Ang Girlfriend Kong Panget

Chapter 20: 3 days gone

Alice's POV

Tatlong araw na simula nung gabing iyon, at hanggang ngayon masakit parin ang dibdib ko pag naaalala ko yung mga nangyare. Haaay. Ni hindi manlang ako nakapag-enjoy sa Boracay. Gusto ko pa naman lumangoy sa dagat e. Hehe.

*Door's open*

"Oh ma." Matamlay na sambit ko. Nakakaanay rin pala kung nasa kwarto ka lang ng tatlong araw ano. Buti nalang tinanggal na kahapon yung dextrose ko.

"Nak, may nag hihintay sa'yo sa baba." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi ni mama. Pero agad ding nawala. "Sabihin nyo kay Yari, wala akong gana makipag-away ngayon."

Parang ewan kasi 'tong si Yari e. Kung maka-sermon sakin daig nya pa si papa. Haaay. Nakakainis lang mukhang bumabalik na naman yung sakit ko. Akala ko okay na e, akala ko di na ulit ako matutusukan ng dextrose pero nagkamali pala ako.

Kung bakit ba naman kasi nakapahina ng puso ko.

Huminga ng malalim si mama at tumingin sakin ng deretso. "Hindi si Yari ang nasa baba anak." Agad na nanlaki ang mata ko. Hindi si Yari? Sino naman ang dadalaw sakin ng alas syete ng gabi kundi sya.

"Ang sabi nya boyfriend mo daw sya."

O_O

"ANO? Ma!" Agad akong tumayo at mabilis bumama sa sala doon nga ay nakita ko si Sir Jerome na prenteng nakaupo. Huhuhu. Sabihin nyo nga sakin nananaginip lang ako diba?

TT__TT

"Alice" Si papa habang nakatingin sakin ng masama. Huhuhu. Patay na talaga ako neto. "Excuse me Sir but can Alice and I talk for a while, outside?" Magalang na paalam ng amo ko habang naka tungo ng bahagya.

Tumingin naman sakin si papa at napangiti ako ng alanganin. Huminga sya ng malalim at wala ring nagawa kundi ang tumango. Balis na lumapit si Sir Jerome sakin at hinila ako.

"Teka..." Pigil ko. Naka-pajama lang kasi ako. Ang awkward naman ata kung nakaganito akong lalabas. Tumigil sya at napatingin sakin. Tinignan ko naman ang buo kong katawan.

"Tsss. Like I care." He said at hinila ako balabas ng bahay. Waaaah. Teka nakapambahay ako e. Mabilis nyang binuksan ang front seat ng kotse at umupo naman ako dun.

Mabilis nyang pinatakbo ang sasakyan. Napakapit pa ako sa upuan ko dahil baka mapasubsob ako kapag nag preno sya. Balak nya bang sumali sa car raising? Grabeh, dinaig pa namin si bumble bee. Wait... bumble bee? Hehehe, sino ba yun?

Tumigil kami dito sa tabi ng isang ilog.

O_O

Omo. Totoo ba 'to? Waaaah. Ang ganda. Agad akong bumama at pinagmasdan ang kumikinang na mga bituin. Para silang floating stars. Woaaaa! Napaupo ako habang pinagmamasdan ang ganda ng paligid. Tanaw rin mula dito ang kumikislap na mga ilaw galing sa syodad.

Tumabi sya sakin at sabay naming pinanood sa magandang tanawin. Hindi ko alam na may ganitong lugar pala samin. Andito kami ngayon sa Isabela, probinsya nila mama. Huminga ako ng malalim. 12 hours din ang biyahe mula Manila hanggang dito. Talaga bang pumunta sya dito dahil lang sakin?

Napakatahimik. Walang gustong magsalita samin. Tanging nakatingin lang kami sa malayo. Mas mabuti na rin siguro 'to para hindi sya mag tanong hehe. Wag ka na magtanong...

"Bat ka umuwi?" Waaaaah. Kasasabi ko lang na wag magtanong e. Huhuhu. Bat nagtanong?

Hindi ko sya sinagot at nanatiling nakatingin sa malayo. Wag ka na mag tanong please. Huhuhu. Feeling ko gigisahin ako neto pag sinagot ko e. Waaaa.

Naging tahimik na ulit kaya kampante na ako..."Bat dika sumasagot?" Waaaah! Ayoko na. Sabi ng wag magtanong e.

Hindi nalang ulit ako sumagot. "Pag hindi ka sumagot hahalikan kita."

O_O

Napatingin ako sakanya. Nakatingin rin sya sakin. Bakit feeling ko namumula ako?

>_<

"H-Hehe" Tawa ko kunyare.

"Hehe?"

"H-Hehe" Waaaaah. Agad akong napatakip ng bibig ng tignan nya ako ng masama.

"Are you not going to speak?" Pano ako makakapag salita e ang sama ng tingin nya. Bobo rin minsan e. Hays.

"Bakit kaba pumunta dito?" Seryosong tanong ko. Bigla ay umiwas sya ng tingin kaya napakunot ang noo ko.

O_O

"Teka, bat ka namumula?" Sabi ko at hinawakan sya sa pingi. "Nilalagnat kana naman ba?" Sabi ko at kinapa ang leeg nya pero mas lalo lang syang namula. Waaaah. Bakla ata 'to.

"N-no, I'm okay." Sabi nya at pinigilan ang kamay kong nakahawak sakanya. Napataas naman ang kilay ko.

"Shunga kaba? Namumula ka na't lahat okay parin?" Hays minsan talaga ang bobo ng amo ko.

*Glare*

O_O

"Hehehe. Okay shut mouth na ako. Shut mouth!"

"What the? Shut mouth?" Tamo tanga talaga hays! Alangan naman shut up, di tumaas na ako nun.

Napailing nalang ako ng wala sa oras. "I didn't know na nawawala pala ang sense mo kapag hindi mo ako nakasama ng tatlong araw."

O_o ?

Ano daw?

"Hehe. Tanga talaga" Mahinang bulong ko at tumanaw ulit sa ilog habang nakaupo.

*Glare*

"Can I have your attention Alice?" Seryoso biglang sambit nya. Lumipat sya sa harapan ko. Nagulat ako sa ginawa nya ng hawakan nya ang magkabilang pisngi ko.

*dug* dug* *dug* *dug*

I feel butterfly!

Parang may kung anong paru-paro ang lumilipad tyan ko. Napaka-unsual sa pakiramdam.

"Can we go back to our company? Because seriously Alice. I'm getting bored without you." I got froze for a seconds. Bored? Pampalipas oras lang ba talaga ako?

Malungkot akong napatungo. So tama nga! Pampalipas oras lang ako--"My life is getting bored without you. So I wish if I could. I will do everything for you to came back."

"Ano ba talaga ako sayo?" Mahinang tanong ko. Natahimik naman at hindi nakapagsalita. Huminga ako ng malalim at tumingin sakanya. "Parte parin ba 'to ng pagpapanggap natin Sir Jerome?"

Isang patak ng luha ang diko inaasahang kumawala sa mga mata ko.

"A-Alice..."

Ngumiti ako ng malaki at pinunasan ang pisngi ko. Tumayo ako at tumalikod sakanya.

"Opo naman Sir, babalik ako sa kompanya nyo. First thing in the morning, babalik na ang Alice na kilala nyo." Maglalakad na sana ako papunta sa sasakyan ng may mga kamay ang biglang pumigil sakin.

Hinila ako nito at napayakap sakanya. "I really don't know what's going on, but there's a one thing I realized Alice..." Tumigil sya at yumuko para makita ako. "Your not fake, that's why I like you."

O_O