Και εγένετο πόλεμος εν τω ουρανώ/part2

465 95 110
                                    

Η σωρός των φρικαλέων εντόμων ξεκίνησε να υιοθετεί σχήμα και μέσα από την μαύρη τους δύνη, φάνηκαν δύο κατακόκκινα μάτια, τα οποία έσβησαν για να δώσουν τη θέση τους στο εβένινο του χάους. Μπροστά του φάνηκε ένα γιγαντόσωμο πλάσμα, βαθιά παραμορφωμένο και με δύο τεράστιες ουλές στο σημείο που κάποτε υπήρχαν τα φτερά του. Βγάζοντας μία κραυγή, ανάγκασε την Αμέλια να γονατίσει κυριολεκτικά στο δρόμο, από τον δυσβάσταχτο πόνο στα αυτιά, ενώ διέλυσε όλες τις γυάλινες βιτρίνες, τα παράθυρα και τα φώτα των δρόμων. Βαριανασαίνοντας πλησίασε τον Γαβριήλ και στάθηκε μονάχα μία ανάσα μακριά από το πρόσωπό του.

«Χαιρετώ τον γλυκό μου δημιουργό, τον δικό μου μονάκριβο δίδυμο αδερφό» του έφτυσε και η Αμέλια έβαλε το χέρι της μπροστά από το στόμα της, εξαιτίας της έκπληξης.

«Ασμοδαίε, θα μου το πληρώσεις πολύ ακριβά» γρύλισε ο Γαβριήλ και ο Δαίμονας ξέσπασε σε γέλια, τα οποία διέλυσαν σαν φθονερή σειρήνα ό,τι είχε απομείνει από τα προηγούμενα γυαλιά γύρω τους.

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Ειλικρινά, είχα αρχίσει να εκνευρίζομαι από την πολύωρη αναμονή. Αδιαφορώντας για τις εντολές του Γαβριήλ, πέρασα την παραδείσια πόρτα, για να αντικρίσω το απόλυτο χάος. Πλήθος Αγγέλων, κατώτερων και ανώτερων, καθώς και τα τερατόμορφα Χερουβείμ, παρέα με τα Σεραφείμ, έβγαιναν από την πόρτα της αίθουσας του συμβουλίου. Δίχως σκέψη, άρπαξα τον πρώτο Άγγελο που βρήκα στο διάβα μου και κόλλησα το φριχτό πρόσωπό μου στο δικό του.

«Θα μου εξηγήσει κανείς τι συμβαίνει εδώ; Επιτέλους πόση ώρα χρειάζεστε για να σκεφτείτε την πρότασή μου και τελοσπάντων, πού στο καλό, μα τους κολασμένους, είναι ο ξινός ο Γαβριήλ;» τον ρώτησα.

«Στη Γη» ήταν η μόνη απάντηση που εισέπραξα και ειλικρινά, ευχήθηκα να μου έκανε πλάκα.

«Για επανέλαβε, καθώς κάτι δεν κατάλαβα καλά και συγχώρα με» του είπα μουγκρίζοντας.

«Κατέβηκε έκτακτα στη Γη, καθώς οι τέσσερις Πρίγκιπες επιτέθηκαν» μου απάντησε και πάγωσα.

«Αυτό είναι αδύνατον. Η διάσταση της Κόλασης κρατούσε κλεισμένους τον Μπελιάλ, με τον Ασταρώθ. Πως βρήκαν τον τρόπο τόσο γρήγορα; Και πού είναι ο Γαβριήλ αγγελίσκε;» συνέχισα.

«Μονομαχεί με τον Ασμοδαίο. Τα νέα μόλις έφθασαν» τελείωσε και έφυγε τρέχοντας.

΄΄Ω, μα τις εννέα Πύλες, έπρεπε να φύγω άμεσα. Μπορεί να είχα αλλεργία στην παρουσία του συγκεκριμένου Αρχαγγέλου, όσο είχα και στα πούπουλα, αλλά εδώ διακυβευόταν η ασφάλεια και η επιβίωση ολόκληρης της ανθρωπότητας΄΄ σκέφτηκα.

Το Άστρο που έδυσε 1 (Tys2019 winner)Where stories live. Discover now