18.bölüm

183 11 7
                                    

Mesajda ortaokulca buluşalım mı ama gurubu sen aç yazıyordu. Ne yani beni mi özlemişlerdi, şaka mı bu. Durup durup güldüm cevap olarak ise sadece olur yazdım ve gurubu Ece açtı. Şaşırtıcı bir biçimde herkes konuşurken ne oldu biliyormusunuz. Doruk guruptan çıktı. Sinirden tüm herkesi guruptan çıkarttım ve telefonu kapattım. Yatağıma uzandım ve kulaklık takıp sadece 4 saat ağladım durup ayağa kalktığımda ise sadece bir gerizekalı için hayatımın ne kadar değiştiğini ve onun yüzünden işlediğim onca suçu düşündüm. Hatta ondan o kadar nefret ettim ki sanırım bir daha onu sevmeyeceğim, görmeyeceğim ve istemeyeceğim.
.....
Okulun son günü karne alacağımız gün önemsizce giyindim. Zaten behlül Ece ve efe ile buluşacaktım. Karneleri alıp hemen hemen herkese isteksiz de olsa sarıldıktan sonra koşarak uzaklaştım. Buluştuğumuzda bana sürekli iyimisin nasılsın gibi salak saçma sorular yöneltiyorlardı. Evet hastaydım ama bunu bilmeleri çekinmeme neden oluyordu. Hala soru soran behlülün gözlerine bakıp bağırarak "EVET HASTAYIM VE BUNUN TÜM SORUMLUSU SENİN O DUYGUSUZ ARKADAŞIN HATTA NE FARKETTİM BİLİYORMUSUN BEN ONUN YÜZÜNDEN ESKİ BEN OLMAKTAN KORKAR HALA GELDİM HANİ ŞU EZİP BÜZDÜĞÜ BEN" gözümden akan yaşa engel olup hemen sinema salonuna girdim ve ağlayarak uyudum. Ece ise şaşkınca bana bakıyor ve nasıl diye sorup duruyordu.
...
Eve gitmek için koştum otobüsün de gelmeyesi tuttu. Yaz tatili başlamıştı ve bu çok sıkıcı geçecekti ben ise sude ile buluşmak için can atıyordum ve hemen ona mesaj attım.

Kook bu yaz hep buluşalım sen en iyi arkadaşımsın seni seviyorum 💙

Gönderdiğim mesaja hemen cevap verdi.

Umudum
Şey aslında babam senden pek hoşlanmıyor ve ben artık seninle kitap da yazmasam olur mu?

Sadece ekrana baktım ve cevap olarak tamam dedim o kadar kırıldım ki gerçekten eski ben olmaktan korkar olmuşum. Eskiden nasıldım ki en derin suçlarım. O biliyordu sude bunu biliyordu desteğine ihtiyacım varken beni bırakmıştı. O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Ne arkadaşlarım ile ne de akrabalarım..

.....

Umudum biliyor musun sınıf arkadaşım ile kısa kısa hikayeler yazmaya başladık o çok iyi!

Kook a şey okurum.

Kendimi dışarı attım çünkü her an cinayet olabilirdi. Saat 10 da eve döndüğümde azarı yedikten sonra uyudum çünkü hiçbir şey kimse için değmezdi ben bile.

Hasta olduğum için sürekli hastanedeyim ama yazmaya çalışıyorum 💟💛

ARKADAŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin