TÜM GÜNAHLARIN BOYNUMA - YASAK SERİSİ I - FİNAL

16.BÖLÜM - ÖZGÜRLÜĞE ADIM ADIM

Bakalım Demet hanım Nazelin'i neden öldürmek istemiş =) ve bugün dava günü...

Demet hanım telefonun ucundan gelen o iğreti ses ile yüzünü buruşturdu.
“Demet hanım, becerememişsin.”
“Kurtul-“
“Bana masal okuma!” diye gürledi. “Ufacık sıyrıklarla atlatmış. Nasıl kaza bu. Ölmesi gerekiyordu o kadının!” diye devam etti bağırmasına. Sonra sinir bozucu bir sakinlik takıntı. “Oğullarının yıllarca sakladığın gerçeği öğrenmelerini mi istiyorsun yoksa? Mesela Timuçin, gerçek annesinin nasıl katledildiğini öğrense, acaba sana nasıl davranır-“
“O kazaydı!” diye inledi.

“Kaza?” kahkaha attı. “Yoo, planlı olan şeyler kazaya girmiyor. Tıpkı dün senin beceremediğin o plan gibi.”
“Ben onu öldürmek istemedim. Kocamın peşini bırakması için korkutacaktım sadece. Ama olaylar farklı gelişti. Bana saldırınca-”
“Sende kadını yedi yerden bıçakladın. Neyse geçmişten çok konuştuk. Şimdi gelelim bu güne.” Güldü. “Kocamı yani oğlunuzu geri istiyorum Demet anneciğim. O kadın ya ölür ya da oğulların ve kocacığın gerçeği öğrenir. Mahkemeye kadar süre veriyorum sana.” Deyip, telefonu kadının suratına kapattı.

Demet hanım yere çöküp, ağlamaya başladı. Nereden bulaşmıştı bu illete. Oğlunu nasıl evlendirmişti bu yılanla, hala aklı almıyordu.

***

Timur sıkı sıkı tutmuştu kızın elini. “Korkma.” Dedi sessizce.
“Emin değilim Timur. O senin annen.”
“Dün konuştuk bunları Nazelin’im. Annem olması yaptığı şeye göz yummamızı göstermez. Sessiz kaldıkça azacak çünkü.”
Nazelin ‘tamam’ der gibi başını salladı.

Birlikte içeri girdiler. Polis memuru onlara bakınca, Timur kendinden emin bir şekilde adama “Bir şikayette bulunacaktık.” Dedi ve duraksadı. Nazelin’in elini daha sıkı tuttu. “Demet Soyalp hakkında.”

***

“Bende kalmamakta ısrarcı mısın ya?” dedi Timur kapı pervazına yaslanarak.
“Bu doğru değil. Siz de-“ adam kaşlarını çattı. “Sende kalmam yani doğru değil. Özellikle boşanma sürecinde biraz dikkatli olmalıyız.”
“Peki haklısın. Ama eşyalarını yavaş yavaş topla bence.” Deyip, göz kırptı.

“Neden?” derken gülümsedi.
“Çünkü yakında seni yanımdan, hayatımdan, gözümün önünden ve kalbimden bir dakika bile ayırmayacağım.”
Nazelin gülümsedi. “Şımarık. Git buradan.”
“Patronunu kovuyorsun ha.”
Nazelin kaşlarını kaldırdı. “Karar verin lütfen Timur bey. Patronumsanız, yılışmayın. Yok değilseniz, istediğim gibi kovabilirim.”

“Sen çok fenasın Nazelin Özbek. Parmağında oynatacaksın beni.”
Nazelin kahkaha attı. “Süper fikirmiş. Ama şimdi evinize gidin bayım.”
“O bayını şimdi...”
Kız gülerek kapıyı adamın suratına kapattı.
“Dönüşümü bekle Nazelin, seni omzumda götüreceğim!”

İçeri girdi ve görülecek hesabını hatırladı. “Petek!” diye gürledi. Petek içeriden koşarak geldi.
“Ay benim kazazedem gelmiş, yaralı kuşum benim...” deyip kıza sarıldı. Sonra yanaklarını sıktı. “Aman da aman benim arkadaşımın arabanın altında vıçkı mı çıktı, mundar mı oldu? Kıyamam-“ Nazelin kızın ellerini üzerinden attı.

“Hiç şirinlik yapma bayan yılışık.”
“Ama sende huysuz şirine bağlamışsın. Ne oldu?”
“Ne mi oldu?” çantayı açtı ve tek tek gecelik ve iç çamaşırlarını çıkardı. “Bunlar ne Petek? Adamın evinde bunlarla mı dolaşacağım ben? Oldu olacak prezervatif falan da koysaydın.”
“Ne tarz kullandığını bilmiyorum. Hassas olanı var, kaygan olanı var, belki çilek sevmez. Bilemedim yani-“
“Ay bir de dalga geçiyor. Seni öldürürüm Petek. O kadın gibi de işimi yarıda bırakmam haberin olsun.”