Scared

863 35 1
                                    

The following days, my life went back to normal. I mean, I don't know if it's just me but my life seems not normal when DJ is around. I feel like its not boring and the joy was always overwhelming.

"Friend, narinig mo na ang balita?" Tanong ni Lara.

Kasalukuyan kaming nasa cafeteria at kumakain. Hindi nakasabay sa amin si Calvin dahil kasama niya ang buong Amber kanina.

"Anong balita?" I asked trying hard to sound interested but I miserably failed.

"Ewan ko sa 'yo. Interesado ka ba o hindi? Nitong mga nakaraan araw parang wala ka sa sarili mo." Tama siya at hindi ko alam kung anong problema sa akin.

Nitong mga nakaraang araw ay hindi na ako pinapansin ni DJ. Pagkatapos niyang umalis mula sa bahay ay hindi na niya ako pinansin pa. Parang iniiwasan na niya ako.

Nakakapagtaka rin dahil si Brent ay lagi paring isinasama si Lara sa practice nila tuwing hapon ngunit hindi na ako niyayaya pa ni DJ. Nakakapagtaka na isang araw lang ay wala na agad.

What was it with him then? God! He's driving the shit out of me crazy. He'll feed me with so much sweet words and what I don't know that those sweet things are just tasteless. I shouldn't be affected, but hell, I can't help myself.

"Ayun na pala sila," Lara said while looking at my back. I really want to turn around and look at them but I stayed still and managed myself not to.

If he realized that he don't really like me, then so be it. I wasn't raised to please anyone, anyway.

"Hey, mind if we share a table?" Ivan asked politely. I just nodded in approval since I don't really find anything wrong with it. Agad na umupo si Calvin sa tabi ko, kaya umusog ako pakanan upang makaupo din si Ivan.

Umupo naman si Brent sa tabi ni Lara. Nagulat ako nang umupo sa harapan ko si DJ, katabi si Charmaine. Hindi ba nila alam na good for six lang ang mesa? Uupo pa sila ng magkatabi kahit alam nilang masikip na.

I nearly rolled my eyes in annoyance but still, I managed myself. I don't know why I am pissed all this time but I know in myself that I need to manage this and cool down.

Calvin grimaced at me and raised me one brow. I also raised one brow and ask "What?"

"Are you eating or what?" he asked in return. 'Saka ko lang napansin ang kawawang karne na nadurog na ng tinidor.

"Oh," I tried to laughed, "wala kasi talaga akong gana kanina pa." palusot ko. Nabigla ako nang bigla niyang hawakan ang noo ko. Narinig ko ang pagsinghap ni Charmaine sa nasaksihan. Hindi ko na lang pinansin.

"What happened? Are you sick or what?" Calvin asked. This kind of things is normal when it comes to us three, including Lara, so I didn't really care.

"Nope. I guess I just need to rest. Aalis na ako, I'll just see you guys around." I said as I quickly stood up and left them.

Half day lang ang pasok namin lagi, nakasanayan na lang namin ni Lara at Calvin na kumain na muna ng tanghalian sa cafeteria pagkatapos ng klase.

"Kath!" dinig kong tawag ni DJ sa pangalan ko pero hindi ako lumingon. Agad kong itinaas ang kamay ko para tumawag ng taxi.

Agad namang may humintong taxi sa harap ko. I was about to hop in but DJ stopped me by holding my right arm and forcing me look at him.

"What? I want to go home, DJ. I'm not really feeling well." Akmang sasakay na ulit ako ng taxi ay hinigit ulit niya ako.

"Ano ba, sasakay ba kayo o hindi?" iritadong tanong ng driver.

Stop The Endless ChaseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon