Living With a Vampire | ✓

LWAV 47

Hello, this is Josevfthegreat! I just want to know your thoughts every chapter so please do not forget to comment your thoughts. I am just giving myself a positive vibe to give you update (almost) everyday so please help me also. I hope you understand and Thank you for supporting LWAV. Marami pa kayong aabangan dito and I am also excited sa next story ko! 

Chapter 47: Trio?

Aubrey's POV

Darryll slowly breaking the kiss and stopped immediately. He's so close. Hindi 'ko alam kung ano ba ang mararamdaman ko ngayon, Darryll is all of a sudden. Darryll is my friend-- napatigil ako nang biglang nagsalita si Darryll.

"Friend?" he whispered.

"Darryll, I don't know what to say. Teylan is my boyfriend, and I cannot feel any affection towards to you." sabi ko at tumungo.

Nagulat ako nang bigla siyang tumawa ng mahina, "It's okay, maybe life gave me the reason why but life didn't tell me how." sabi niya at ngumiti. Tumulo ang luha ko at nagbago ang expression niya. 

"Don't cry, okay?" sabi niya with his sincere voice, "Hmmm?" he said. 

Niyakap niya ako, pero nagsalita ulit ako, "What do you mean sa sinabi mo?" sabi ko.

He smiled atsaka umayos ng upo, "What I mean is, life gave me the reason why should I love you but life didn't tell me how will I also forget you. Binigay niya sa'kin ang babaeng, mamahalin 'ko pero hindi ako mamahalin pabalik and it's sucks." he sighed and gave me a smile.

"I love you." sabi ko at sumimangot.

"You know what Aubrey, everyone loves their friend." he smiled atsaka tumayo. "Tara na, baka lamukin na tayo rito." sabi niya at hinila ako patayo.

Alam kong iniwasan na niya iyong usapan dahil alam niyang i-iyak ako and he hates it, when he is the reason why I am crying. I also hate the fact that I cannot give the love he wants me to give because apparently my love towards to him doesn't any affection.

Inakbayan ako ni Darryll, "Oo nga pala nilalamig ka pala." he widened his smile. 

"Do'n ka muna sa room namin?" sabi ko.

"Uuwi nalang ako, ayoko naman na magulo 'ko kayo ni Teylan. Baka hindi mo pa siya mayakap at ma-awkward-an ka dahil ando'n ako so uuwi nalang ako." he is still wearing his wide smile.

"Stop smiling if it's fake." sabi ko kaya biglang nawala iyong ngiti niya.

"Kahit hindi mo na ako magugustuhan, I am still happy dahil alam ko namang masaya kayo ni Teylan." he smiled with full of bitterness.

Pero pinalitan niya na rin ulit ang ngiti niya nang totoo. "Uhmm, Aubrey sige mauuna na ako. Thank you sa sandaling pakikipag kwentuhan at...." nagdalawang-isip siya sa susunod niyang sasabihin, "sorry kung hinalikan kita, I know you hate the thing that I kissed you so I'm sorry and goodnight." sabi niya at ngumiti. 

Kinagat 'ko ang labi ko para hindi ako ma-iyak, he's so gentle and pure. His love doesn't deserve the fact that I ain't loving him back. Pero nabigo ang mga mata ko sa pagpigil ng aking luha. Napa-awang ang labi niya at huminga ng malalim atsaka ngumiti.

Pumalibot sa'kin ang yakap niya, "Ayokong mawala nang nakikita kitang umiiyak, hindi ko kayang makitang umiiyak ka." sabi niya habang hinihipo ang buhok ko.

He hugged me tightly na parang ito na ang huli niyang yakap sa'kin, iyong hindi ko na siya makikita muli. Pagka-alis niya ng yakap, he smiled. 

"Kapag ikaw, umiyak! Kakagatin kita." he widened his smile. 

Tumango-tango ako at pinilit ngumiti pero gusto ko ng humagulgol sa pag-iyak. I'm sorry Darryll, I want you to know that I am so very happy na nagkagusto ka sa'kin. Thank you for giving me the love, kahit hindi ko nakikita minsan kung gaano ka ka-sweet I am still appreciating the efforts you are giving. 

Darryll's POV

Habang naglalakad ako papalayo kay Aubrey, sobrang bigat ng pakiramdam ko. Tumingala ako para pigilan ang mga nagbabadiyang luha. Ang sakit lang na kung sino pa iyong minahal mo ng sobra, iyon pa iyong hindi ka mamahalin pabalik.

Kapag lumingon ka pabalik, hindi mo kayang iwanan si Aubrey pero kapag umalis ka ngayong gabi sa beach na ito aalis kana sa buhay ni Aubrey. 

The sand castle left alone looking at the broken mask. I am crying into this, slowly disappearing and falling but I still want you. 

I just found myself, looking back. She's still standing there where I left her, she's still looking at me while trying to smile in pain. 

Nabigyan ako ng sigla sa sinabi niya sa isipan ko.

"Please don't go." 

Aubrey's POV

 Nagising ako sa pagtatalo ni Darryll at Teylan. 

"Bakit ka pumunta rito?" sabi ni Teylan.

"Why, masama ba?" sagot ni Darryll.

"At hinalikan mo pa talaga siya kagabi?" sabi ni Teylan.

"Alam ko namang si Aubrey lang ang pinunta mo rito dahil gusto mo pa rin siya, pero Darryll mahal namin ang isa't isa. Sometimes holding on isn't really the right choice, you have to put it in your mind that love will not always win. IF, you still have the sense that love can be a cause of catastrophe." sabi ni Teylan.

"I just want to enjoy the moments, you will never know Teylan." sabi ni Darryll at ngumisi.

Nagsalita na ako dahil baka magsuntukan pa itong dalawang ito. "Titigil kayo or sasapakin ko iyang pagmumukha niyo?" pagbabanta ko.

Napatingin sila sa'kin, "Gising kana pala babe?" sabi ni Teylan at ngumiti.

"Babe mo mukha mo, baka suntukin ko iyang mukha mo." sabi ko at inirapan siya.

Napatingin ako kay Darryll, he smiled kaya ngumiti rin ako pabalik. Tumayo na ako at pumunta ng cr para gawin ang mga morning rituals ko. 

Pagkalabas ko ng cr, sabay na nag-abot ng twalya si Darryll at Teylan. Hindi ko tuloy alam kung kanino ang kukunin ko. "Ito ang twalya mo babe." sabi ni Teylan. 

Kaya nagtinginan sila ng masama, "Akin ang kukunin ni Aubrey!" sabi ni Darryll.

Napakunot ako ng noo, hala parang mga bata. "Akin kaya!" sabi ni Teylan. 

Nagulat ako nang biglang pumasok si Phoenix at may dalang bathrobe at towel. 

"Here's your towel and bathrobe Aubrey." sabi niya at napatingin kay Teylan at Darryll.

Ugh! Fuck this life. Hindi ko alam kung kanino pipiliin ko.