Έχε τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς πιο κοντά / part 2

934 145 84
                                    

Ο κύριος Μίλερ ξεφυσούσε έντονα πνιγμένος στην ανυπομονησία, ωστόσο, τη στιγμή που με αντίκρισε πάγωσε και τα χείλη του έγειραν ελαφρώς στο πλάι. Μάλλον δεν καρτερούσε κάποιον τόσο ψηλό, σε σχέση πάντα με το δικό του ελαττωματικά μικρό ανάστημα και σίγουρα όχι κάποιον, του οποίου το εμφανισιακό προφίλ, δεν ανταποκρινόταν πλήρως σε αυτό που είχε στο μυαλό του.

«Καλησπέρα σας κύριε Λίαμ. Είχατε έρθει και χθες άκουσα και μας είχατε αφήσει την κάρτα σας, αλλά το προσωπικό ξέχασε να μου τη δώσει. Θυμίστε μου να τους επιπλήξω καταλλήλως για την αβλεψία τους» μούγκρισε βραχνά και ομολογώ πως η διάθεσή του για βασανιστική επίπληξη, σε συνδυασμό με το διόλου αγγελικό του βλέμμα, με έκανε να τον συμπαθήσω μονομιάς. Τελικά η ανθρωπότητα, εξακολουθούσε να έχει ελπίδες να μου μοιάσει.

«Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω κύριε Μίλερ. Βασικά δεν είχα έρθει αυτοπροσώπως εχθές, είχε έρθει ατυχώς κάποιος...εκπρόσωπός μου» του είπα δίνοντάς του την επαγγελματική κάρτα που βρήκα τυχαία στη γραμματεία, με το ως δια μαγείας αλλαγμένο επώνυμο. Τη στιγμή που την πήρε στα χέρια του, τον είδα να συνοφρυώνεται και κατόπιν η ματιά του να ξεφεύγει από τον τίτλο της κάρτας, στο πρόσωπό μου και αντιστρόφως.

«Χελ; Αυτό είναι το επίθετό σας;» με ρώτησε με σταθερή φωνή.

«Μάλιστα» αποκρίθηκα με βλέμμα που γυάλιζε.

«Ενδιαφέρον, πολύ ενδιαφέρον. Λοιπόν κύριε Χελ, όπως έχω ενημερωθεί, επιθυμείτε τη θέση του λογιστή. Καθώς καταλαβαίνετε, είμαστε μία από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες και έχουμε πολλές απαιτήσεις και πολλή δουλειά. Θα μπορούσα λοιπόν να δω το βιογραφικό σας, για να δικαιολογήσω τις καλές συστάσεις προς το πρόσωπό σας;» με ρώτησε και εγώ αργά και νωχελικά, του παρέδωσα τον φάκελο, σίγουρος για την επιτυχία μου.

Καθώς το διάβαζε, επιφωνήματα θαυμασμού δραπέτευαν πότε-πότε από τον λάρυγγά του, ωθώντας το χαμόγελό μου να γίνει πλατύτερο, για να σβήσει όμως μονομιάς, τη στιγμή που το αφτί μου έπιασε μία κουβέντα προερχόμενη από τη γραμματεία. Γύρισα τότε αργά το κεφάλι μου, για να αντικρίσω ένα πολύ ενδιαφέρον θέαμα, που υπό άλλες συνθήκες θα παρακολουθούσα ευχαρίστως, συνοδευόμενο από ένα σνακ. Ο αληθινός Λίαμ, ωρυόταν μπροστά στις δύο ατυχήσασες γυναίκες, ενώ εκείνες πάλευαν να τον ξεπροβοδίσουν με ούριο άνεμο. Προτού ο θρασύς νεαρός γίνει η αιτία να καταρρεύσει το σχέδιό μου σαν τούβλινη μάντρα, σηκώθηκα διακριτικά από τη καρέκλα που καθόμουν, ζητώντας συγγνώμη και αφού βγήκα, τον άρπαξα βίαια, από τον γιακά του πουκάμισού του. Κατόπιν, μετακινηθήκαμε λίγο έξω από τα γραφεία με εμένα να τον κοιτάζω αφοπλιστικά στα μάτια.

Το Άστρο που έδυσε 1 (Tys2019 winner)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن