Destiny

Ep_30

Destiny
Ep_30

"တီတီ တီတီ "

အိပ္ေနရင္း အိပ္မက္လိုလို ဘာလိုလို အသံတစ္ခုၾကားေနရသည္ ။

"ညီမင္းယံ ! ထစမ္း "

ေမြးသမိခင္ရဲ႕ ေလာ္စပီကာမလိုတဲ့ ႏွိုးသံၾကားေတာ့မွ အနည္းငယ္ႏုိးလာသေယာင္ရွိသည္ ။

"ႏွိုးစက္ေတြထား ၿပီးရင္ တစ္အိမ္လံုးသာ ႏုိးသြားမယ္ ဒင္းက ေသရာကကို မထဘူး "

အေမ့ရဲ႕သာယာသံေလးက ဆက္လက္ထြက္ေပၚေနသည္ ။
သို႔ေသာ္ မ်က္လံုးကဖြင့္မရေသး ။

"တင္းေတာင္ "

ဘလ္သံတစ္ခုေၾကာင့္ အခန္းထဲ ထြက္သြားေသာေျခသံတစ္ခုလား ??
မသိ ။ ညီမင္းယံ အိပ္ေနရင္ ဘယ္အရာမွ သဲသဲကြဲကြဲမသိ ။ အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနရင္ အိမ္မီးေလာင္ေနေတာင္ ထဖို႔စိတ္ကူးမရွိ ။
အိပ္ေနရင္ ငလၽွင္လႈပ္တုန္းကလည္း မသိလိုက္ နာဂစ္ျဖစ္တုန္းကလည္းမသိလိုက္။
အေမ့ရဲ႕ႏွိုးသံေတြဆက္မၾကားရေတာ့ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ ။

"ညီ "

အိပ္မက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ရွိန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပံဳးၿပီး ေခၚေနသည္ ။

"ညီ ! "

စိတ္မရွည္ဟန္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေခၚလိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္ ေပ်ာ္ၿပီး ရွိန္းကို ခုန္ဖက္လိုက္သည္ ။

"ဒုန္း "
"အားးး "

အိပ္မက္ထဲမွာသာယာတာ လြန္သြားၿပီး ကုတင္ေပၚက ျပဳတ္က်သည့္ ညီမင္းယံ ။
နာသြားတဲ့ ကိုယ္ကို အသာယာပုတ္ၿပီး ျပန္ထရသည္ ။ သို႔ေသာ္ ခုထိ မ်က္လံုးက ဖြင့္မရေသး ။ ညက အိပ္တာ အေတာ္ေလးေနာက္က်သည္ ။

"ဟားဟား "

ခပ္က်ယ္က်ယ္ရယ္သံေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ...

"အားးးး ရွိန္းးး !!!! "

ကၽြန္ေတာ့္ကိုျမင္မွ သရဲေတြ႕တဲ့အတိုင္းလန္႔သြားသည့္ ညီ့ပံုစံက ပိုၿပီးရယ္စရာေကာင္းေနသည္ ။
အိပ္ခ်င္မူးတူးပံုစံေလးက အသည္းယားဖို႔ေကာင္းသည္။
ကၽြန္ေတာ့္ကို ရယ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ၿဂိဳလ္သားေလး ။

"ထင္သားဘဲ ညီရာ ကိုယ့္ကို ခ်ိန္းထားၿပီး အိပ္ယာက မထဘူးဆိုတာ "
"ရွိန္းကလည္း ... ဟင္အိုမားနဲ႔ေတြ႕ခဲ့လား "
"ေယာကၡမႀကီးက အရမ္းသေဘာေကာင္းတာဘဲ ညီရဲ႕ အဲ့အေကာင္ အေပၚမွာ ေသေနတယ္သားရယ္ ႏွိုးမရဘူး တတ္သာသြားလိုက္ေတာ့တဲ့ "
"ဘာ! ပိုင္စိုးပုိင္နင္း ဘာေယာကၡမႀကီးလဲ "
"ဟားဟား "