Alice's POV
Sa tagal naming nagkwentuhan ng amo ko sa tingin ko madami na akong alam tungkol sa kanya.
Aba e ikaw ba naman magkarinig ng mala-MMK na kwento e. At hindi lang yun everytime na sisingit ako sa kwento nya palagi nyang tinatakpan ang bibig ko. Napaka-bastos talaga kahit kaylan. Haays!
"Ang lungkot naman pala ng buhay mo noh" komento ko matapos na naman syang magkwento ng sad story. Para ngang sya na ang pinakamalas sa mundo e.
Hmm. Nung umulan kaya ng kamalasan asa labas sya? "Hehe pero wag ka mag-alala may mas malas pa sayo." Nakangiting sabi ko. Kunot noo naman syang tumingin sakin. "Who?" Seryosong sabi nya kaya huminga ako ng malalim bago ulit nagsalita.
"Ako"
O_o ? --> Sir Jerome
"Ikaw?"
"Hehe, Oo ako nga. Nagtataka nga ako bakit hindi naman ata kita nakita nun nung umulan ng kamalasan. Hehe asa labas kasi ako nun e." Mas lalong hindi maipinta ang itsura nya dahil sa sinabi ko. Hehe. Ang cute para syang tanga. ^^
"Tsssk! Bakit mo naman nasabi na malas ka?" Bumalik na ulit sa pagiging kalmado ang mukha nya at nakatingin na ngayon sa nagbabagang apoy sa harapan namin.
"Hehe. Tanga kaba talaga o bulag?"
"WHAT?" Malakas na sigaw nya kaya napatakip ako sa tenga. Grabe ah. Feeling ko nabulabog nya yung mga ibon na natutulog dahil biglang humuni ang mga dahon sa paligid. Ang creepy na tuloy.
"Ano kaba wag kang maingay. Hindi mo ba alam na may mga engkanto sa mga ganitong lugar." Sabi ko ng nakalapit ang mukha sa tenga nya.
Sumenyas pa ako gamit ang isang daliri ko at inilapit sa bibig ko. Mukhang nagulat naman sya sa ginawa ko kaya napalayo sya sakin.
"Tsss. Stop talking nonsense."
"Eh kasi naman hindi mo ba nakikita kung anong itsura ko?" Naka-nguso nang sabi ko. "Mas malas kaya ako sayo."
"You know what Alice, wag mong isipin kung anong itsura mo. That face is a gift from God." Huminga sya ng malalim at tumingin sakin. "Hindi importante kung maganda ka o hindi. Ang mahalaga ay kung sino ang tumitingin."
Huh? Ano daw? Hehe. Gets nyo ba? Ako kasi hindi e.
"It depends sa mga matang tumitingin. Yes, sabihin na nating maganda sila but in my eyes they're beauty is useless if they don't have a pure heart."
"Ah ganon---"
"And so what if you have a unique beauty? The most important thing is your pure soul and pure heart." Ah ganon pala yun. "People meet in three reason."
"T-three reason?"
"Yeah. It's either sex, money or sincerity."
O_o ?
~
Yari Chan's POV
"Hindi ko parin sya makontak hanggang ngayon!" Pabagsak kong inilapag sa desk ko ang cellphone na hawak ko.
"Baka naman nasa apartment nya na sya?" Sagot ni April na nakaupo rin sa desk nya.
Kanina pa ako hindi mapakali. Hindi sya pumasok at hanggang ngayon hindi ko parin sya makontak! Inis kong ginulo ang buhok ko. Ahhh! I'm so damn frustrated!
"Guys paparating na si GM" Dinig naming sabi ni Prince kaya lahat kami ay napaayos ng upo. Oo nga pala bukas ng gabi na ang luwas namin papuntang Boracay. Ugh! Do I need to come?
Kasama ni General Manager si Mr. Charles Castillo pinsan sya ni Sir Jerome kaya hindi na ako magtataka kung mayabang din ang isang 'to.
"Ano bang meron?" Takhang tanong ko kay Prince na umupo na sa katapat kong work table. Napatingin ako sakanya dahil hindi nya ako sinagot, ng tignan ko sya ay muntik na akong masuka.
YOU ARE READING
Ang Girlfriend Kong Panget
Humor[EDITING] Bakit ba hindi ako magkaboyfriend? Maganda naman ako, sexy, matalino todo effort pa nga ako sa pagpapaganda ng kutis ko pero bakit wala parin? Huhuhu. TT__TT Ganon naba talaga ako kapanget para tanggihan nila. Ang hard nila pramis. Minsan...
