İntihar

İNTİHAR|3.BÖLÜM

Artık çok geçti...Düştüğüm bu durumda dalgalı denizin bedenimi sardığını anlam veremiyordum.İhanet etmiştim Ateş'e... Ç-çığlıkları kulağımdaydı.Ambulans sirenleri vesaire...Nefesim daralıyordu,korkuyordum onu kaybedeceğimden , kaybettim bile artık yokum sevgilim... Hikayemiz buraya kadarmış.
Birisibeni denizden çıkarmıştı tahminime göre.Onun çığlıkları hala kulağımdaydı "İrem!" birşey söylemek isterdim ona tek kelime bile...Ama olmadı.Hastaneye kaldırılmıştım,koridorda onun çığlıkları vardı , özlemiştim onu.Artık doktor bütün kontrollerimi yapıp aileme haber verip hastaneden çıkacaktım.Ama aksilikler peş peşe geliyordu."Doktor Bey , aileme haber vermeseniz ,yani daha doğrusu ablama."
"Küçük hanım ailene haber vermemize gerek yok zaten,dışarıda erkek arkadaşınız sizi bekliyor bütün işlemleriniz yapıldı ,çıkabilirsiniz."
"T-teşekkür ederim Doktor Bey."
Odadan çıkıp hastane koridorlarında ilerliyordum.
"İ-irem burdayım."
"Ateş ben çok özür dilerim her ne yaptıysam , ne halt yediysem özür dilerim."
"İrem benden özür dileme ben senden özür dileyeceğim beni aldattığını bir arkadaşımdan duydum hem de en yakın arkadaşımdan olduğu için bende gerçek olduğunu zannedip ona inancım sana değil.B-ben çok özür dilerim , az kalsın senin ölümüne sebep oluyor-"
O konuşurken başımın dönmesi bir oldu.

"İrem iyimisin?Kötü görünüyorsun gel şuraya oturalım sonrada benim evime gideriz ablan endişelenmesin ben ablanı arar,bir sorunun olmadığını ve sadece burada kalacağını söylerim merak etme."
"Ateş hayır olmaz ablam başıma birşeyin geldiğini zanneder.O yüzden ben en iyisi bir taksi çağırıp eve gideyim.Görüşürüz."
"Taksiye gerek yok arabamla bırakırım."
Ateş beni eve bırakıp yine beni yalnızlığımla bıraktı...