Destiny

Ep_32

Destiny
Ep_32

ည ၁၁ နာရီထိုးေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ခ်ာတိတ္ဖုန္းကို ဆက္သြယ္၍မရ ။ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္ေနေသာ္လည္း ဆက္ပိတ္ထားသည္ဟုသာ ေျဖသည္ ။

ေနမင္းထက္သာ စိတ္ပူလာသည္ ။
ည ၇ နာရီကတည္းက စိတ္တိုၿပီး ထြက္သြားတာ အရိပ္အေယာင္ေတာင္မျမင္ရေပ ။

"ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ ခ်ာတိတ္ရာ "

အခန္းထဲတြင္ ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ ေလၽွာက္ေနမိသည္မွာလည္း ေခါင္းေတြပင္မူးေနၿပီ ။ ဆက္တိုက္ေခၚေနေသာ္လည္း ဖုန္းက ဆက္ပိတ္ထားဆဲ ။

ဒီေန႔တစ္ေနကုန္ ခိုင္းသမွ်အျပံဳးမပ်က္လုပ္ေပးေသာ ခ်ာတိတ္ ။ တစ္ခ်က္ေလးမညီးမညဴ ။
ကြ်န္ေတာ္ျပန္မွာကို အဲ့ေလာက္ထိ ေပ်ာ္ေနသည္။ ညေရာက္မွ အရူးလုပ္ခံမွန္းသိေတာ့ ေသေလာက္ေအာင္ ေဒါသထြက္သြားသည္ ။

ခ်ာတိတ္စိတ္တိုမည္ဆိုတာ သိသိႀကီးႏွင့္တမင္လုပ္ခဲ့ျခင္း ။ စိတ္တိုရင္ ေဒါသထြက္ေနတဲ့အမူအရာေလးက သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္ ။ ခ်ာတိတ္ကို ေဒါသမထြက္ထြက္ေအာင္ တမင္လိုက္ စ ေနရတာကို ေပ်ာ္သည္ ။

ခုေတာ့ ရင္ေတြပူေနရသည္ ။
ဘယ္ေတြသြားၿပီး ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ မသိ ။
ခုမွ ေနာင္တရ၍လည္း မထူးေတာ့ၿပီ ။
ပိတ္ထားတဲ့ ဖုန္းကိုသာ ထပ္ခါထပ္ခါေခၚေနမိသည္ ။

》》》》》》》》》》》

"ခ်ီးယားစ္ "

ဘယ္ႏွခြက္ေျမာက္မွန္းမသိ ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ ရင္ထဲမွာ ပူၿပီးဝင္သြားေသာ ခပ္စူးစူးအရည္တစ္ခ်ိဳ႕ ။
လည္ေခ်ာင္းေတာက္ေလၽွာက္ ပူဆင္းသြားၿပီး တစ္ခြက္ေသာက္လိုက္တိုင္း ေခါင္းထဲရိပ္ခနဲ ရိပ္ခနဲ ။

"ေဟ့ေကာင္ လဒ ! ေတာ္ေတာ့ မင္းမ်ားေနၿပီ "
"ငါေသာက္ႏိုင္ပါတယ္ကြာ "

အာေလးလွ်ာေလးနဲ႔ ေျပာလာေသာ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကို ၾကည့္ရင္း ညီမင္းယံ အေတာ္ေလးစိတ္ပ်က္မိသည္ ။
ေသခ်ာသည္ ဒီေကာင္မူးေနၿပီ ။
ေသာက္ထားတာကလည္း နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္ ။ ဒါ့အျပင္ သူေသာက္ထားတာ ဘီယာမဟုတ္ ဝီစကီ ။

ဒီေန႔မွ ဘာျဖစ္လာသည္မသိ ။
ဒီေကာင့္ ၾကည့္ရတာ ေရာက္ကတည္းက စိတ္မၾကည္ပံုရသည္ ။