Panimula ko.

Wala syang reaksyon at nanatiling nakatingin sa malayo. I sigh! This is crazy! Why am I here?

"Wala na bang ibang paraan para mapasaakin sya ulit?" Nagpantig ang tenga ko dahil sa sinabi nya. Napangisi ako at natawa ng sarkastiko.

"Think what you've done! Sa tingin mo ba ay may paraan pa para bumalik sya sayo?" She's getting into my nerves!

She face me, kaya ganon din ang ginawa ko. Her emotionless eyes meet mine. Tss. Behind that innocent face there was a tricky girl! Possessive!

"He loves me~"

"He doesn't love you anymore." Deretsong sabi ko, dahil don ay napatigil sya. Ang kanyang maamong mukha ay napalitan ng isang nakakatakot na ngiti.

"Well, still, he loves me." Tumalikod sya sakin bago nagsalita. "I don't want to see you again, leave him alone Tiffany or else I will cut your thoughts!."

I grit my teeth! She's Crazy!

"How about her?" Mabilis na sambit ko. Don ay muli nya akong hinarap at ngumiti ng malaki.

"I can handle that stupid cat! Ikaw lang naman ang problema ko dahil makati ka!" Napangiti ako dahil sa sinabi nya at sarkastikong natawa.

"You see her as a threat, right?" Natahimik naman sya. What a pathetic bitch! "I'm not like you! So stop saying what I'm gonna do!" Mabilis kong itinapon ang hawak kong sigarilyo, naglakad ako at nilagpasan sya. Pero bago yun. "Let's see who's gonna win his heart." I smiled. Psh!

~

Jerome's POV

Pumasok ako sa kwarto nila pero wala sya. Mabilis akong bumaba para hanapin sya. But Damn I can't find her! Where the hell is she?

I ask the front lady of our hotel but she doesn't know where she is. Tsk! I need to tell something.

I dialed her number but it can't be reached! Sinipa ko ang upuan malapit sakin. Dammit!

Lumabas ako para sana hanapin sya pero sumalubong sakin si Tiffany. "Where are you going?" Kunot noong tanong nya.

"Did you see her?" I ask, pero bigla syang napatigil sa paglalakad. "Who?" Nag-aalangan na sabi nya.

"Her." Ulit ko pero mas lalong kumunot ang noo nya. Tsk! "Never mind" Muli ako naglakad palabas ng hotel at doon nga sa tabing dagat ay nakita ko sya.

Nakatalikod sya sakin kaya hindi nya ako nakita pero ng maramdaman nya ang presensya ko ay bigla syang humarap sakin. Kumunot ang noo ko ng makita syang umiiyak.

"What the hell happened?" Nag-aalalang tanong ko at niyakap sya. Mabilis kong hinalikan ang noo nya ng makita ang namumula nyang mga mata.

"She threatened me Jerome." She said while crying. What the hell! "Who?"

"Tiffany, she said na kapag hindi ako lumayo sayo ay sasaktan nya ako." Napayukom ako ng kamay. Why did she do that? "I'm afraid! Paano kung totohanin nya yun? Paano kung saktan nya talaga ako, paano kung patayin nya ako, paano kung~"

"Shusssh! Stop it! I won't let that happen." Muli ko syang niyakap. Tsk!

"Jerome." She said my name kaya inilayo ko sya sakin.

"What it is? Sinaktan kaba nya? May masakit ba sayo? Tell me, what do you want?" Natatarantang tanong ko. Ugh! Ngumiti lang sya sakin at umiling.

"No walang masakit sakin."

"Then, what do you want?" I ask. I face her. Hindi parin nawawala sakanya ang maamong mukha nya.

"Thank you." I freeze for a second. What was that mean? Thank you of what? Tumawa sya at muli nya ako niyakap. "Thank you kase nandyan ka palagi. Thank you kasi nag-aalala ka parin kahit papaano sakin. Thank you because you love me~"

"Stop it!" I said. Natahimik sya at nasasaktan na humiwalay ng yakap sakin. Napahinga naman ako ng malalim. "I told you. This is~"

"Naiintindihan ko." Nakatungo nyang sabi. Tumungo ako para tignan sya. Unti-unti nyang pinahid ang luha nya. I feel guilty on her kaya hinawakan ko ang kamay at muling niyakap sakin.

"Sorry" I apologized. Ramdam kong humigpit ang yakap nya sakin. I hug her tight and when my heads up I got froze for the second.

I feel my goosebumps. Shit!

"Alice" I mouthed when our eyes meet. Lumakad sya ng patalikod kaya humiwalay ako ng yakap sakanya. Shit! Did she see us? Dammit!

I was about to walk when she called me. "JEROME"

"I'm sorry, but I need to go." Mabilis akong tumakbo at hinabol si Alice. Shit! Nakita nya ba kami?

~

Short UD na naman. HAHA! Btw,  thankyouuu ng marami, vote ka naman.

:)